afgelopen zomer

hoofdstuk 13

POV ROAN

"Tot zo!" roept Sofie nog voordat ze samen met Gwen en Lucas naar het toiletgebouw loopt. Ik kijk even naar Joshua, die mij ook even bekijkt en ik zucht diep.

"Ze weten het wel weer heel mooi te spelen allemaal," mompel ik terwijl ik een nieuwe staart in mijn haren maak en dan met Joshua samen aan te sluiten in de rij die zich voor de achtbaan heeft gevormd.

"Ik ga niet op ze wachten hoor als wij dadelijk vooraan staan en zij er nog niet zijn," zegt Joshua vastbesloten en ik knik instemmend.

Ik bekijk Joshua als hij op het hek gaat zitten, zijn haren zitten nog wilder dan anders door de achtbanen en ik moet hem eigenlijk wel meegeven dat het hem goed staat.

Mijn aandacht wordt getrokken naar het groepje jongens wat voor ons in de rij staat, ze lachen luidruchtig en vinden zichzelf zo te zien heel wat.

"Kunnen ze niet wat minder lawaai maken?" vraagt Joshua lichtelijk geïrriteerd, waardoor ik even zacht moet grinniken en ik kijk naar de jongens die onwijs aan het klieren zijn, erg irritant als je het aan mij vraagt.

"Dit soort typetjes vermeed ik altijd op de middelbare school, wandelende testosteron bommetjes zijn het," zegt Joshua dan terwijl hij een hand door zijn haren haalt. Ik ben een beetje verbaasd dat hij ineens zoveel praat tegen mij, maar ach we moeten elkaar een beetje vermaken in deze lange rij.

"Het zijn inderdaad bepaalde types jongens ja," zeg ik verstandig, want nu ik erover nadenk zitten de zogenaamde testosteron bommetjes in mijn vriendengroep.

"Maar is er nog wat te doen verder in de omgeving bij het huis? Behalve dan die domme ritjes te paard," vraag ik als ik weer aansluit in de rij. We lopen naar binnen en gaan een trap op, het duurt even voordat mijn ogen gewend zijn aan de donkere omgeving.

"Er is genoeg te doen in de omgeving, als je je er maar voor openstelt," zegt hij terwijl hij mij een blik toewerpt die ik niet helemaal kan plaatsen, waardoor ik met mijn ogen rol.

"Wat ben ik blij dat ik deze zomer hier ben," zeg ik sarcastisch terug, en opnieuw word ik eraan herinnerd wat voor een lul ik hem vind.

"Ik vind het ook onwijs leuk dat jij er bent, had het ook niet anders willen hebben."

Ik zucht diep en na even twijfelen besluit ik hem het laatste woord te geven, iets wat ik niet vaak doe. Ongeduldig stuur ik Sofie een berichtje met de vraag waar ze blijven, maar zoals ik al had verwacht heb ik na tien minuten nog steeds geen antwoord en sta ik nog steeds in de rij waar geen einde aan lijkt te komen.

"Roan," begint Joshua dan ineens na een lange stilte en ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, ik heb echt zo geen zin om nog met die jongen een gesprek te voeren.

"Zullen we stil blijven? Ik vond de stilte wel fijn eigenlijk," zeg ik, waarop Joshua zucht en met zijn ogen rolt. Hij heeft ook duidelijk geen zin om met mij te zijn dus waarom blijft hij niet gewoon stil?

"Die avond met dat gedoe met Levin he?" gaat hij verder, zonder enige aandacht te geven aan mijn voorstel. Mijn raders beginnen meteen te draaien, want wat is er gebeurd waardoor hij hier ineens over begint. Ik frons en kijk hem aan, benieuwd naar wat ik nu te horen krijg.

"Oké dit gaat echt klinken alsof ik een pervert ben, maar zo bedoel ik het echt helemaal niet," zegt hij dan snel en ik word steeds nieuwsgieriger naar wat hij te vertellen heeft.