Unicode
အချိန်အားဖြင့် ညကိုးနာရီ ၊
သူ ဟာ baekhyunကိုပြောခဲ့သည့်အတိုင်း
လုံးဝ အလာခံမှာ မဟုတ်တာမို့ ခြံတံခါးအားလုံးကို
သော့ခတ်ထားလိုက်သည် ။
ဆိုင်ကယ်ကိုတော့ နောက်နေ့မှ jun myeonကိုခေါ်ပြီးပြန်ပေးခိုင်းလိုက်မည် ။
ဆရာဝန်ဖြစ်တာကြောင့် အရေးပေါ် ဖုန်းတွေဝင်လာတတ်လို့ ဖုန်းတော့မပိတ်ပဲ baekhyun ဖုန်းနံပါတ်ကိုသာ black listထဲ ထည့်ထားလိုက်သည် ။
အကောင့်ကတော့ block ခံထားရဆဲဖြစ်တာမို့ ဘာမှလုပ်စရာမလို ။အချိန်ကား တဖြည်းဖြည်းနှင့်ကုန်ဆုံးသွားကာ ဆယ်နာရီထိုးသည့်တိုင် ဘာမှထူးခြားတာမရှိပဲ ငြိမ်သက်နေဆဲဖြစ်နေတာကြောင့် ပြုံးလိုက်မိသည် ။
အဟက် ဒီတစ်ခါတော့သူနိုင်ပြီ ။ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုကျေနပ်ကာ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေလျက်မှ ထလိုက်ပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို ပစ်လှဲလိုက်သည် ။
တစ်ချက် သန်းဝေကာ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ချလိုက်တော့ သွေးစွန်းနေတဲ့ကျောပြင် တစ်ခုက အမြင်အာရုံထဲ ဖျတ်ခနဲပေါ်လာ၏။သူဝန်မခံချင်ပေမယ့် ပြန်ရောက်တည်းက
ဆိုဖာမှာထိုင်ကာ လည်တဆန့်ဆန့်ဖြစ်နေတာကိုတော့ ငြင်းမရ ။
တစ်ဖက်က အနိုင်လိုစိတ်က ပြင်းထန်နေပေမယ့်
ထို ခြေဗလာနှင့် ထွက်သွားသော ပုံရိပ်ကလည်း
အတွေးထဲ စွဲကျန်နေဆဲ ။မကြာခဏ ကိုယ့်ကိုကို အနာတရဖြစ်အောင် လုပ်တတ်တဲ့လူမို့ ပိုပြီးစိတ်ပူရသည် ။
နာရင်လည်းနာတယ် မပြော
မျက်နှာမှာလည်း နာကျင်ရိပ်မပြတတ်သည့် baekhyunအား သူကြည့်မရပေမယ့် တစ်ချိန်လုံး ထိုလူ့အကြောင်းက ခေါင်းထဲ တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေတတ်သည် ။ခုလည်းပဲ အိပ်မရ ၊ စိုးရိမ်နေပြန်၏။
သူဟာ baekhyun ပြောသလို အမှတ်သည်းခြေမရှိသည့်လူမျိုးပင် ။မနေနိုင်တော့သည့်အဆုံး black list ထဲကနံပါတ်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ဖုန်းခေါ်လိုက်မိသည် ။
တစ်ယောက်တည်းသေနေမှာစိုးလို့သာ ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည် ။ တခြား ဘာအတွေးမှမရှိ ၊
YOU ARE READING
To~~~~~Mg 《Completed》
Fanfiction၁၇ ယောက်မြောက် crushကိုမတွေ့ခင် မောင် ကျွန်တော့်ကို ချစ်သွားရင်ကောင်းမယ် ! Fic cover by Windi_622