My Brother's Best Friend

Hoofdstuk 8

Iemand tikt op mijn schouder. Ik kijk op en het is Sabrine. Ik ga rechtop zitten en kijk haar aan. "Jij was vanmorgen snel weg zeg" Ik knikte. "Moest even mijn hoofd leegmaken." Ze knikte. "Ik snap het wel, je moet vast al die vragen in je hoofd hebben zoals waarom ik, waarom nu" Ik keek haar licht geschrokken aan. "Ja, hoe weet je dat?" Ze haalde haar schouders op.

"Ik ben je beste vriendin, ik weet alles... en je telefoon lag nog op je kamer toen ik je bikini wilde gaan stelen" Ik keek haar lang aan. Mijn telefoon, wat stond er op mijn telefoon wat er in godsnaam met Jaden te maken kon hebben? "Ik bedoel, je kon me ook best vertellen dat Dean je weer lastig valt. Ik ben je beste vriendin, mij kan je alles vertellen." Ik haalde opgelucht adem.

"Ik wilde er gewoon niet over hebben, deze vakantie is om Dean af te sluiten" Ze knikte. "Precies!" Ik draaide me om mijn buik en keek naar de zee. Daar stonden Jaden en Patrick samen te praten. Hopelijk houdt Jaden zijn mond over die zoen, en die andere zoenen. Ik kan het allemaal niet tegelijk oplossen.

Jaden kwam het water uit, legde zijn handdoek aan de andere kant van mij en ging liggen. Ik voelde een pijnlijke spanning tussen ons. Ik wist gewoon dat hij erover wilde praten, maar ik niet. Ik hoopte dat Sabrine me niet opeens in de steek ging laten, dan moest ik het meest ongemakkelijke gesprek op de wereld namelijk aangaan!

Ik deed mijn oortjes in en luisterde naar een geweldige beat. Ik was niet zo van dat One Direction gezwijmel. Het was op zijn tijd leuk, een paar liedjes, maar niet te veel. Ik was meer van de house muziek met een beat erin. Ik voelde me ook vaak bij van die liefdesliedjes over een mislukt liefdesleven aangesproken. Ik hoefde niet 24 uur per dag herinnerd te worden aan het feit dat ik een mislukt liefdesleven had.

Ik voelde dat iemand een van mijn oortjes uittrok. Ik keek op en zag dat Sabrine weg was en dat Jaden degene was die mijn oortje uit mijn oor trok. Waar zijn mijn broer en Sabrine? "Sabrine en Patrick zijn ijsjes halen bij het hotel" Ik knikte als antwoord op de vraag die ik nog niet eens hardop had gesteld.

"Je rug wordt een beetje rood" Zei Jaden toen. "Moet ik je even insmeren?" Ik knikte en legde mijn hoofd weer op mijn laken. Het bleef een tijdje stil. Ik kon nog net niet de hersenen van Jaden horen kraken over wat nou de beste manier was om over het onderwerp te beginnen. "Hanna..." Begon hij zacht. Ik reageerde niet en luisterde alleen.

"Ik wilde met je praten over..." Verder kwam hij niet want op dat moment werden we gestoord door een andere stem die hard mijn naam riep. Het was Sabrine. "Ze hadden geen vanille meer dus heb ik citroen meegenomen, je tweede favoriete smaak" Ik lachte. Sabrine kende me door en door, daarom was ik bang dat ik dit ook niet lang meer voor me kon houden.

Toen de ijsjes op waren besloten we met zijn vieren het water in te gaan voor wat extra verkoeling. Patrick en Jaden stormden het water in en doken gelijk onder en zwommen een stuk van de kust. Ik en Sabrine bleven tot ons midden in het water staan en keken naar de horizon. "Ik heb Jaden gezoend" Flapte ik eruit. Ze keek me met grote ogen aan. "Net? Op het strand?" Ik schudde mijn hoofd. "Gisteren... en eergisteren" Haar mond viel open. "Meerdere keren en je verteld het me nu pas?" Ik zuchtte.

"Ik ben bang! Ik ben bang dat ik weer verliefd wordt en dat alles dan weer fout gaat. Ik ben genoeg gekwetst! Ik wil het niet meer! Ik durf het niet meer!" Ze legde haar hand op mijn schouder. "Kom op Han, je weet dat dat niet waar is. Het zal niet weer fout gaan! Jaden is een heel ander soort jongen dan Dean" Ik zuchtte. "Je weet zelf ook dat in het begin jij ook dacht dat Dean een goede jongen was. Mensen veranderen of zeggen niet wie ze echt zijn. En daarnaast, Jaden is de quarterback van het schoolteam, hij is knap en ieder meisje die hij wil, kan hij krijgen, waarom zou hij voor mij gaan?" Ze zuchtte. "Kom op Hanna, je moet jezelf niet zo laten denken!"

"Als Sven je nu terug zou willen, zou jij dan ja zeggen?" Ze keek me verbaasd aan. Sven was haar eerste vriendje en ze was helemaal verliefd tot ander half jaar geleden toen hij vreemd ging. "Ik ben nu met Patrick!" "Ook niet als Sven veranderd zou zijn?" Ze schudde haar hoofd. "Ik ben verliefd op Patrick, niet meer op Sven. Zou jij Dean terugnemen dan?"

Ik zuchtte. "Dat is dus het probleem, dat weet ik dus niet. Misschien wel" Ze keek me met grote ogen aan. "Dean was zo slecht voor je en nog twijfel je, en Jaden dan?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet het niet meer" Ze zuchtte geërgerd. "Ik merk het. Ik ken niet eens het hele verhaal en ik zou het niet doen als ik jou was" "Dat is het, je kent het hele verhaal niet" Ik zuchtte. "Omdat jij mij het niet wil vertellen!" Sabrine werd boos

Jaden en Patrick keken onze kant op. "Misschien omdat ik er zelf nog mijn eigen mening aan moet plakken. Die weet ik nou eenmaal nog niet" "Het is al meer dan een maand uit, maak je keuzes" Ik draaide me om en liep terug naar het strand. Ik pakte mijn spullen en liep naar het hotel.

Op de hotel kamer ging ik op mijn bed zitten en keek ik naar de gemiste oproepen die ik had van Dean. Ik twijfelde even en belde hem toen terug. Wat kon er nou fout gaan na één keer bellen?

Heyy,

Nieuw hoofdstukje erbij!

Laat even weten wat jullie er van vonden!

Loveee yaaa alll.

 xLiveWithoutLimits.