afgelopen zomer

hoofdstuk 11

POV ROAN

"Is het geen leuk idee als we voordat het hoogseizoen begint nog iets leuks met zijn allen gaan doen?" vraagt Sofie als we die avond rond het kampvuur zitten.

Langzaam begint het al donker te worden en het brandhout knettert. Op de achtergrond klinkt de muziek die Lucas heeft uitgekozen en iedereen zit met marshmallows op stokjes bij het vuur. Het begint ook flink af te koelen dus zet ik de capuchon op van mijn trui en ik sla een mug weg van mijn been.

Ik knik als antwoord op Sofie haar vraag en haal mijn marshmallow van het stokje af, waarna ik de marshmallow in mijn mond stop.

"Waar zit je aan te denken dan?" vraagt Joshua nadat hij de rook van zijn sigaret heeft uitgeblazen en wat gevallen as van zijn been wegveegt.

"Eigenlijk hoopte ik dat jullie ergens mee kwamen," zegt Sofie zacht lachend en ik moet ook even grinniken, terwijl ik een nieuwe marshmallow bij het vuur houd.

"Naar een pretpark!" zegt Gwen ineens enthousiast die al die tijd stil is geweest, ik kijk naar mijn zusje die met drie marshmallows op haar stokje zit en moet even grinniken. Typisch Gwen, die meid haar ogen zijn altijd zoveel groter dan haar maag.

"Naar een pretpark?" vraagt Margaret verbaasd en ze kijkt naar Gwen, en dan naar mijn moeder. Ze wisselen wat blikken uit en Thomas is eigenlijk de enige van de volwassenen die ook meteen enthousiast is.

"Kom op, van een beetje lol is nog nooit iemand dood gegaan," zegt Thomas tegen zijn vrouw, terwijl hij in haar zij prikt.

"Ik weet het niet hoor jongens, er moet nog zoveel gebeuren," verzucht Margaret en ze bekijkt Thomas. "Jij denkt hier altijd veel te makkelijk over na, en dan zadel je mij met alles op," zegt ze een beetje geïrriteerd en zachtjes moet ik grinniken als Thomas zijn handen onschuldig in de lucht steekt.

"Sofie en ik kunnen nog helpen waar nodig," zeg ik snel voordat Thomas kan antwoorden en Sofie knikt meteen hevig. Eigenlijk heb ik nog haast niet geholpen en was ik dat stiekem ook niet van plan, maar je moet toch wat over hebben voor een dagje pretpark?

"Hey, je zou mij helpen met de schu-," begint Lucas maar door een por in zijn zij van mijn elleboog en een blik dat hij zijn mond moet houden, blijft hij verder stil.

"Kom op mam, het is de hele zomer verder hard werken dus we kunnen er nu toch maar beter goed gebruik van maken dat er nog geen gasten zijn?" gaat Sofie verder om haar moeder over te halen, haar blik is smekend en tegelijkertijd ook vastberaden.

Margaret zucht diep en veegt een pluk haar uit haar gezicht, waardoor een paar grijze haren te zien zijn. Als ik haar en mijn moeder zo naast elkaar zie zitten in het warme licht wat het kampvuur geeft valt het me pas op hoeveel die twee op elkaar kijken. De zachtaardige uitdrukking, maar ondanks dat toch twee sterke en zelfstandige vrouwen. Dezelfde neus, hetzelfde kuiltje in hun wang en dezelfde vorm ogen. Als ik omkijk naar de rest zie ik dat ze haast aan Margaret haar lippen hangen, wachtend op de verlossende woorden.

"Oké dan, één dagje maar daarna weer hard aan het werk want vrijdag komen de eerste gasten al," zegt ze streng en meteen beginnen er een paar te juichen. Met een lach op mijn gezicht neem ik een slok van mijn wijn en geef daarna Sofie een high-five, die haar hand naar mij opsteekt.

"Misschien kunnen we ook nog met zijn vieren naar een waterpark dat hier in de buurt zit," zegt Lucas even later als de volwassenen en Gwen naar binnen zijn. Hij scheurt blaadjes uit de krant en maakt daar dan kleine propjes van, die hij daarna ietwat verveeld in het vuur gooit.

"Misschien wel ja," zegt Joshua en hij volgt de propjes die Lucas in het vuur gooit. Ik bekijk hem stiekem en zie dat hij zichzelf uitgebreid uitrekt, en zonder dat ik het wil wordt mijn blik meteen naar het blote stukje buik getrokken wat ontstaat omdat zijn trui wat omhoog kruipt.