Ep-12

100 11 2
                                    

       တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာၿပီး​ေတာ့ dahyunလက္အနာလည္း အမာရြတ္ပဲက်န္ေတာ့သည္....
Momo ကေတာ့အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္သည္ ၊တစ္ပတ္လံုး dahyunအနားမွမခြာပဲ လိုသမ်ွအကုန္လုပ္ေပးသည္.....

     " အမ ဟင္းခ်က္ရင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ.... အတူးေတြမစားခ်င္ဘူးေနာ္.... ''

     " မတူးပါဘူးေနာ္..... အမဟင္းေတြကေကာင္းမွေကာင္း ကေလးမလ်ွာလည္သြားမယ္.... ''

     " အေျပာနဲ႔အလုပ္ညီပါေစေနာ္ အမ ''

    Momo လည္းအမအားရယ္ျပအား အိမ္ေ႐ွ႕ခန္းသို္႔ထြက္ခဲ့သည္....
႐ုပ္႐ွင္တစ္ကားထိုင္ၾကည့္ေနရင္း အမဟင္းခ်က္တာကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္.....
မိုးေတြကလည္းရြာေနတာမို႔ momoအိမ္ေ႐ွ႕တံခါးအားပိတ္လိုက္သည္.....။

     ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ေနရင္း ph လာတာမို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ chaeyoung.....

    " Hello chaeyoung...... ''

   " နင္ အိမ္တံခါးလာဖြင့္ ျမန္ျမန္........ ''

    " ေအး လာၿပီ..... ''

     Momo လည္းphခ်ကာ အိမ္တံခါးအျမန္ထဖြင့္ေတာ့ အဆိုးေလး chaeyoungကအထုတ္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ တံခါးဝမွာရပ္ေနသည္......
ထီးေဆာင္းရတာမႀကိဳက္ေသာ chaeyoungက strawberryသီးပံုေလးေတြပါေသာ မိုးကာအက်ီ ၤ ၤေလးျဖင့္5ႏွစ္သမီးေလးမူႀကိဳကျပန္လာသလိုပံု
ျဖစ္ေနသည္......

       " အဲ့အတိုင္းရပ္ၾကည့္ေနမွာလား..... လက္ထဲကအထုတ္ေတြယူေလ..... ''

     " ေပး ေပး...... ဘာေတြအဲ့ေလာက္အမ်ားႀကီးဝယ္လာတာလဲ.... ''

    " နင္ဟိုတေလာက စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့မုန္႔ေတြေလ.... လမ္းၾကံဳတာနဲ႔ဝယ္ထားတာ.... ''

     " ေက်းေက်းပါဟာ..... ''

    Momoလည္း႐ွိသမ်ွသြားအကုန္ျဖဲျပကာ အထုတ္ေတြကိုမီးဖိုခန္းထဲသို႔ယူလာခဲ့သည္....
Chaeyoungလည္းမိုးကာကိုခြၽတ္ကာ လွန္းလိုက္ၿပီးmomo နဲ႔အတူမီးဖိုခန္းထဲသို႔ဝင္ခဲ့သည္.....

    " ကေလးမ ဧည့္သည္လာတာလား..... ''

    " ဒါ ဧည့္သည္မဟုတ္ပါဘူးအမရဲ႕.... ငယ့္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း chaeyoung ဒါငါေျပာတဲ့ အမဆိုတာေလ...... ''

ေႁခြ 🍂(ခြွေ)Where stories live. Discover now