POV Joshua
"Hoe kon je dit doen Roan? Je kent hem misschien twee uur," zegt Sofie door haar tranen heen als we even later in de auto terug naar huis zitten. Ik houd mijn handen stevig aan het stuur en kijk even via de achteruitkijkspiegel naar Roan, die zwijgend naar buiten kijkt.
Sofie haalt haar neus op en draait zich om in de bijrijdersstoel naar achteren, zodat ze Roan aan kan kijken. "Waarom moet je precies Levin zoenen als je al die andere jongens kan zoenen?" vraagt ze geïrriteerd en alleen het geluid van Sofie haar stem vult de auto.
"Sorry hoor Sofie maar hoe kon Roan in godsnaam weten dat jij Levin leuk vind?" begint Lucas. "Dit is toch echt meer jouw probleem dan die van Roan," zegt hij en ik kijk opnieuw weer naar Roan via de spiegel, die nog steeds naar buiten kijkt.
"Of Roan had niet gewoon gelijk iemand op zijn bek moeten pakken, iets wat de meeste mensen al niet doen als ze iemand net kennen," zeg ik schouderophalend terwijl ik weer voor me uit kijk.
"Dankjewel Joshua," zegt Sofie en ze kijkt daarna haar broer aan.
"Als jij haar niet had meegevraagd dan was dit niet gebeurd en was ik misschien wel degene die daar had gezeten met Levin," zegt ze fel en Lucas moet even spottend lachen.
"Oh dus nu is het ineens mijn schuld?" vraagt hij kalm. "En denk je serieus dat Levin jou ziet staan Sofie? Kom op doe even normaal, mijn vrienden zien jou alleen als mijn kleine zusje," zegt hij.
"Jij hebt alles verpest Lucas, echt ik haat je," huilt Sofie, waarna ze zich weer omdraait en strak door de voorruit kijkt.
"Ik weet niet wat je je precies in je hoofd haalt, maar Levin zoende mij en niet andersom," klinkt Roan haar stem dan. "Misschien moet je eens na gaan of jij zelf het probleem niet bent."
"Maar waarom zoende je hem dan terug? Erg vond je het blijkbaar niet," zegt Sofie, die haar tranen wegveegt en zich dan toch weer omdraait.
"Nee duh tuurlijk vond ik het niet erg dat hij mij zoende, alsof jij een knappe jongen in deze setting zou afwijzen," neemt Roan het voor zichzelf op en ik hoor Lucas op de achterbank zuchten.
"Je hebt jezelf nogal voorschut gezet als je het aan mij vraagt Ronan," zeg ik en ik kijk haar opnieuw aan via de spiegel. Ze rolt met haar ogen en ze zucht diep.
"Roan!" verbetert ze me fel. "Zet de auto aan de kant," beveelt ze me daarna, terwijl ze haar gordel alvast los maakt.
"Doe eens normaal, je weet de weg hier niet eens," zeg ik terwijl ik juist wat extra gas bij geef en haar in de gaten blijf houden via mijn spiegel.
"Ik ben echt niet achterlijk hoor, ik kom heus wel thuis," zegt ze en ze blijft het stug volhouden, ze heeft haar hand al op de hendel en hoeft de deur dus alleen nog maar open te duwen.
"Ro dat wordt je dood, doe niet zo eigenwijs en blijf gewoon zitten," zegt Lucas, en het valt me op dat zijn stem streng en haast dwingend klinkt, iets wat ik niet van hem gewend ben.
Roan zucht dan overdreven en laat de hendel los, waarna ze weer strak naar buiten kijkt.
"Aandachtshoer," mompelt Sofie dan zachtjes tegen mij en ondanks de situatie moet ik moeite doen om niet te grinniken om haar.
JE LEEST
afgelopen zomer
ChickLit"Sommige dingen kunnen simpelweg niet voor altijd blijven bestaan," vertelt hij me. "Maar jij," glimlacht hij, "jij bent een zomer zonder einde." "En ik.." hij pauzeert en gooit een steentje het weiland in, "ik ben maar een jongen, die jouw liefde n...
