ℒ'ℯ𝓈𝓅𝓇𝒾𝓉 𝒟ℯ ℐ'ℯ𝓈𝓁𝒶𝓋𝒾ℯ𝓇

𝑲𝒂𝒓𝒂𝒓

Leya

R

üya hocanın lafı ile gözlerimi kapatmış sakin kalmaya çalışmıştım. Tuana kendini tutamayıp bağırırken ben sakindim

Takımı kaybetmemek için elimden geleni yapmam gerekirken şimdi sesimi çıkartmıyodum, çıkaramıyodum çünkü bende itiraz edersem takımın elimden alınma ihtimali vardı.

Sakin kalıp Tuananın takımını neden dağılıma uğradığını düşünürken sarsılmam ile gözlerimi açmıştım

Tuana: KIZIM TAKIMLAR ELDEN GİDİYO BİŞEY DESENE!

Leya: Tuana bağırma

Tuana: YA SEN DEMEDİN Mİ BU TAKIMI ÇEKEMEM ÇOK UĞRAŞTIM VE BİTİRMEM DİYE ŞİMDİ NOLDU!

Leya: Zorlaştırıyosun

Tuana: YA NEYİ ZORLAŞTI-

Rüya: TUANA!

Bana karşı gelebilirdi ama Rüya hocaya suskun kalıyodu, ben ne kadar zorlandıysam o da o kadar zorlanmıştı bu belliydi

Takımını korumaya çalışırken işleri zorlaştırdığının farkında değildi, tek yapmak istediğim Vaveylanın da Andaçın da geri toplanmasıydı, yoksa bu söz sadece bağırış değil kıyameti de getirebilirdi

Rüya: Rakip takım 1 hafta sonra gelicek ve onlara karşı ya bir olucaksınız yada tek bir takım yarışıcak, ya vaveyla... Yada Andaç

Yazar

K

ızlar birbirlerinin gözlerini bulduklarında kıyametin kopacağı belli olnuştu. Ortada sanki büyük bir savaş var gibi birbirini öldürme üzerine kurulmuş kıvılcım çıkarabilecek durumda olan gözler her an karışabilir ve büyük bir kargaşa yaratabilirdi
Tek takım olayı aralarını daha fazla açabilir, hiçbir zaman eskiyi hatırlatmayabilirdi

Rüya: Çıkabilirsiniz

Tuana hızla önden çıkmış sahaya yol almıştı, Leya arkasından çıkmış telefonunu aramıştı yaklaşık 5 dakika içinde pes etmiş ve sahaya koşmaya başlamıştı

Zümrüt(A): Nasıl Ya!
Güneş(V): Ne demek dağılıyoruz!
Esin(V): Saçmalama Tuana!
Eylül(A): YA NOLDU O ODA DA!
Sıla(A): ALLAHIM DELİRİCEM YA!
Öykü(A): Tuana anlat artık şunu düzgünce!
Hilal(V): Allahım yaa nerden çıktı bu karar aniden!
İrem(V): Artık düzgün anla- Hah Leya geldi LEYA Noluyo anlat şunu!

Bağırış sesleri kavgaya dönmüşken Mavi ay onlara hiçbirşey diyemiyodu.
Leya takıma yaklaştıkça takım açıldı ve Leyanın açıklamasını beklediler, Tuana sıkıntıyla koltuklara oturmuş elleriyle yüzünü kapatmış otururken başında Ülkü ve Defne vardı. Leya ondan açıklama bekleyen takımını geçerek arkadaşının yanına gitti.

Evet onlar küs, onlar birbirlerine kötü laf etmiş, birbirlerini üzmüşlerdi
Ama birbirlerini bırakmamışlardı.

