AZGARATH İLK GÜNAH

BÖLÜM 7 : ACI

  Voldi'nin  bağırışları  o gün  şehrin her tarafında yankılandı. Voldi'nin bağırışlarını  askerlerinin  ailelerinin bağırışları izledi. Gömmek için  bir ceset bile kalmamıştı ailelerin ellerinde.  Kan gölüne dönen savaş alanının ortasına çöktüler.  Ne kadar da hazin bir  manzaraydı.  Voldi'ye bakanların içi daha da  kıyılıyordu. Her şeyi kendi yapabileceğinin dahi fazlasını vermişti fakat annesini ölümün elinden alamamıştı.  O gün Oah'a lanetler  etti Voldi.  Bu kadar acı görmüştü  insanlık fakat abisine    tahtı vermek için ortaya çıkan tanrı bu kadar belaya izin vermişti.  Bu kadar kötülüğe sessiz  kalan  bir tanrı  iyi olamazdı  Voldi'ye göre. 

Voldi : '' Neredesin ey   saf ışığın sahibi? Neredesin ey sözde saf iyilik?   Bu kadar acı   varken neredesin?  Ey sana diyorum lanet olası  Tanrı bozuntusunu  göster kendini!! '' Voldi o gün türlü  lanetler,  tehditler  savurdu tanrısına karşı. Rahip zagra bile   karşısına  çıkıp onu susturmaya cesaret edemedi.  Voldi konuşmayı kestiğinde  olayın üzerinden  tam dört saat geçmişti.  Etrafını  süzmeye başladı herkes ağlamaklıydı. Gözü Dan'ı aradı ama göremedi.  İyiki de görmemişti o an ki siniriyle abisini  öldürebilecek kadar sinirliydi. Onu uyarmıştı, korunmaları gerekiyordu.  Beş ev fazladan  yapmak  gibi   amaç için  bu kadar acıya  sebep vermişti. Üstüne üstük onu uyarmıştı da.  Rahibe doğru usulca kafasını  çevirdi  Voldi.  

Voldi : '' Abim, yüce Lordumuz Dan nerede?''

Zagra : '' Sabah  denizcilere  yardım etmek için    kayıklar ile ayrıldı Voldi. Oah için söylediğin şeyleri acına veriyorum fakat seni uyarmak zorundayım. Oah'ı kızdırmak  tehlikeli şeylere  sebebiyet verebilir. O bize bilinç verdi kendini   sakinleştir lütfen!'' 

Voldi : '' Ne yapar yüce tanrımız? Yoksa  bizi yok etmeleri için üzerimize bu iğrenç yaratıkları mı gönderir? '' dedi. Voldi'nin  gözlerinin içindeki  ateşi gören Zagra kendini durdurdu ve konuşmaya devam etmedi. Voldi  hayatta kalan  askerlerine doğru dönüp '' Yüce lordumuzu   bulup buraya getirin'' dedi.  Sonra aklına  babasının   merasimini kaçırması geldi  aklına. '' Durun, bırakın balık tutmaya  devam etsin'' dedi. Annesinin  cesedini  omzuna alıp ilerlemeye  başladı. 

Zagra '' Voldi nereye gidiyorsun?'' diye sordu. Voldi'den korkuyordu  doğrusu. Sesi olabildiğince az çıktı. Voldi cevap vermeye  tenezzül etmemişti.  Halk'da Voldi'yi takip etmeye başladı. Ağlamalar eşliğinde  uzunca süre yürüdüler.  Babasının mezarına  doğru  ilerliyordu Voldi. Basamakları birer birer çıktı. O kadar yorgun ki  basamakları çıkarken sendeliyordu.  Son gücünü  harcadı o basamakları çıkarken belki de.  Bir kazma aldı.  Ritüel yapmak isteyen Zagra'ya izin vermedi. Annesini  babasının yanına gömdü. Bir süre annesiyle konuştuktan sonra   annesinin mezarının başında uyuyakaldı.  Akşama  doğru gelindiğinde  halk teker teker evinin yolunu  tuttu.  Mezarlıkta uyuyan Voldi'nin başında bir tek  sadık askerleri kalmıştı.   O gece   hiç bir evde ağlama  sesi  susmadı.  İnsanlar kayıplarının  acısını   çektiler. 

  Dan'ın   balıkçı grubu  akşam üzeri  kıyıya yanaşmıştı. Ağlama sesleriyle  karışan yağmur sesinin  arasında şehrin sokaklarından yürüdüler. Bu sırada  Zagra  evinin önünde onu bekliyordu.  Geldiğinde Dan;

Dan : '' Neler oldu burada ? '' diye sordu  Zagra'nın tedirgin gözlerine baktı  iyi bir şey duyma ihtimali elbette yoktu. 

ZagrA : '' Beyim, siz yokken   surun açık olan tarafından   yaratıklar saldırdı. Daha önce   açıklık alanda gördüğümüz  troller, onlar bize saldırdı. Yedi adettiler. Voldi  cesurca savundu topraklarımızı, şehrimizi. Üç tanesini tek başına öldürmeyi başardı. Askerlerimiz ise iki tane trol öldürdü. Buna karşılık  51 tane askerimizi kaybettik. Yaşayan troller askerlerimizin ölüsünü yemek için  toplayarak  götürdü'' ... Zagra bir  süre   bekledi  diğer haber vermek için önce Dan'ın  duyduklarını sindirmesini bekliyordu.  Asıl kötü  haberi vermemişti daha. 

Dan : '' Devam et neden duraksadın'' dedi. Bir şeyleri söyleyemediğini  seziyordu sanki Zagra'nın.

Zagra : Şey, efendim anneniz de o arada savaş alanındaydı gördüğü vahşete kalbi dayanmadı  ve ışığa karıştı'' dedi. 

Dan '' Anne... Voldi nerede? annem nerede? '' 

Zagra : '' Voldi babanızın  yanına  gömdü annenizi,  tören yapmama da müsade etmedi. Çok sinirliydi, mudahale  edemedim'' dedi. Zagra , Dan'ın verdiği tepkiden o kadar korkuyordu ki dizleri titremeye başlamıştı ve devam etti '' Şuan hala orada''. 

  Dan sinirliydi bir o kadar da üzgündü. Böylesine bir felaketi  ön görememişti. En fazla kendisine kızgındı şuan. Tamda Voldi'nin ön gördüğü gibi olmuştu her şey, yetmemiş gibi annelerini de kayıp etmişlerdi.  Dan Zagra'ya tepki vermeden   mezarlığın yolunu tuttu. Ayakları  onu  götürmek istemiyordu sanki. Olabildiği kadar yavaş ilerledi ve tüm bunların  bir kabus olması  için Oah'a dua etti...