4 arkadaşın yaşadığı macerayı anlatan bu kitabı bir çırpıda okuyacaksınız. Soluk soluğa kaldıkları, koşuşturup amaçlarına varmaya çalışan, bir sürü sorunla karşılaşan bu 4 arkadaş o sırada bir birlerine daha çok bağlandılar. Hepsi birbirinin ailesi...
Bu bölümü arkadaşım Gizemmm1287'ye ithaf ediyorum.
"E ne yapıcaz? Okuldan sonra gitmeliyiz. Çünkü sınavlar başlıgıcak ve dersleri kaçıramayız." dedi Yağız. "Aynen. O zaman okuldan sonra gidiyoruz." dedim. O sırada annem aradı. "Kızım vardın mı okula?" diye sordu. "evet Sultanım vardım. Yazmayı unuttum." dedim. "Tamamdır kuzum." dedi. "Bu arada anne ben bugün Yağız gile 1 saatliğine gidicem haberin olsun." dedim. "Tamam kızım zaten biz de oraya akşam yemeğine gelicez. Uraz'ın ailesiyle." dedi ardından "Hadi görüşürüz çocuklara yemek vericem." dedi ve kapattı. "Yağız bugün size yemeğe gelicekmişiz. Neden söylemiyorsun çok darıldım." dedim alaya alarak. "Aa Sahracık ben biliyordum ama söylemedim çünkü eve gidince direk odaya çıkıp uyumadım annem de bana her şeyi anlattı hatta çay içip çekirdek çitledik. Kardeşim ben bilsem söylemez miyim?" dedi ve güldük uzun zaman sonra böyle gülüyorduk. Teneffüs zili çalınca sınıfa çıktık. Normal bir okul günü de bitince yürüyerek Yağız gilin eve gidiyorduk. Vardığımız da eve girip çantalarımızı koyduk ve Nermin teyze yani Yağız'ın annesine dışarı çıkıcağımızı söyleyip çıktık. O eve doğru yürüyorduk. Kapıda iki tane büyük cüsseli adam vardı o gün dövdüğü üz adamların 3 katıydılar. Yani onları etkisiz hale getiremezdik. Bir çalının arkasına geçip evi izlemeye devam ettik. "Bakın şurada bir pencere var." dedi Yağız. Oraya doğru yavaş yavaş gitmeye başladık pencerenin olduğu yere geldiğimiz de içeriye doğru baktık keşke bakmasaydık Almina'yı ellerinden ipe asmışlar. Yüzü kan içindeydi. Saçı dağılmış kıyafetleri yırtılmıştı Yağız'ın da benim de gözümüzden yaşlar akmaya başlamıştı. Bir tane adam geldi o sırada elinde neşter vardı ve Almina'nın bacağını çizdi Almina hiç bir şey hissetmemişti. Bayılmış olmalıydı belki de kaç gün aç susuz kaldı. Onu kurtarmalıydık. O sırada bir tane adam bizi gördü ve belinden silahını çıkardı ben çığlık attım o sırada Almina uyandı ve bize baktı gözleri çok kötüydü bize 'yardım edin' diye baktı. Adam bana yaklaşmaya başladı bacaklarının arasına temke attım ve kaçmaya başladık. Karşımıza bir duvar çıktı onun üzerine çıkıp karşıdaki küçük kulübenin çatısa zıpladık 2 tane adam bizi takip ediyorlardı o sırada söylenmelerini duyduk. "Lan hanginiz dedi bu eve gelelim diye?" diye sordu. "Abi sen dedin ya bu ev çok iyi oraya gidelim diye." dedi diğer adam. O sırada gülmeye başladım. "Sus be sana kim dedi cevap ver diye." daha çok gülmeye devam ettim hem de koşuyordum en sonun da Yağız gilin evini gördük koşarak oraya girdik o sırada kapıda 3 tane koruma vardı. Bizi kovalayan adamlara baktığımız da geriye doğru yürüdeklerini gördük. Akşam olduğunda annem gil ve Uraz'ın ailesi de gelmişti. Yemek yerken biz hiç konuşmamıştık. Saat 11 olduğunda eve gitmek için ayrıldık. Yorucu bir gündü. Eve geldiğim de eşofman takımımı giymek için dolaba gittim ve yatağa girip derin bir uykuya daldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Sahra'nın giydiği)
Nasıl olmuş? Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Görüşürüz<3
