Kalbimdeki Cin / ASABE

Bölüm 19

/19/SEN ARTIK BU OYUNDA YOKSUN/

' İnsan kendinden korkar mı baba? Ben korktum... Bıktım... Usandım... Ama biri karşıma çıktı ve beni benden kurtardı.'

" Yasemin nasıl Yezna?"

' İyi efendim. Şimdi yemeğini yiyor.'

" Çok güzel..." diye mırıldanan Ena kölesi ile olan telefon konuşmasını sonlandırmadan önce " Ona çok dikkat et! Ve ona kim ulaşmak isterse, öldür." dedi ve kendisini onaylamasının ardından bakışlarını yanında bekleyen korumasına çevirdi.

" Menzin'e ulaş ve musallatın Aslı'ya hemen şimdi zarar vermesini istediğimi söyle. Ama ölmesini sağlayacak bir zarar değil. Sadece oğlumun dikkatini çekecek bir şeyler yapsın."

" Emredersiniz efendim."

Menzin ile görüşmek için müsaade isteyen korumasına gitmesini işaret eden Ena kollarını göğsünde birleştirip, bedenini arabasına yasladı. Oğlunun kendisini tehdit etmesinin üzerinden on dakika geçmişti ve Ena zihinine ulaşmaması için evinden olabildiğince uzaklaşmıştı. Gözlerini karanlıkla kaplanan ormanda gezdirerek bundan sonraki hamlesini düşünmeye başladı. Oğlu hiç olmadık bir zamanda içindeki şeytanı özgür bırakmış ve güçlerini keşfetmişti. Şimdi ona zarar vermeden bir çözüm yolu  bulmalıydı. Aslı ile dikkatini bir süreliğine de olsa  dağıtabilecekti. İstes Aslı'yı öldürterek oğlunun acı çekmesini sağlayabilirdi. Böylece tehdit etmesinin bedelini ödemiş olurdu ama şimdilik böyle bir şey yapmayacaktı çünkü Aslı ölürse oğlunu zaptedemezdi ama ağır ağır zarar görürse planlarını bozmaya vakit bulamazdı.

" Emirlerinizi ilettim efendim."

" Güzel. Bakalım sevgili oğlum birazdan  nişanlısını mı seçecek yoksa Yasemin'i mi?"

Oğlunu zor durumda bırakmaktan sadistce zevk alan Ena, bedenini yasladığı arabadan ayırıp ormanının içine doğru yürümeye başladı. Düşüncelerini toparlayabilmesi için yalnız kalmaya, karanlığa teslim olmaya ihtiyacı vardı. Zerif'e kavuşuna kadar karanlıkla iç içe olacaktı ama ondan sonrası kendisi ve çok özlediği karısı için aydınlıktı... Ahlad ve Yasemin ise aydınlık planlarının içinde şimdilik yer almıyordu. Çünkü düşman olmayı mı yoksa yanında yer almayı mı seçecekleri belirsizdi. Aslında yeğeni safını çoktan belli etmişti ama zor durumda bırakılırsa yanında yer alması gerekecekti. Bunu sağlamak ise Ena için çocuk oyuncağıydı.

☘☘☘☘☘☘☘

" Hazır mısın?"

Yezna'yı kül rengi gözlerine bakarak onaylayan Yasemin, sağ tarafına dönük olan yüzünü yavaşça aksine çevirerek " Hazırım..." diye mırıldandı. Bedeni ve ruhu bitkindi fakat ondan kurtulmayı çok istediği için kendisini mümkün olduğunca toparlamıştı.

" Orada mı?"

" Evet."

Yasemin'in titreyerek konuşmasıyla  sırtına koyduğu elini usulca gezdiren   Yezna fısıldayarak " Korkma, yanındayım." dedikten sonra aralarındaki iki karışlık mesafeyi kalçasının üzerinde kayarak kapattı. Şimdi tamamen yan yanaydılar ve dizlerinin üzerine çöken halüsinasyonun aksine bağdaş kurarak oturmuşlardı.

" Öncelikle korkuyu kendinden uzaklaştır Yasemin. Unutma ki o sensin. Kendinden korkmamalısın."

" Tamam."

Derin bir nefes alıp aksinin kurtlarla dolup taşan siyah gözlerine odaklanarak veren Yasemin " Şimdi ne yapacağım?" diye sordu. Korkusunu zorda olsa alt etmeyi başarmıştı ancak aksi konuşmaya başladığı anda yeniden aynı korkuya maruz kalacağını düşünüyordu.