KNIGHT •|✔|•

Κεφάλαιο 14

Οι μικρές αχτίδες φωτός που έμπαιναν στο δωμάτιο από τις τρυπούλες των παραθυρόφυλλων έπεσαν πάνω στα μάτια της, κάνοντας την να ξυπνήσει. Γύρισε από την άλλη μεριά για να συνεχίσει τον ύπνο της, όμως ένας έντονος πόνος στο κεφάλι της την έκανε να ανοίξει τα μάτια της απότομα και να πιάσει με τα δυο της χέρια το κεφάλι της. Κοίταξε γύρω γύρω το δωμάτιο και παραξενεύτηκε. Πως βρέθηκα εδώ; σκέφτηκε, όμως όταν θυμήθηκε τι είχε προηγηθεί έβρισε από μέσα της.

Πόσο ήπια γαμώτο;;;; έβρισε αφού θυμήθηκε τον εαυτό της με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και το κεφάλι της να είναι η απόδειξη ότι του έδωσε και κατάλαβε. Ήθελε τόσο να ξαπλώσει και να συνεχίσει τον ύπνο της, το ρολόι όμως στο κομοδίνο τής έδειχνε πως δεν είχε αυτή την πολυτέλεια. Είχε ήδη αργήσει στην δουλειά. Άφησε έναν αναστεναγμό και έπεσε πάλι πίσω στο κρεβάτι. Δεν είχε καμία όρεξη να πάει, η εταιρία όμως δεν μπορούσε να διευθύνει μόνη της τον εαυτό της. Σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε προς το μπάνιο για να κάνει ένα ντουζ. Το κεφάλι της την πέθαινε με κάθε βήμα που έκανε. Τίποτα που ένα παυσίπονο δεν μπορεί να φτιάξει, σκέφτηκε καθώς άναβε το φως του μπάνιου.

Ήρθε όμως σε επαφή με ένα θέαμα που δεν περίμενε. Κοίταξε τον εαυτό της στο μεγάλο καθρέφτη και αμέσως ανατρίχιασε. Αυτό δεν ήταν εικόνα από κάποιον που είχε πιει την προηγούμενη μέρα.

Τα μάτια της ήταν κόκκινα. Τόσο κόκκινα που έμοιαζε σαν να είχε να κοιμηθεί μέρες. Κάτω από τα μάτια της, οι μαύροι κύκλοι φαινόταν τόσο έντονα λόγω του πρηξίματος που υπήρχε στην περιοχή. Τα μάγουλα της ήταν κόκκινα και ερεθισμένα. Φαινόταν κουρασμένη, ενώ μόλις είχε ξυπνήσει. Στο γόνατο της ένα τεράστιο σημάδι το οποίο φαινόταν πως αιμορραγούσε.

Ένας δυνατός πόνος στο κεφάλι την έκανε να πέσει στο πάτωμα. Αναμνήσεις άρχισαν να την κατακλύζουν ξαφνικά. Θυμόταν το δείπνο. Το κρασί. Το φιλί. Και μετά το χάος. Σηκώθηκε αμέσως και κοίταξε ξανά τον εαυτό της στον καθρέφτη. Όχι, δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκε, όμως οι αναμνήσεις της ήταν πιο αληθινές από ποτέ. Το ήξερε. Το ήξερε απ' αυτό που έβλεπε μπροστά της. Το είχε ξαναδεί.

Έκλεισε τα μάτια της και πήρε μια βαθιά ανάσα. Αν συνέβη αυτό που φανταζόταν, τότε ο Λουκ είδε τα πάντα. Αποκλείεται να έφτασε στο κρεβάτι μόνη της σ αυτή την κατάσταση. Τι σκατά θα του έλεγε; Πως θα το έσωζε;

Και αν είναι ακόμα εδώ; Σκέφτηκε και άνοιξε διάπλατα τα μάτια της. Άνοιξε αμέσως την πόρτα και κατέβηκε κάτω τρέχοντας. Στιγμή δεν σκέφτηκε τι θα έκανε αν ήταν ακόμα εκεί, τι θα του έλεγε. Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Όχι ακόμα τουλάχιστον.