Iiling-iling na pumasok si ninong sa opisina ko. Kaya agad akong tumayo at ngumiti rito.
"Sumakit ang ulo ko sa kakapaliwanag sa mga batang 'yon, hija. Kulang na lang ay magreklamo sila sa harap ko---na mabuti na lang ay hindi nila ginawa. Dahil kung oo, maaari na silang makaalis sa eskwelahang ito" natatawa pa ding sambit ni ninong sa'kin sabay naupo sa harap ng desk ko.
Umupo na rin ako at sinarado muna ang laptop.
"Should we clean the school from now ninong?" utas ko at humarap muli ng nakangiti dito.
"Hay nako hija, you're the president now. I know na alam mo ang ginagawa mo, so I trust you" sagot nito. "Saka maybe it's really the time to make a change. Masyado na siguro akong matanda kaya hindi na ko marunong tumingin ng magaling na empleyado" pagpapatuloy nito na umiiling-iling pa.
"They were really excellent at first ninong. But since--sorry for my word po, you're too kind on them. Maybe that was the reason those employees under you, underestimated your capabilities" sambit ko. I really wanted to say this to him. Not to blame him, but for my ninong to know what went wrong.
Napabuga ng hangin at tumango-tango naman ngayon ito sa akin.
"I know, I'd been too lenient. Mabute na lang at dumating ka na dito hija, dahil kung hindi, baka sa pangalawang pagkakataon ay masira na naman ang Imperial nang dahil sa'kin" saad nito na agad kong kinontra.
"That's not what I meant ninong. I just want you to know that those people doesn't deserve your kindness, and it's time for them to go" utas ko. "Sa katunayan, mas nag-profit ang Imperial nung nasa pangangalaga nyo pa. So don't blame yourself because dad and I, didn't" pagpapatuloy ko at ngumiti na.
"Now the new rules are now established, it's time for me to take an action. Don't worry ninong, I will handle this" sambit ko.
"Alright" sagot nito at tumayo na. "Whatever your plan is, I know it's gonna be successful hija" ngiti ni ninong pabalik sa'kin.
Pero bago pa s'ya makalabas ng opisina, may sinabi muna ito.
"You should go with your dad at the party, hija. He needs you there" sambit nito bago tuluyang lumabas.
Nanahimik ako at saglit na napahinto sa sinabi ni ninong. Right. My dad really needs me there. Ano bang pumasok sa utak ko at pababayaan ko si dad mag-isa do'n?
Who cares about that Bennett?
Iiwas na lang siguro ako upang hindi ko sila makasalamuha. I'm sure naman na maraming tao do'n so hindi imposible 'yon.
Agad kong kinuha ang phone at tinext si daddy. Sinabi ko dito na sasama na ako sa party.
I maybe not comfortable going there, but at-least I'm there for my dad. Not for them. Not for him. Not for that Bennett.
Pagkatapos, nilagay ko na ang mga gamit sa aking bag at lumabas na ng opisinang 'yon para magsimula ng magtrabaho.
Hindi pa ko nakakalayo, ay nag-vibrate agad ang phone ko. Kaya agad ko 'yong tinignan sa pag-aakalang si dad 'yon. But to my suprise, it's the little kid. He sent me a photo of him wearing a tuxedo.
Agad akong napangiti at nagreply dito.
'What a handsome! Do you have a date with your dad today? That's why you woke up so early?'
Hindi ito sumagot sa message ko at naka-seen lang s'ya sa dito. Napailing na lang ako at ngumiti.
Pero maya-maya pa ay nagsend na naman ang bubwit ng picture. Ang tagal pa nga mag-loading, but after a few seconds, lumabas ang litrato.
Picture 'yon ng isang matipunong lalaki na nakasuot din ng kaparehang tuxedo ni bubwit. Hindi kita ang mukha nito dahil nakaputol. Kaya napakunot ang noo ko. Who's this?
Pero napatigil ako at agad na may naisip, is this...his dad? Tinignan ko pang mabuti yung picture. Infairness, sa katawan pa lang halata ng gwapo ang tatay ni bubwit.
Kaso bakit parang pamilyar ang bulto ng katawan nito? Did I saw him before? At saka bakit ba putol ang ulo ng dad nya sa picture?
Nagmessage akong muli dito bago ko in-off ang phone at nagsimulang mag-drive papunta sa kabilang building.
