21 Laneti

CİNAYET

Salı akşamı saat akşam 9'u geçmişti. Tüm öğrenciler yatakhanelerinde o gün öğrendiklerini tekrar ediyor ve ertesi günkü derse hazırlanıyor, öğretmenleri de özel odalarında dinleniyorlardı. Koridorlarda olan yalnızca iki kişi vardı. Islığıyla güzel bir ritim tutturmuş, ıslık çalarak koridorları temizleyen, 1.95 boyundan dolayı kafasını sürekli bir yerlere vuran ama buna gülüp geçen temizlik görevlisi Leo Gomez ve yüzünde gümüşi renkte bir maske olan bir kişi...

Üzerine giydiği uzun, kapşonlu pelerin yüzünden cinsiyeti belli olmayan kişi koridorlarda gitmek istediği yere doğru hızlı ama sessiz adımlar atıyordu. Yüzündeki maskesi ara ara yanından geçtiği meşaleler ve pencerelerden vuran dolunayın ışığı ile parlıyordu.

Kişi hedefine varınca maskesinin altından hafifçe sırıttı. Leo Gomez hiçbir şeyin farkında olmadan temizliğine devam ediyordu. Maskeli kişi hızlı ve sessiz bir biçimde ona yürüdü ve belindeki kılıfta bulunan bıçağı çıkarttı. Adamın arkasına vardığında adamın kendisinden çok daha uzun olmasına aldırmadan ustalıkla uzanıp adamın ağzını kapattı ve sağ elindeki bıçağı adamın omurgasının tam ortasına sapladı. Adamın ağzından boğuk sesler çıkarken ağır ve uzun bıçak adamın omurgasını paramparça edip iç organlarına ulaştı. Maskeli bıçağı ileri geri oynatıp döndürdükten sonra geri çekti.

Elini de adamın ağzından geri çekti. Adam bir iki kere öksürüp kan kustuktan sonra yavaşça yere çöktü. Yüz üstü betona serilirken ağzından kan akmaya devam ediyordu ama artık onun için her şey bitmişti.

Maskeli kişi tam dönüp uzaklaşacakken arkasından bir ses duydu, korkuyla bir iç çekişti bu. Hızla arkasını döndü ve koridorun sonundaki gölgeyi gördü. Onu fark eder etmez oraya doğru koşmaya başladı. Bu bir kızdı. Öğrencilerden biriydi. Su almak için dışarı çıkmıştı ama bunun kendi sonu olacağını bilmiyordu tabii. Tanıklık ettiği cinayetin katilinin kendisine doğru koşmaya başladığını fark edince o da koşmaya başladı ama ondan çok daha yavaştı. Şatonun dışarı kapısından geçerken katil onu yakaladı. Katilin tutuşunun etkisiyle yere düşerken kafasını yere vurdu ve bilinci kapandı. Ama ölmemişti. Daha ölmemişti. Ölümü çok daha acılı olacaktı...

***

Çarşamba gece yarısı saat 1'de tüm Lyborg Yatılı Okul'u ayaktaydı. İki kişi dışında tüm öğrenciler, görevliler toplanmış onları bu saatte uyandıran öğretmenlerinin bunu neden yaptıklarını anlamaya çalışıyorlardı. Eksik olan iki kişiden biri temizlik görevlisi Leo Gomez diğeri de öğrencilerden biri olan Calista Mila Lancer'di. Bu kalabalık insan topluluğu endişeyle bir açıklama bekliyorlardı. O an yanlarına gelen öğretmenler endişelerini kat kat arttırdı.

Layla Potter ağlıyordu. Neredeyse siyah olan gözlerinden iri iri yaşlar dökülüyordu. Ondan bir yaş büyük olan ablası Laura'nın da ağladığı belliydi, burnu ve gözleri kızarmıştı ama şu anda daha güçlü duruyordu ve konuşmaya başladı.

"Sevgili okul halkımız, biz odalarımızdayken okulumuzda korkunç bir olay yaşanmış. Temizlik görevlisi Leo Gomez ve arkadaşınız Calista Mila Lancer acımasızca katledilmiş."

Gözünden damlayan bir yaş sözlerini keserken her ağızdan korku dolu sözler çıkmaya başlamıştı. Kızlar korkuyla ağızlarını kapatırken Calista'nın sevgilisi Alexander donup kalmış, arkadaşları Emrick ve Aidan onu teselli etmeye çalışıyordu. Sonra Laura güç bulup yine konuştu.

"Temizlik görevlisi Leo'nun oda arkadaşı George o odaya gelmeyince merak edip onu aramaya çıkmış ve koridorda onun bahçede de Calista'nın cesedini bulmuş. Artık en yakınınıza bile güvenmeyin çünkü okula dışarıdan kimse giremez. Katil aramızda. Perşembe akşamı zorunlu bir ayin dersi yapıp ölülerimizi dirilteceğiz. Derslerimize kaldığımız yerden devam etmeliyiz ve perşembe günü biyoloji dersinde cesetlere otopsi yapacağız. Ayrıca bu gece saa 3'de kimya dersiniz var. Herkes laboratuvarda olsun. Şimdi. Odalarınıza dönün ve kapılarınızı iyice kilitleyin."

Herkes ayrılırken Layla herkesin duyabileceği bir sesle tek bir şey söyledi:

"21 Laneti'nin efsane olmadığını biliyordum."