Unicode
မြင်ရခဲသည့်အပြုံးနုနု ၊ ကြားရခဲသော စကားချိုချိုတို့ကြောင့် နှလုံးသားတစ်ခုလုံးဗြောင်းဆန်နေအောင် ခုန်လှုပ်နေကာ ထွက်အန်ကျလာတော့မည့်အလား ၊
တစ်စုံတစ်ရာ တုံ့ပြန်နိုင်ဖို့ရာ အာစေးမိနေသည့်ပမာ
နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာ လှုပ်ရှား၍ပင်မရ ။
" မောင်.. "
ငြိမ်သက်နေသည့်chanyeolအား baekhyun ညင်သာစွာခေါ်လိုက်ကာ မျက်လုံးချင်းဆုံလိုက်သည် ။
ထို့နောက် လက်မနှင့် chanyeolပါးပြင်ကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်လျက် လေးနက်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ချစ်တယ် "
မမျှော်လင့်ထားခဲ့သော ဝန်ခံချက်ကြောင့် chanyeolတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွား၏ ။
ထိုစကားသံဟာ နားထဲကျယ်လောင်စွာမြည်ဟီးသွားပြီး ဦးနှောက်ထဲဝယ်ပဲ့တင်ထပ်ကာ ထပ်ခါထပ်ခါ ကြားယောင်နေသည် ။
ခွပ် !
" အ ! ဘာလုပ်တာလဲ "
" အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး ကြောင်ကြည့်မနေနဲ့
ငုပ်တုတ်သေသွားသလားတောင် အောက်မေ့ရတယ် "
ဘာမှလည်းပြန်မပြော ၊ မျက်လုံးကြီးပြူးပြီးသာကြည့်နေသည့် မောင့်အား စိတ်မရှည်တော့တာမို့ လက်သီးတစ်လုံးပစ်ကျွေးလိုက်သည် ။
သူဘယ်လောက်ထိ အားယူပြီး ဒီလိုစကားတွေကိုပြောနေရသလဲ ၊ ဒါကို ဒီလူက မလှုပ်မရှက်နဲ့!
" မင်းပါးစပ်က ဒါမျိုးတွေထွက်နေတော့ မအံ့သြပဲနေမလားဟ ! "
နှုတ်ခမ်းကသွေးကိုသုတ်ရင်းမှ ပြန်အော်လိုက်သော chanyeol ကြောင့် baekhyun မျက်လုံးတွေအရောင်ပြောင်းကာ ရဲရဲတောက်လာ၏ ။
" ကျွန်တော် ဒီစကားတွေပြောထွက်နိုင်ဖို့ လွယ်ကူတယ်လို့များ
မောင် ထင်နေတာလား !"
baekhyun က အံကိုကြိတ်ကာ လက်ကိုဆန့်တန်းလို့ လည်ပင်းကိုရွယ်လာသည်မို့ အလျင်အမြန် ဖမ်းဆုတ်လိုက်သည် ။
" ထစ်ခနဲရှိ လက်ပါတာပဲ!
စိတ်လျှော့စမ်းပါ Byun Baekhyun ရယ် "
YOU ARE READING
To~~~~~Mg 《Completed》
Fanfiction၁၇ ယောက်မြောက် crushကိုမတွေ့ခင် မောင် ကျွန်တော့်ကို ချစ်သွားရင်ကောင်းမယ် ! Fic cover by Windi_622
