24.

334 138 17
                                    

යුන්ගිගේ දිනපොත -

1982. 06. 19

ජිමින්... එයා හිනාවෙනවා. මට සතුටක් දැනෙනවා. එයා සතුටින් ඉන්නේ මං නිසා කියලා හිතෙද්දි මට සතුටුයි. ඒත් එයාගේ නිල්පාට ඇස්... ඇයි ඒවගේ දුකක් පේන්න තියෙන්නේ.

මට තේරුම් ගන්න බැහැ. එයා කතා කරන්නෙත් අඩුවෙන්. මාත් එක්ක ඉඳිද්දි එයා හිනා⁣වුණාට අනිත් වෙලාවල්වල එයා හරිම කල්පනාකාරී.

එයාට ප්‍රශ්නයක්ද? මම කැමති නැහැ ඒක එයාගෙන් අහලා එයාට වදදෙන්න.

මගේ හිත මට වද දෙනවා. මම ජිමින්ට හරියට සලකනවාද?
මම එයාගේ සේරම අවශ්‍යතා වලට පිළිතුරු දෙනවද?

එයාට අවධානය ඕන... මම ඒක එයාට දෙනවා නේද?
මට හිතාගන්න අමාරුයි.

මම එයාට අනුකම්පා කරනවද ආදරේ කරනවද?

ජිමින්... ඔයාව දකිද්දි මගේ හදවත හයියෙන් ගැහෙනවා. ඔයාව කොයි විදිහට දැක්කත්, ඔයා කොයි විදිහේ කෙනෙක් වුණත් මම ඔයාට ආදරෙයි.

පාර්ක් ජිමින්, ඔයාගේ හදවතට තට්ටු කරන්න මට බයයි.
ඔයාගේ පාළුව මැකුවට ඔයාගේ පාළුවට හේතුව අහන්න මට බයයි ජිමින්.

නග්න සිතුවම් || [short story]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora