Unpleasantly Captivating [The Captivating Chaos Series 1]

Chapter 3

(Enjoy Reading!)

~0~

I was stunned for almost an hour listening and staring to that man. He's singing his heart out as if the entire rooftop is a grand stage.

Hindi ko alam pero parang nabura ang lahat ng nararamdaman ko kanina simula ng marinig ko ang boses niyang mala-anghel na umuugoy sa aking tainga.

Halos mapatalon ako nang bigla itong nag-angat ng tingin sa akin, napahawak ako sa grills ng rooftop dahil biglang nanghina ang aking mga tuhod. What the hell is happening to me?

Hindi ko pa naiwasan at napigilan na tumingin muli sa kanya, and he's blankly staring at me too while lighting up his cigarette that he's bitting, it's just so sexy.

What the hell? His eyes is like a perfect art work. The lips and his perfectly sculptured jaw is on another level, is he a living god from greek mythology? Hindi ko na kinaya pa na makipagtitigan pa sa kanya, and he seems irritated with the looks I'm giving. 

Napailing na lang ako at inayos ang aking tote bag bago nagsimulang maglakad papaalis ng rooftop.

"Isusumbong mo ba ako?" bigla salita niya kaya napalingon ako. He's referring to his smoking?

"Hindi, pasensya na sa pakikinig sayo, hindi kita napansin." sabi ko, of course not, hindi ko ugaling makialam sa mga bagay na hindi naman ako dapat pumapel. Umalis na  ako dahil kung hindi pa ako umalis ay baka hindi ko na mailakad pa ang mga paa ko. Para akong napapako lalo na noong narinig ko ang boses niya.

Nagmamadali akong bumaba hanggang sa makarating ako sa ground floor, hingal na hingal ako, at hindi ko alam bakit ko naisipang tumakbo. Natawa na lang ako ng mahina at naupo sa bench. Kinuha ko ang tumbler ko at uminom ng tubig. Luckily ay wala naman na kami klase for the next hour kaya nagpahinga na lang muna ako.

I was surprised ng biglang may tumabi sa akin kaya napatingin ako rito.

"Hi." bati ni Brandy sa akin, he's wearing his uniform at hindi ko alam kung anong course niya.

"Hello." sabi ko sa kanya.

"What happened? You look like you ran from the highest floor to down here." sabi niya, bakit alam niya?

"Actually, I did." sabi ko at natawa, napanganga siya kaya mas lalong lumakas ang aking tawa.

"You look more beautiful when laughing." sabi niyang bigla kaya di ko mapigilang mamula.

"Bolero." sabi ko at nag-iwas ng tingin, natawa naman siya.

"You're Art Major?" tanong niya na agad kong ikinatango.

"Ikaw?" tanong ko sa kanya.

"Engineering." sabi niya sa akin at ngumiti, I can't deny that Brandy is a good looking guy, but the guy earlier is on next level.

"It means you're smart." biro ko sa kanya, pero tinawanan niya lang ako bago tumingin sa mga sanga ng puno.

"You're Art Major so it means you're good at art?" tanong niya kaya napayuko na lang ako at tipid na tumawa.

"Not really." sagot ko at tumawa. I just realized by now that I'm not really good at it. I'm still thankful to Ma'am Archine. I need to be better. I need to do better.

"But I will become good." sabi ko sa kanya.

"Thank you pala roon sa cupcake, it made my bad day better." sabi ko sa kanya.

"That's nice, I will always give you a cupcake." sabi niya at napakamot sa kanyang batok na tila nahihiya pa.

"And, don't let their words discourage you. See you around, napakarilag." sabi niya at tumayo na. Nakangiti siyang kumaway sa akin bago tuluyang tumalikod. Napahawak ako sa aking dibdib dahil para itong niyakap ng kung anong malambot na bagay. I smiled. I won't let them. Their words will be my strength.