အပိုင်း ၄၁
"စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး ရှော့ရသွားလို့ ခေတ္တအတိတ်မေ့သွားတာပါ တစ်ရက်နှစ်ရက်ပါပဲ ပြန်သတိရလာမှာပါ''
ဆရာဝန်၏ပြောစကားကြောင့်သူမ အနည်းငယ်စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။ ဆရာဝန်ထွက်သွားပြီးနောက် သူမနှင့်ရှယွင်ဖန်းနှစ်ယောက်ထဲသာကျန်ခဲ့လေသည်။
ရှယွင်ဖန်း၏သူစိမ်းဆန်ဆန်မျက်ဝန်းများသည် သူမရင်အားထိုးဆွနေသလို...
"မင်းက ဘယ်သူလဲ''
အချိန်ကြာမြင့်စွာမေ့မျောနေပြီးနောက် ပြန်နိုးထလာသည့်အခါ ပထမဆုံးပြောသည့်စကားမှာ ဝမ်းမြောက်စရာမရှိလှ...
ခပ်အက်အက်အသံကြောင့် သူရေဆာနေလိမ့်မည်အထင်နှင့် သူမ ေရခွက်ကိုယူလိုက်ပြီး သူ့အားပေးလိုက်သည်။
"ကျွန်မက လူနာစောင့်ပါ ရှင်လိုအပ်တာရှိရင် ကျွန်မကိုပြော အားမနာနဲ့ ငွေပေးထားတာပဲ''
"အော်''
ထို့နောက် သူမပေးလာသောရေခွက်ကိုယူကာ သောက်ရန်ဟန်ပြင်လိုက်သည်။
"တစ်ခါထဲအများကြီးမသောက်နဲ့...လည်ပင်းနင်လိမ့်မယ် နည်းနည်းပဲသောက်...''
"အင်း''
ထို့နောက် ပြန်လှဲသွားသော သူ့ကိုစောင်ခြုံပေးလိုက်ပြီး...
"ဒါဆို ကျွန်မ ရှင်စားလို့ရမဲ့အစားအစာတွေကိုဆရာဝန်ဆီသွားမေးလိုက်အုံးမယ်...ရှင့်သူငယ်ချင်းကောင်းရန်ကိုဖုန်းဆက်ထားတယ် ခဏနေရင်သူရောက်လာလိမ့်မယ်''
"နေအုံး...ငါဘာကြောင့်ဆေးရုံရောက်ပြီးအတိတ်မေ့နေတာလဲ''
"အဲ့ဒါက ရှင်ကားမတော်တဆဖြစ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ အသေးစိတ်ကနည်းနည်းရှုပ်တယ် ကျွန်မပြောလို့မသင့်တော်ဘူး ရှင့်သူငယ်ချင်းလာမှမေးလိုက်ပါ ခွင့်ပြုပါအုံး''
သူစိမ်းတစ်ယောက်သဖွယ်ဖြစ်နေသော ချစ်သူကို သူမဆက်မကြည့်ရက်ပေ...
သူမသည် သူ၏ချစ်သူပါ ဟုပြောလိုက်လျှင် သူမယုံမကြည်ဖြစ်ပြီး သူမကိုလက်မခံမှာ သူမကြောက်သည်။ လူနာစောင့် ဟု ပြောလိုက်ခြင်းက ရှယွင်ဖန်းအား သက်သောင့်သက်သာဖြစ်စေလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်မိသည်။
အနည်းဆုံးတော့ သူအသက်ရှင်နေသေးတာပဲလေ...
YOU ARE READING
I'm Not A Villian(oc) (Completed)
Fantasyဗီလိန် မဖြစ်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ မိန်းကလေး...