Flashback
Kim Seokjin duyduklarıyla şaşırmıştı. Bir yandan da korku her tarafını sarmıştı. Baş melek önünde eğiliyordu.
"Kanatlarının bu hale gelmesi senin bir adem oğluna aşık olman. Senin görevin onu iyileştirip, geri görevine gelmekti. Tekrar beyaz kanatlarını istiyorsan görevine dönmeyi istediğini söylemen yeterli." Seokjin duyduklarıyla şaşırmış, kalbi deli gibi atmaya başlamıştı. Taehyunga karşı hissettiği duygular açığa cıkmış ve ondan dolayı kanatları siyah olmuştu. Onun birisine aşık olması yasaktı. Ama ne var ki ınsanlarla yaşarken bunun olmasını engelleyemedi. Korumak için gittiği adama aşık olmuştu. "Kanatlarımı geri verin lütfen. Onlarsız bir şey olamam."
Baş melek kabul etmedi. Seokjin ise ne kanatlarından vazgeçmek istiyordu ne de Taehyungtan. Ölmemişti en azından değil mi? Taehyungun yanına gitse ne olurdu ki? Seokjin kanatlarına giren acıyla yatağına yattı. O sadece Taehyungun yanında olmak istiyordu. Bu imkansız mıydı? Seokjin sabaha kadar ağlamıştı.Seokjin için günler artık aynıydı. Tüm gün ne yapacağını düşünüyor, Taehyung'u özlüyor ve uyuyordu. Yoongi ile sohbet ediyor ona evden yardım ediyordu iş konusunda.
Ancak bir sabah aldığı haberle kahrolmuştu. Orasından çıkmadığı için haberleri takip etmiyordu. Çalan telefonuyla arayana baktım
yabancı değildi. Jungkook onu arıyordu. Eli titreyerek açtı. Telefonun ucundakinin Taehyung olması için dualar ediyordu. " Jin? "
" Evet Jungkook?" Karşı taraftan gürültü geldi, bir şeylerin düştüğünü hissetti.
"Hâlâ nasıl buraya gelmiyorsun? Çekip gittimn diye her şey bitti mi sanıyorsun? Hyungum ne halde biliyor musun sen!" Seokjin, Taehyung için tedirgin oldu.
"Ne oldu? Neyi var?"
"Neyi mi var? Sen ciddi misin Seokjin? Annesini kaybetmiş birisinin durumu nasıl olur, düşün. Gerçekten acımasızsın. ""Jungkook! Annesine ne oldu? Neyden bahsediyorsun sen? Onlar iyi mi?"
"Sen, sen bilmiyor musun?" Jin kafasını salladı,görecek gibi.
"Herhangi bir haberim yok. "
"Jin, onun annesi öldü. Hyuna vefat etti." Seokjin duyduğu şeyle çok şaşırmıştı.
"Taehyung iyi mi! Ona bir şey olmadı de."
"O iyi. Annesi intihar etti." Seokjin duyduğu şeyle şaşırmıştı. Taehyung çok, çok üzgündür şimdi.
"Eve geleceğim. Onu göreceğim. Evdesiniz değil mi? Geliyorum." Seokjin aşağı indi. Yoongi ona baktı.
"Gelme, o şu an uyuyor ve seni görünce dayanamaz. Yarın annesi için orada ol Jin. Sana çok ihtiyacı vardı.."
"Gelirim, tamam gelirim." Telefonu kapattı Jungkook.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR MELEĞİ Taejin/Vjin TAMAMLANDI
Fanfic29 Aralık 2012 Güney Kore en soğuk aylarını yaşarken insanlar eksiye düşen havalar için daha da kalın giyiniyorlardı. Kar Seul un geniş sokaklarına düşerken Taehyung bir köşede sessizce mahvolan hayatına ağlıyordu. donuyordu, ama bu onun umurunda de...