hoofdstuk 16

81 3 3
                                        

POV JOSHUA

Waarom krijg ik altijd jeuk in mijn gezicht als mijn handen vies zijn? Moeilijk probeer ik met de binnenkant van mijn arm de jeuk aan mijn neus te laten stoppen. Vanavond heeft Margaret een barbecue avond georganiseerd voor de gasten. Barbecue avonden zijn altijd heel gezellig en eindigen vaak in goede gesprekken rond het kampvuur, maar vergen ook een hoop voorbereiding. Dus nu sta ik hier, het vlees te snijden en aan stokjes te rijgen voor bijna 30 man.

''Lukt het allemaal Josh?'' vraagt Sofie, die de schalen met de salades uit de koelkast pakt. ''Zag je die jongen die vandaag is aan gekomen? Wat een lekker ding was dat zeg. Blijft hij lang?'' ratelt ze door zonder antwoord af te wachten. Typisch Sofie, ze ziet een leuke jongen en is de vorige jongen vrijwel meteen vergeten. Onze hopeloos romantische Sofie.

''Hij ziet er uit als een playboy Soof, hij komt alleen overnachten en vertrekt morgenochtend weer,'' zeg ik tegen haar en ik leg het mes even neer om de koelkast voor haar dicht te doen, wat haar niet meer lukt met vier schalen in haar handen.

''Voor één nachtje is een playboy wel leuk hoor,'' haar warme lach vult de keuken en ik schud grinnikend mijn hoofd.

''Je bekijkt het maar even, maar ik ga niet voor je baby zorgen zo meteen,'' zeg ik en ik rijg de stukjes kip aan een stokje.

''Maak je maar geen zorgen hoor schatje, nooit zonder hoesje,'' lacht Sofie en ze loopt daarna de keuken weer uit. Ik kijk haar even na en grinnik zacht, zo is ze heel stoer maar als het er op aan komt spreekt ze die jongen toch niet aan.

Als ik het laatste gesneden stuk vlees op het bord leg, gaat de deur weer open. Dit keer komt Roan naar binnen lopen en ik bekijk haar even kort. Ze stopt haar telefoon in haar broekzak en kijkt nieuwsgierig wat er allemaal voor vlees op de borden ligt.

''Margaret vroeg of ik jou en het vlees kon halen, dus hier ben ik,'' zegt ze en ze bindt haar lange bruine haren snel in een staart. ''Wat kan er allemaal mee naar buiten?'' vraagt ze en ze kijkt me aan.

''Als je deze twee borden mee kan nemen zou dat fijn zijn,'' zeg ik en ik pak de twee borden. ''Ze zijn wel zwaar,'' zeg ik en ik geef haar de borden aan, waarbij ik haar hand even aanraak. Ze kijkt me aan terwijl dat gebeurt, waardoor mijn blik ook naar haar wordt getrokken. Ze glimlacht klein naar me, zonder dat ik het door heb krullen mijn mondhoeken ook een klein stukje omhoog.

''Kan ik ook nog wat doen hier?'' vraagt Lucas als hij de keuken luidruchtig in komt gelopen, de deur valt met een harde klap achter hem dicht. Van schrik trek ik snel mijn hand terug, alleen door mijn snelle beweging, laat Roan bijna het zware bord met vlees vallen. Snel schiet ik haar te hulp en vang ik het bord op.

''Lekkere reflexen hoor Josh,'' grijnst Lucas en hij pakt een stukje stokbrood uit een schaal. Ik kijk op en kijk Roan opnieuw aan, die zacht moet grinniken om de situatie.

''Als jij de deur voor me open wilt houden, dan ben je echt een topper,'' zegt ze tegen Lucas en ze loopt naar de deur toe. Ik zucht zacht als het hele moment weg is, als er überhaupt iets van een 'moment' was.

Lucas geeft me een klap op mijn schouder als hij langs mij loopt en doet de deur voor Roan open. ''Gaat u maar mevrouw,'' zegt hij, waardoor Roan lachend naar buiten loopt. ''Niet het stokbrood vergeten Josh!'' roept Lucas, waarna de deur met een harde klap opnieuw dichtvalt.

-

Grinnikend om een opmerking gooi ik mijn sigaret het kampvuur in, ondertussen is het al donker geworden en heb ik mijn trui aan moeten trekken. Na het lekkere eten van Margaret zijn we verplaatst naar het kampvuur, de meeste mensen zijn alweer terug om te gaan slapen. Ik ben nog samen met Lucas, Sofie, Roan en drie campinggasten van onze leeftijd. De jongen die Sofie leuk vond heet Finn en is ondanks mijn vooroordeel een leuke en gezellige jongen, een beetje de sfeermaker. De andere twee jongens zijn een tweeling, ze hebben zichzelf wel voorgesteld maar zo in het donker kan ik ze niet uit elkaar houden. Ze heten Thomas en James, ze komen uit Engeland en ik mag ze eigenlijk ook wel zo voor een avondje.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 19, 2023 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

afgelopen zomerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu