Turn and Leave

Hoofdstuk 3

Noah:
11:44
Auto

De hele weg naar het vliegveld toe voelt raar. De sfeer is om te snijden. Wij weten allemaal zeker dat er iets tegen de auto is geklapt. Dat Jace zegt dat er niets te zien was is heel gek. Het is stil in de auto. Het enigste wat ik hoor is de slechte muziek van Olivia op de radio. Gelukkig zijn we over een klein half uurtje op het vliegveld, denk ik. Ik kijk hoe Serena haar oortjes uit elkaar probeert te halen, en ik lach. "Waarneer ga je nou eens een keer Airpods kopen?" Vraag ik lachend. Ze kijkt op, en lacht terug. Ja, deze muziek van Oliv is echt niet om aan te horen! Het is inderdaad beter om draadloze oortjes te kopen, want deze krijg ik nooit meer uit elkaar. Ik twijfel voor een seconde. En vraag voorzichtig: "Wil je anders met mij mee luisteren?" Serena kijkt me verbaast aan. "Ik dacht dat je het nooit ging vragen." Grapt ze. Ik pak een oortje, maak hem schoon met mijn grijze trui en geef deze aan haar. Deze vermoeiende heenweg wordt nu toch een stuk leuker. Serena is altijd zo aardig tegen me, maar ik ben natuurlijk weer de noob die nooit een move durft te maken. Maar he, oortjes delen vind ik een goed begin. Serena is de beste vriedin van Olivia. Vroeger bij Oliv thuis kwam zij vaak over de vloer. Ik had een gigantische crush op haar, maar liet dit natuurlijk niet merken. Mijn hart springt over voor een seconde, als Serena haar hand op mn been legt en fluisterd: "Thanks, dit had ik echt even nodig." Ik knik zenuwachtig en draai mijn hoofd naar links. Daar zit Bas, mijn beste vriend. Hij kijkt mij met grote ogen aan en beweegt z'n wenkbrauwen op en neer. Ik geef hem een schouder stootje, en zeg lachend dat hij moet ophouden. Hij weet echt wel dat ik haar zie zitten. Ik zal deze vakantie een move proberen te maken, al weet ik niet goed hoe. Nog voordat ik verder over mijn plan kan nedenken scheurt Jace de bocht om. Het vliegveld is na een lange reis eindelijk in zicht. Ik pak alvast mijn rugtas. Nog geen kwartier later stappen we allemaal de auto uit.