Pagkapasok ko sa faculty,mga tingin at pagchichismisan na naman nila ang naubutan ko. Agad akong napairap.
I really need to make new rules.
Nang makarating ako sa pwesto ko, agad na napataas ang isa kong kilay. There she is, Victory Gonzales, sitting on my chair like she's a boss.
Well, I need to call Evelyn so she can buy me a new damn chair.
"There you are" utas nito habang nakangisi pa.
Walang emosyong nakataas lamang ang isa kong kilay.
"Do you know who I am?"
"No. Should I?" sagot ko at ipinatong ang branded kong bag sa lamesa.
Nawala naman ang ngisi nya at napatingin sa bag na nilapag ko sa harap nya.
Well, that's Chanel Limited Edition bag. Natatawang napairap na lang ako ng hindi nya maalis ang tingin sa bag ko.
Kinuha ko ang phone ko at agad na tinawagan si Evelyn.
"Yes Ms. Clare?"
"Buy me a new chair. I need it asap"
"Copy Miss"
Nang maibaba ko ang tawag, sinulyapan ko lang si Victory ng ilang saglit bago kinuha ang bag ko sa lamesa.
I don't want to waste my time while talking nonsense with her.
Nang maglalakad na ko palabas ng faculty, agad akong napahinto ng sumigaw si Victory.
"We're not yet done! I'm still talking to you"
Blangko kong muling hinarap ito.
"What do you want?" walang emosyon kong utas.
"You..." nakaduro pa nitong sambit. Tila naiinis sa inaasta ko sa kanya.
"Kung wala kang importanteng sasabihin, don't waste my time" utas ko at muling napairap bago maglakad palabas.
"Bitch! Di mo kilala kung sino ang kinakausap mo!" habol pa nito na hindi ko na pinansin.
I wonder who hired her.
Nagpunta na lamang ako sa una kong klase, since malapit naman na magring ang bell. Medyo na-late ako ng pasok ngayon dahil magdamagan kong nakausap si Tantan at nakatulugan pa namin ang video call.
Nang malapit na ko sa room na una kong papasukan, agad na napataas ang isa kong kilay ng mapansin wala man lang estudyante sa labas at sobrang tahimik dito.
Huminto ako sa tapat ng saradong pintuan at pinakaramdaman ang paligid.
Nang bubuksan ko na sana ang pintuan, may biglang nauna sa akin kaya napaatras ako.
Ngunit ng buksan nya ang pinto, agad na may natapong kulay asul na pintura sa estudyante at mas lalo akong napaatras dahil do'n.
Na-estatwang napatingin ang estudyanteng natapunan ng pintura sa mga nasa loob bago humarap sa akin.
Awkward ko itong tinignan habang tumutunog ng malakas ang school bell.
"Who did it?" walang emosyon kong tanong sa mga estudyante. Ngunit tahimik ang mga ito at parang walang naririnig.
Napangisi na lang ako.
"Since walang gustong umamin sa inyo, all of you are responsible" mariin kong utas.
Tumingin ako sa estudyanteng ngayon ay nagpupunas ng kanyang unipormeng may pintura.
"And you, go back to your dorm and change your clothes. I don't want to see my student looking like that" saad ko bago inalis ang tingin dito.
"As for your punishment, you will all clean the abandon buildings. At pag sinabi kong clean, even the vandalized walls need to be clear of vandalism, and don't forget to trim those wild grass too, understood?"
Agad na nagsi-react ang mga estudyante habang nakabusangot ang mga mukha.
"Are you kidding?! Nagbabayad kami ng tuition then you want us to clean those abandoned buildings?" nakasimangot na utas ng isa kong estudyante. Tinignan ko naman ang surname nito sa suot nameplate bago ibalik ang tingin dito.
"Well Ms. Fuentes, no one wants to admit who did it, so I can't thing anything else but to punish all of you" walang emosyon kong utas. Iniwas naman nito ang tingin sa akin na parang na-intimidate sa blangko kong tingin sa kanya. "If you don't want to be punish, you can just say who did it" pagpapatuloy ko.
"Remember this, anumang aksyon ang gagawin nyo, lagi 'yong may kapalit na epekto. So think before you act." mariin kong utas.
Agad kong pinalakpak ng malakas ang mga kamay at pinatayo ang mga estudyante.
"Just think that this an exercise. And besides, practice din 'to sa real world ng entertainment industry, so don't be too negative" saad ko at saka pinalabas na ang mga estudyante.
