ℒ'ℯ𝓈𝓅𝓇𝒾𝓉 𝒟ℯ ℐ'ℯ𝓈𝓁𝒶𝓋𝒾ℯ𝓇

𝑲𝒂𝒄̧𝜾𝒓𝜾𝒍𝜾𝒚𝒐𝒍𝒂𝒓

Ülkü

Okul yolunu tutmuştuk Leya Defneye patlamayı anlattığından beri Defneden ses çıkmamış Esatın kolunun altında yoluna devam ediyodu

Ülkü: Ay yeter Defne tamam üzüldün, biz de üzüldük ama yapıcak bişey yok asma şu suratını

Leya: Aynen kardeşim hem bak ev değiştiricektik bu da bir nevi hızlandı-

Defne: Ya Leya bizim bütün anılarımız yok oldu! Eşyalarımız yandı! Bir köşeye lazım olur diye biriktirdiklerimiz gitti! Diyosun ya ev değiştiricektik diye o evi biz parayla tutucaktık demi ama o para da gitti! Üniversite sınavına hazırlık için aldığımız bütün kitaplar, not olarak hazırladığımız defterler, yeni aldığımız kıyafetler, biriktirdiğimiz paralar yok! Gitti!... YA BİZİM YATICAK YATAĞIMIZ ÜSTÜMÜZE ÖRTÜCEK YORGANIMIZ BİLE YOK!

Sonlarda bağırmaya başlarken ufak bir sinir krizi geçirmişti. Esat Defneyi kollarından tutup sarılarak sakinleştirirken Tuana Defneye moral veriyodu.

Herkez hazır Defneye odaklanmışken yere bakarak donuk kalan Leyanın koluna girip onu bizimkilerden uzaklaştırdım

Leya: Napıyosun Ülkü

Ülkü: Biraz konuşalım

Önüne bakarakyürümeye devam ederken bizimkilerden yeterince uzaklaşmış sahil kenarına inip oturucak yer ararken heryer dolu olduğu için boş olan bir geminin içine girdik ve terasına çıkıp oturduk

Leya: Yakalanmaz mıyız?

Alaylı bir şekilde güldüm

Ülkü: Leya sanki ilk defa kaçak olarak gemiye biniyoruz

Leya da gülmüştü. Küsmeden önce küçücük boyumuza aldanmayıp kaç tane gemiye, tekneye binmiştik.

Leya: Hatırlıyo musun biz küsmeden eee heh 5,6 önce yanii galiba 7 sınıfın sonlarındaydık okulda Defne ve Tuana birlikte oynarken bizi dışlıyolar zannedip okul çıkışı buraya gelip açılmak üzere olan bir gemiye binmiştik

Güzel bir kahkaha patlatmıştım

Ülkü: Hatırlamaz mıyım yaaa sonra da gemi kıyıdan uzaklaşınca bizi kaçırıyolar diye ağlamıştık

İkimiz de gülerken anılarımız aklımıza geliyodu

13,14 yaşları

Tuana ve Defne birlikte onlara verilen proje üstüne çalışırlarken Leya ve Ülkü
Arkadaşlarıyla kantindedir

Tuana: Leya ve Ülkü de iyice boşladı bizi

Defne: Onlar ödevi geçen hafta bitirdi Tuana bırak gezsinler

Tuana: Ama biz onlara yardım etmiştik

Defne: Boşveer

Tuana:... Ama iki gündür onlarla-

Defne: Tuanaaaaa

Defne Tuananın haline gülerken Tuana oflayarak ödevine döner. Zil çaldığında Leya ve Ülkü kol kola sınıfa girer