Onlar hâlâ eski arkadaşlıklarına saygı duyuyolar birbirlerini unutmuyolardı, isteseler dahi unutamazlardı

Leya: Tuana kalk

Ülkü: Hadi Tuanam lütfen dik dur

Defne: Bizim Tuanamız böyle değil ama lütfen

Ülkü: Üzme bizi bitanem... Lütfen

Tuana kızların laflarına baş sallayarak oturuyoken Leya yanına eğildi

Leya: Hadi ama... Sen pes etmezdin. Benim kardeşim bu dağılım yüzünden bu kadar hızlı bir düşüşe giricekse bizde girelim

Ayaktaki iki kız da onaylamıştı, onlar hâlâ arkadaştı

Leya: Bak... Yeni gelicek takım bizden iyi de olabilir, kat kat üstün de olabilir... Ama hiçbir takım bizim gibi birbirimizi daha iyi tanıyamaz, karşılıklı ilişkiler kurup düşmanının hamlesini anlayamaz,
Hiçbir takım birbirine öz olamaz... Ama biz başardık, ve bunu hiçbir zaman çöp yerine koyup o kutuya atamayız

Başını kaldırmıştı Tuana, ona geçmişini hatırlatan kıza bakıyodu. Ne ağlıyo be gülüyodu, tamamen çökmüştü, 4 eski arkadaş da 1 arkadaşları için çökmüştü. Buna Tuana da dahildi

Leya: Biz başardık Naz... Biz öz takım olmayı başardık

Yıllar sonra Naz ismi ile hitap edilmişti kıza eski arkadaşından, şaşırmıştı bir o kadar da sevinmişti. Eskisi gibi olmak istese de bu olamazdı, onlar değil eskisi gibi, birbirlerine destek bile veremezlerdi

Yaralarını bir kere açmışlardı onlar kapanması uzun evet
Ama imkansız değil di
Eskisi gibi olabilirlerdi evet
Ama zaman alıcaktı
Yine güven verebilirlerdi evet
Ama bu çok zor olabilir
Yine sevebilirler evet
Ama eskisi gibi değil...
Sonuçta bir kitabı iki kez okuyunca sonu değişmez, onların sonu yine aynı olucaktı

Leya: Kalk ayağa... Ç-Çünkü bize bu yakışmaz! Biz düşmek için değil dik durmak için burdayız! Eğer bu takımı kurduysan savaşıcaksın! Sonuna kadar bile olsa savaşıcaksın!...
Sonunda ölüm olsa bile!

Leya kızın yanından kalkmış Ülküye son kez bakmıştı

Leya: Bu kadar hızlı yıkılıcaksanız bu takımdan vazgeçebilirsiniz

Ve yaklaşık 3 saat önceki aksi, kibirli, asi Leya geri dönmüştü

Leya: Hadi Defne

Arkadaşını çağırıp takımına dönmüştü kız, 1 haftaları vardı. Ya birleşicekler yada tek bir takım bu yolda ilerleyecekti.

Leya: Ya birleşicez... Ya da çekilicez

Yutkunarak konuşmuştu kız, Ülkü de dahil iki takım da birbirlerine bakmış ne demek bu diye tartışmaya başlamışalardı

Ülkü: Tuana doğru mu?

Tuana: Maleseff... Napıcaz

Ülkü: Offf

Sıkıntılı nefeslerini vererek oturmuştu genç kız arkadaşının yanına

Defne: Leya napıcaz! Takımları birleştiremeyiz herhalde demi

Hilal(V): Hayır!
İrem(V): Asla böyle bişey olamaz!
Güneş(V): Ben onlarla olmam!
E

sin(V): Leya bişey söyle onlarla yapamayı-

Leya: YETER!

Sıkıntılı bir şekilde bağrışının ardından gözleri üzerine toplamıştı. Karşı takım ile birleşemez kendi takımını çekemezdi. Kafası karışıkken Yağızın yanına bıraktığı telefona mesaj gelmişti

...

Bitti...

Nasıldı?

Leya ve Tuana ne yapıcak?

Sonraki bölümde görüşürüz