Penaltılar

Atış 8

Gençler Penaltılar'a düzenli bölüm atsam yorumlarınızla sıralamasını yükseltir misiniz? Yapabilir miyiz bunu? Bence yaparız

"Yine derbedersin, yine derbedersin, hep derbedersin. Bıcır bıcır hallerini özledim be."

"Büyüdük be Pamir," dedim dalga geçen bir melankoliyle.

Kafasını iki yana salladı onaylamayan bir ifadeyle. "Bari çocuğa bakıp durma."

"Odada o varken başka neye bakabilirim ki? Söyle. Daha güzel bir şey söyle ona bakayım." Gecenin sonlarına doğru taşımak istemediği kafasını arkasındaki duvara yaslayışını, oturduğu koltukta aşağı kayıp bacaklarını açışını, ona bir şeyler anlatan Pablo'yu pozisyonunu bozmadan yan gözle izleyişini, arada beyaz dişlerini göstererek gülüşünü, bazen dikleşip öne eğilecek kadar şiddetli ancak partideki diğer tüm seslere onu duymamı engellediği için lanetler okuyacağım kadar kısık sesli kahkaha atışını, gülüşünün küçülüp odanın diğer ucundan bile ortamdaki en şirini olduğunu belli eden tebessümüne dönüşünü, ellerini düzenli olarak önüne düşen dalgalı saçlarından geçirişini izledikçe bir sonraki hareketini adım gibi bilmeme rağmen merakla beklemeye koyuluyor, ilgimi ondan başka şeye yöneltemiyordum.

"Bulsam bakacaksın sanki."

"Bulamazsın ki." Onunla boy ölçüşecek hiçbir şey yoktu kafamda. "Pamir sana bir şey söyleyeceğim." Bardağımdaki son yudumu içip vücudumu hafifçe ona çevirdim. "Ağzından laf almaya falan çalışmayacağım, yanlış anlama." Bardağı tutan elimin işaret parmağını kaldırıp partinin dışta kalan bir koltuğunda oturan, aralarında sakin bir konuşma geçen, oldukça samimi bir yakınlıkta hareket eden Feza ve Pablo'yu gösterdim. "Ama ben ikisinin sevgili olduğuna inanmıyorum."

Kaşlarını çattı olabildiğince, geri çekilip yüzümü inceledi. "Nasıl yani?"

"Bir şeyler oturmuyor yerine."

"Mesela? Örnek ver."

"Mesela Pablo Feza'ya flörtöz bir hamleyle yaklaşınca Feza kaşını kaşıyor. Bu hareketi ne zaman yaptığını biliyorsun."

"Bulunmak istemediği bir konumda olunca."

"Aynen. Belki sadece toplum içinde olmalarından çekiniyordur dedim ama ondan olduğunu sanmıyorum." Pablo yanağından makas alınca Feza'nın tırnağı yine eski yerini buldu. "Baksana, şu an bile yapıyor. Kaşımaktan yara olacak."

"Feza'nın çekingen olduğunu biliyorsun."

"İlişkilerinde değil," dedim alayla. Az mı antrenman köşelerinde kıstırmış, zor durumda bırakıp gitmişti beni. Saklamaya çalıştığımız ilişkiyi ele vereceğini düşünüyordum nitekim. Fazla cesurdu ilişki konusunda.

"Madem böyle düşünüyorsun, bir hamlede bulun o zaman."

"Beni gazladığına göre haklılık payım var. Ama bir şey yapmayacağım. Çünkü öyle ya da böyle birlikteyken çok mutlu, yüzünden gülüşü eksik olmuyor. Mutlu olmadığı yerde duracak birisi değil zaten. Kaldı ki," dedim kelimenin sonunu acıdan kıvranıyor olmama karşın uzatarak, "ben o treni kaçırdım." Çenemi avucuma yaslayıp alkol, ter ve ağır parfüm kokularıyla temizliği kırılmış hava kadar kırgın bir nefes çektim içime. Yeni başlayan şarkıyla Pablo'nun gülerek Feza'yı dans etmek için elinden tutup çekiştirmesini, Feza'nın oyuncu bir isteksizlikle takip etmesini, ortaya geçince durup kollarını birbirlerinin bellerine dolamalarını izlerken gözlerimin dolduğunu hissettim ama bakışlarımı çevirmedim. Bazı şeylerin değerini kaybettikten sonra anlamanın çaresizliğini tekrar yaşamamak için bu acıyı dibine kadar yaşamam gerekiyordu.