"Sadece siz olmasaydınız orada Işıl." dedi İdil bana korkuyla.
"Baş başa romantik bir zaman geçireceğiz İdil. Abartma bu kadar en fazla ne olabilir?" dedim bunalmış bir ifadeyle.
...
"Bırak" diye bir çığlık çıktı dudaklarımdan. Üstüme doğru 3 erkek...
Üstümdeki kıyafetlerden kurtulduğumda derin bir nefes verdim.
Banyoya girdim ve duşa kabini kapattım. Suyu açtığımda başımdan aşağı şampuan sıktım ve öyle durmaya başladım.
Hayır bu it nasıl kanıtları silmişti! Ben arkadaşıma söz vermiştim ve Caferi hapse atacaktım!
Bir anda aklıma gelen fikirle gözleri açtım ve "Buldum" diye bağırdım. Gözlerime şampuan kaçtığında ağzımdan küçük bir initli çıktı.
Salaksın kızım ya! İnsan neden gözünü açar ki?
Hızlıca banyo mu yaptım ve üstüme bornoz geçirip yatağa oturdum. Telefonumdan mesajlara girdim.
Işılla mesajlaşmamıza girdim. O gün benden ona atılmış adrese baktım ve sırıttım. Ardından ses kayıt yerine girdim.
Evet işte bu! Duruyordu!
Arkamda birilerinin beni takip ettiğini anladığımda kayıta alıp cebime atmıştım. O günden ses kayıtları duruyordu. Hemen gizli klasöre ekledim ve yüzümdeki zafer gülümsemesi ile mutfağa ilerledim.
Bardağa su döktüğüm sırada kapı çalmıştı. Kartını mı unuttu acaba Işıl?
Kapıyı açıp gizlice kafamı çıkardım. Umut'un yüzünü görünce iyice gerildim ve kapıyı yüzüne kapattım.
Telefonumu çıkardım ve Umut'u aradım.
"Umut müsait değilim." dedim. "Ha özür dilerim. Şey diyecektim, herkes seni bekliyor kahvaltı için çabuk ol." dedi ve telefonu kapattı.
Bir nevi yüzüme mi kapamıştı o?
Bunun hesabını sonra soracaktım.
Gri bir şort ve üstüne gri bir yarım atlet giydim. Gri bir hırka giydiğimde aynaya doğru yürüdüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baya yanmışım!
Hızlı bir şekilde odadan çıktım. Umutları gördüğümde kaşlarım çatıldı. Ne oluyordu? Yavaşça masaya yaklaştım.
Ekrem çok mutlu görünüyordu. Umut Sesizce onu dinliyordu fakat Işıl yoktu. Kızı yalnız bıraktılarsa onları mahvederim.
"Işıl nerede?" dedim yanlarına ulaşır ulaşmaz. İkisinin de gözleri bana çevrildi.
"Tuvalete gideceğini söylemişti en son." dedi Ekrem. Sinirle dişlerimi sıktım.
"Ne kadar oldu gideli?" diye sorduğumda gülüşü soldu ve kaşları çatıldı.
"Y-yarım saat olmuştur." dediği anda fırlamıştım. Kahretsin! Cafere aynı oteledeyiz ve kızı yalnız bırakıyorlar.
Tuvalete hızla girdiğimde bütün gözler bana çevrildi. Yavaşça kapıları ittirdim. Atılan çığlık ve söylenen küfürlere aldırış etmeden Işıl'ı aradım.
