Taehyung şimdiye kadar monoton giden hayatına renk katan sevgilisine hasretle bakıyordu. Nasıl ayrılabilmişti ki ondan? O güzel gözlerinden akıp giden yaşların sebebi olmayı nasıl kaldırabilmişti aşık kalbi? Dokunursam incinir dediği bedeni, nasıl kendi canına kıyacak kadar üzebilmişti ki?
Peki ya Jungkook? Neden diye düşünmeden edemiyordu. Aşıklardı. Bunu en iyi Jungkook biliyordu. Beraber her şeyin üstesinden gelebileceklerine eminken her şeyi dediği adam neden ikisini de yalnızlığa ve acıya sürüklemişti ki?
Öyle ki Jungkook'un aklındaki soru işaretleri çoğalıyordu her geçen saniye. Taehyung ise onun yanında olmayı bile hak etmediğine kendini çoktan inandırmıştı. Fakat o da biliyordu ikisi yalnızken kendilerinde değillerdi.
Saniyeler dakikaları kovalamış ve birbirine muhtaç gözler birbirlerinden hiç ayrılmamıştı. Sanki ikisi de diğerine bir şey anlatmaya çalışıyor ve anlamasını bekliyordu. Zaten anlamışlardı.
Taehyung kendisine kırgın olan gözleri saniyesinde anlamıştı. Nasıl anlamazdı ki? Görebiliyordu sevgilisinin aşkını fakat sadece aşk yoktu. Kırgınlık, merak ve hayal kırıklığı... Kahverengi gözler ona adeta "neden gittin?" diye soruyordu. Taehyung'un ise verebileceği bir cevap yoktu. Aptalım diye haykırmak geçiyordu içinden ağlayan miniğini gördüğünde. Pişmanlık ve kendine olan öfkesi içinde büyüdükçe dişlerini sıkıyordu.
Jungkook ise anlıyordu onun kendisine duyduğu öfkeyi. Kendine kızmasın istiyordu ama en çok da pişmanlığı üzüyürdu onu. Madem pişmandı neden gitme kararını veriyor diye düşünüp duruyordu. İkisinin de acilen oturup konuşmaya ihtiyacı vardı. Fakat her ne kadar ikisinin arasında bir kırgınlık olsa da Taehyung daha fazla dayanamıştı.
Yaptığının bencillik olduğunun farkındaydı. Yine de hızlı adımları ile yatağa ilerledi ve düşünmeden kolları ile sardı sevgilisinin belini. Jungkook da inat etmeden kollarını boynuna doladı Taehyung'un. Anında daha fazla tutamadığı hıçkırıklarını dışarı bırakırken bu kadar güçsüz olmak zoruna gitmişti. O yüzden yüzünü Taehyung'un boynuna sakladı ve ağlamaya orada devam etti. Taehyung da Jungkook'un ensesine akıtıyordu gözyaşlarını. Ağlamanın verdiği boğuk sesi ile "B-bebeğim..." diye başlamıştı. Ağlamaktan zorla konuşsada devam edeceği sırada Jungkook kollarını sıkılaştırmış ve bedenini ona daha da yaklaştırmıştı ona. Taehyung sinyali aldığı gibi susmuş ve o da sarılmayı güçlendirmişti. Öyle ki Jungkook hafiften Taehyung'un dizine oturuyordu. Her ne kadar canı acısa da en son umurunda olan şeydi bu.
O sırada kapıdan onları izleyen Jimin de gözyaşlarını tutamamıştı. Arkadaşlarının bu hali belkide en çok onu üzüyordu. Taehyung'a çok kızgındı, diğer herkes gibi. Ya da daha çok... Arkasını dönüp gideceği sırada Yoongi'yi görmesi ile durmuş ve yüzünü onun göğsüne saklamıştı. Hafif hafif ağlamaya devam ederken Yoongi de onun sırtını okşuyordu. Olabildiğince yumuşattığı sesi ile konuştu. "Merak etme Jimin, onlar en kısa zamanda eski hallerine dönecekler. Görürsün."
