BENİMSİN (askıda)

•5•

Multimedya: Su

Sabah uyandığımda midem feci bir şekilde bulanıyordu. Sanırım akşam çok ağladığım için...Hemen tuvalete koştum ama akşam yemek yemediğim için midem boştu. Ama yine de midem bulanıyordu. Garipti.

Ecza dolabını açıp bir bulantı hapı aldım. Çok geçmeden de annemin sesini duydum.

"Kahvaltın hazır bir tanem."

"Geliyorum."

Mutfağa gittim ve hemen kahvaltımı yaptım. Mutlu görünmeye çalışıyordum. Ama midem buna engel olmaya çalışıyordu sanki.

"Anne."

"Efendim tatlım ?"

"Bugün okula beni sen mi bırakıyorsun ?"

"Hayır hayatım. Önemli bir iş görüşmem var."

"Anladım."

"Hadi çabucak hazırlanan."

"Tamam."

Hızlı hazırlanma konusunda oldum olası iyiyimdir. Hemen bir çift bir şey seçip üzerime geçirdim. Syah deri ceketimi de aldık mı tamamdır.

Yine koşar adımalarla kapıya yöneldim.

"Görüşürüz anne."

"İyi dersler benim minik kuşum."

"Ya anne ! Artık 'minik kuş' tan vazgeçersen çok mutlu olacağım."

Cidden bazen sinir bozucu oluyordu.

"Tamam tamam hadi, dikkatli ol. Görüşürüz."

"Tamam. Güle güle."

Bir otobüs durağına gittikten sonra otobüsü beklemeye başladım. Bir yandan karnımı tutuyordum. Umarım otobüste daha çok bulanmaz...

●●●

Okula geldiğimde sınıfa girip Su'yun yanına oturdum.

"Günaydın." Dedi kocaman gülümseyerek.

"Günaydın." Ben de ona karşılık zar zor gülümsemiştim.

"Naber?"

"İyi sen?"

"Ben de iyi."

"Biraz âni olacak ama şey... " dedi ve kıpırdandı.

"Evet ?"

"Siz Berk'le çıkıyor musunuz?"

Al işte. Al işte.

"Yoo. Nereden çıktı şimdi ?" Başımdan kaynar sular dökülüyor kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Buna rağmen sakin görünmeye çalışıyordum.

"Bana Melis söyledi. Hatta bütün okul biliyor."

"Şaka mı bu?"

"Hayır, bütün okul dünden beri bunu konuşuyor. Ben de gerçek sandım."

"Bu dedikoduyu kim uydurduysa yemin ederim ki elimde kalacak !!!"

"Sakin ol..."

"Ne demek 'sakin ol' , nasıl sakin olabilirim?!"

"Pardon... üzdüysem." Dedi mahçup bir şekilde ve kafasını öne eğdi.

"Asıl ben özür dilerim, bir an çok sinirlendim de... Zaten bugünlerde moralim bozuk." Diye geçiştirdim.

"Sorun yok değil mi?"

"Hayır."

"Sevindim."