My Brother's Best Friend

hoofdstuk 10

"Vandaag wordt een slechte dag in Miami! De regen zal de hele dag aanhouden. De wind heeft krachtige windvlagen die wel 30 kilometer per uur kunnen gaan. Er zal ook bliksem zijn. Iedereen wordt geadviseerd binnen te blijven en vooral de mensen aan zee worden geadviseerd niet het strand op te gaan"

Dat was het weerbericht vandaag. Jaden en Patrick waren aan het gamen en Sabrina was op haar telefoon een serie aan het kijken. Ik zat aan het aanrecht en staarde een beetje naar de grote golven die over de zee heen rolde.

Niemand lette op mij. Ik liep naar mijn kamer en keek naar mijn swimsuit. Wat boeit het ook! Het was maar een advies!

Ik trok snel mijn swimsuit aan en deed mijn haren op een strakke staart. Ik opende mijn kamerdeur en liep naar de deur. Niemand keek op of om. Ik opende zacht de deur naar de gang en sloot hem zo zacht mogelijk. Ik trippelde snel de gang door en rende naar beneden.

Ik kroop de berging in en pakte mijn surfplank. Ik liep naar de lobby, toen de baliemedewerker net even weg was voor zijn gebruikelijke kop koffie met drie klontjes suiker, rende ik zo snel mogelijk naar buiten.

Er was niemand buiten en het leek wel een spookstad. Ik rende naar het strand. Mijn haren waaide alle kanten op en mijn gezicht werd gezandstraald. Ik keek naar de grote heftige golven. Dit was niet de eerste keer met grote golven

Ik liep het water in en dook onder de eerste paar golven door. Het was moeilijker om op mijn plank te blijven liggen. Een grote golf kwam op me af, na enkele twijfel draaide ik om en sprong in de golf.

De eerste golf ging prima en met wat moeite bleef ik op mijn plank staan. Ik nam een volgende golf en nog een maar daar ging het helemaal mis. Ik kwam net uit de golf en werd overspoelt door een nieuwe golf die er blijkbaar vlak achter zat. Ik had hem niet aan zien komen en werd naar beneden getrokken.

De stroming onder de golf was verschrikkelijk. Ik werd naar beneden getrokken en aangezien ik het allemaal niet had zien aankomen had ik niet genoeg kracht om ertegenin te gaan.

Ik kreeg langzaam zuurstoftekort. Ik voelde alles zwaar worden en zwarte vlekken ontstonden in mijn zicht. Een grote zwarte vlek was op het oppervlakte te zien...

~*~

Ik opende voorzichtig mijn ogen. Ik hoestte en haalde diep adem. Ik keek om me heen en zag dat ik in een ziekenhuisbed lag. Ik zuchtte en staarde naar het plafond.

"Eindelijk ben je wakker"Jaden kwam binnen en keek me teleurgesteld aan. "Ik heb het verpest" Zei ik zacht. Hij knikte en ging op de stoel naast mijn bed zitten en zakte onderuit. "Dat heb je zeker, je had geluk dat ik je weg zag sluipen. Toen ik je op het strand zag had ik snel de reddingsbrigade gebeld, anders was je er waarschijnlijk niet meer"

Ik zuchtte. "Heb je Patrick verteld dat ik weg was?" Hij schudde zijn hoofd. "Ik ben gewoon weg gegaan en heb hier op de gang gezeten. Je hebt denk ik heel veel geluk dat ik dat niet heb gedaan" Ik keek naar buiten.

"Ik ben nog wel even in het hotel geweest en heb wat kleren gepakt en je telefoon" Hij gaf mijn telefoon. Ik zag dat ik een bericht had van Dean. Ik ben altijd hier voor je, alsjeblieft geef me een kans Aan het gezicht van Jaden was te zien dat hij het bericht ook had gelezen.

Ik klikte op antwoord. Het spijt me, ik kan dit niet meer Dean, niet nog een keer en niet met jou Ik klikte op stuur en legde mijn telefoon op mijn nachtkastje. "Het spijt me dat ik me zo gedroeg" zei ik zacht. Jaden keek op. "Waarom belde je Dean? Geef een eerlijk antwoord, was het omdat je niks met mij wil?"

"Juist omdat ik je wil. Juist daarom. Ik durf niet meer, nadat ik door Dean zo ben gekwetst wil ik mijn hart niet op iemand storten en dan weer gekwetst worden door iemand. Ik belde Dean want ik weet dat ik nooit meer helemaal van hem kan houden, mijn hart kan dan ook niet meer helemaal breken"

Hij zuchtte. "Hanna, jij hebt last van meisjeslogica" Ik lachte klein. "Misschien" Hij pakte mijn hand vast. "Je bent het beste meisje wat ik ooit heb ontmoet. Jij vindt me niet leuk omdat ik de quarterback ben. Jij vindt me leuk om mij. Ik zal je nooit kwetsen, alsjeblieft geloof me"

Ik weet niet maar op dit moment moest ik eerst de tranen van mijn wang af vegen. "Ik wil je zo graag geloven maar ik kan het gewoon niet meer. Ik ben nu..." Verder kwam ik niet want Jaden duwde zijn lippen op mijn mond. "Soms is het echt vervelend als je me niet gewoon gelijk geeft en je mond houdt" Ik begon te lachen.

"Hanna, serieus, ik zal je niet pijn doen. Ik weet dat het nu alleen woorden voor je zijn maar ik beloof je, die woorden worden daden" Ik glimlachte. Ik gaf een kneepje in zijn hand die hij nog steeds vast hield aan die van mij.

"Dus?" Vroeg hij onzeker. Ik glimlachte en knikte. "Ik geef je een kans. Maar als je het verpest sla ik je verrot" Hij begon te lachen. "Ik word al bijna bang" Ik stak mijn tong uit.

"Zullen we hier nu maar weggaan?" Vroeg hij. Ik knikte en stond voorzichtig op. "Ik wacht op de gang" Hij drukte een kus op mijn mond en liep naar buiten.

Nadat ik snel de kleren die Jaden voor me had meegenomen , aantrok, liep ik naar de gang waar Jaden netjes stond te wachten.

Buiten was het nog steeds rot weer. "Kom, ik heb een idee" Hij pakte mijn hand en trok me mee.

heyyyy

ieuw hoofdstuk

so so so so so sorry

ik weet dat het te lang geleden is maar ik maak het goed en zal snel een hoofdstuk maken. Dit keer laat ik jullie niet zo lang wachten als de vorige keer

Willen jullie toch niet even laten weten hoe jullie het vonden?

Ik hadden het heel erg druk en kon bijna geen geschikt moment vinden om te schrijven. IK heb nu vakantie. Ik moet natuurlijk nog wel wat dingen doen zoals werken en afspreken maar ik doe mijn best om te schrijven

Loveee yaa alll soo muchhhh

♥♥♥

@xLiveWithoutLimits