Bunun üzerine Jimin yüzünü kaldırmış ve Yoongi'nin gözlerinin içine bakmış, sonra hafifçe gülümsemişti. Yoongi ise onu hafifçe ittirerek odadan uzaklaştırmış ve diğerlerinin olduğu salona getirmişti.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Taehyung uzun zamandır doğru düzgün uyumamasının verdiği yorgunlukla sevgilisinin özlediği kokusu eşliğinde uyuya kalmıştı. Jungkook üstündeki ağırlık artınca anlamış ve onu hemen kendi yerine yatırmıştı. Kendisi de yatağın kenarındaki terliklerini giymiş ve seslerin geldiği salona doğru ilerliyordu. Herkesi bir arada gördüğünde o da hiçbir şey demeden boş bulduğu bir yere gemişti. Bütün gözler ona dönerken o kucağındaki elleri ile oynuyordu. Bir şey söylemek istemiyordu. Ona, neden kolay affettiği için kızacaklarını biliyordu. Ama o çok özlemişti. Hem daha affetmiş sayılmazdı. Sadece sarılmak istemiş ve sarılmıştı. Özlemek onun hatası olamazdı ya?
"Jungkook, Taehyung nerde?" Jin'den gelen ses ile oraya dönmüş ve çok geçmeden cevaplamıştı. "Uyuya kaldı hyung. Yatağımda." Jin anladığını belli eder gibi kafa salladığında Jungkook gözlerini tekrar kucağına çevirmişti. Ne demesi gerektiğini hiç ama hiç bilmiyordu.
"Jungkook, Taehyung hakkında ne düşünüyorsun?" En güvendiği hyungu (bütün hyunglarına güveniyordu fakat ona göre aralarındaki en zeki oydu) ona merakla sorunca Jungkook bir iki saniye düşündü. Cevabı netti fakat hala kararsız kaldığı noktalar vardı. En iyisi onlara danışmak diye geçirdi içinden.
"Hyung, aslında ben ondan ayrı kalmak istemiyorum. Ona aşığım ve onsuz zaman geçirmek çok saçma geliyor. İkimiz de birbirimizi seviyorsak niye ayrı kalalım ki? Fakat bir yandan da azıcık da olsa sürünsün istiyorum."
Jungkook'un cümleleri biter bitmez sanki daha önce anlaşmışlar gibi Jin ve Jimin birbirlerine bakmışlardı. Ortaya kan donduran birer kahkaha bıraktıkları gibi sevgililerini ittirmiş ve aniden yan yana oturmuşladı. Yoongi ve Namjoon onların bu haline alışık olmasa da Jungkook daha ilk saniyeden anlamıştı olacakları. İkili gene eskisi gibi entrika döndürmeye başlamıştı.
Jin ve Jimin, Jungkook'a göre entrikada üstlerine tanımayan iki manyaktı. Öyle planlar yapıyorlardı ki eskiden, Jungkook onları ağzı açık dinliyordu. Fakat ikisi de sevgili yaptıktan sonra bu işlere bir son vermişti. Şu ana kadar...
Jungkook'un isteği onların eski hallerini geri getirmişti. Jungkook şu an bu isteğinden pek emin olamasa da laf ağızdan çıkmıştı. Geri dönüşü olmadığını biliyordu.
İki arkadaş bir anda ayaklanıp Jungkook'un yanına gelirken Yoongi ve Namjoon ise hala şokla onları izliyordu.
Jin elini Jungkook'un omzuna atmış ve konuşmaya başlamıştı. "Kook, Taehyung ile aranı iyi tutabilirsin bunda bir sorun yok. Nasıl içinden geliyorsa öyle yap."
Konuşmanın devamını Jimin devralmıştı. "Ama süründürme işini bize bırak. Taehyung bu yaptığına şu ankinden çok daha pişman olacak. Fakat elinden hiçbir şey gelmeyecek."
Jungkook her ne kadar endişelense de olacakları çok merak ediyordu. Taehyung ise Jungkook'un yatağında, uzun zaman sonra huzurla uyurken başına geleceklerden bihaberdi...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dediğim gibi pazar günü geldi bölüm!! Yehu bu sefer çok uzun zaman olmadı bence...
Sonunda dramadan uzak eğlenceli bölümler geldi ve çattı. Yıllardır bunu bekliyordum hskskdkdmdk
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen, hepinizi çok seviyorum!!! Kendinize çok çok iyi bakın<3<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
