Sizi hayata bağlayan şeyler bir anda elinizden kayıp gidince ve sizin tek yapabildiğiniz izlemek olunca her şey çekilmez bir hala geliyor. Tam da şu an gözyaşlarımın ve sözlerimiz yetersiz kaldığı o yerdeyken eskiden Taehyung'un sesinin şenlendirdiği bu ev artık çok sessizdi. Halbuki hyunglarım sürekli bağırıyor ve beni neşelendirmeye çalışıyordu. Bunca sesin arasında duymak istediğim şey ise yoktu. Taehyung'un ortaya çıkıp "şaka" demesini çok isterdim. Ama olmuyordu. Kendi dünyamın karanlığında boğulmak üzereydim. Eğer kimse beni bu yerden çekip çıkarmazsa...
Hastanede beni bıraktıktan sonra beni zorla eve getirmişlerdi. Eve geldiğimde hiçbir fotoğrafımız yoktu ortalıkta. Büyük ihtimalle hepsini kaldırmışlardı. Ben ise bu son üç günde sürekli uyuyor ve aksi gibi de hiçbir şey yemiyordum. Olduğum yataktan çok az çıkıyordum. Onda da ya tuvalete gidiyordum ya da sıkıldığım için kitaplığımdan manga alıyordum. İlk günden sonra ağlayamamıştım bile. Gözyaşlarım sanki tükenmişti. Şimdi ise elimde öylesine duran mangayı kenara atıp gözlerimi yummuştum. Yine her şeyden uyuyarak kurtulmaktı tek isteğim...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Yoongi'den
Şu üç günde rutinim haline gelen bir şeyi yapıyordum şu an. Taehyung'a yemek götürüyordum. Bu olay hakkında tabii ki ona çok kızgındım fakat sürekli antrenman yapması hatta spor salonunda kalması beni endişelendiriyordu. O böyleyse Jungkook'u düşünmek bile istemiyordum. Fakat bugün onu da görmeye gidecektik. İyi olduğundan emin olmak için. İyi olmadığını biliyordum fakat korkuyordum, daha doğrusu korkuyorduk...
Jungkook kötü bir çocukluk geçirmişti. Annesi, eşini kendisini aldatırken yakaladığı için evden kovmuştu. Daha sonrası ise Jungkook için daha trajikti. Okul dışında evden çıkmasına izin yoktu ve annesinden psikolojik şiddet görüyordu. Hatta öyle ki arada annesinin ona vurduğu bile oluyordu. Lise hayatı başlayınca ise zaten ondan kurtulmak isteyen annesi onu hemen yurda vermişti. Buna rağmen Jungkook hala annesini çok seviyordu. Jungkook karanlığın ortasında filizlenen bir çiçek gibiydi. Lakin annesinin onu burada bir başına bırakıp yurt dışına çıktığını öğrendiğinde yıkılmıştı Jungkook. Biz o zamanlar arkadaş değildik fakat Jimin detaylı bir şekilde anlatmıştı bana. İşte tam da bu olaydan sonra intihara kalkışmış fakat başaramamıştı. Ardından Taehyung gelmiş ve o çiçeği yeşertmişti. Şimdi ise kendi elleriyle kökünden kopartıyordu.
Taehyung'a gelirsek o kendini boksa adamıştı. Arada uyuyor ve yemek yiyordu. Ama sonra yine o, yıprattığı boks torbasını yumruklamaya devam ediyordu. Üstüne fazla gidiyordu. Taehyung kördü. Kendisini de, Jungkook'u da bitirdiğini görmeyecek kadar kördü...
Alışık olduğum salonun kapısından içeri adımı attığımda etrafımı saran ter kokusu ile yüzümü buruşturmuştum. Daha sonra zaten salonda tek olmasından dolayı kolayca fark edilen Taehyung'un yanına doğru adımladım. Aramızdaki mesafe kapanırken yaptığı işi bırakmış ve kendisini yere atmıştı. Sırtını da duvara yasladıktan sonra ben de yanına oturmuşum. Terden parlayan vücudunu bana çevirmiş ve titrek gözler ile sormuştu, "H-hyung o... J-Jungkook iyi mi?"
O an o kadar bağırmak istemiştim ki ona ama yapamamış ve gözlerimi kapatarak sakince cevap vermiştim, "Değil... Jimin'in anlattıklarına göre yemek yemiyor ve sürekli uyuyormuş."
Lafım biter bitmez sanki bunu bekleyen gözyaşları birer birer dökülüyordu. Kafasını bana çevirdi ve sıkıca sarıldı. Kafası ensemdeyken boğuk sesi ile "Ben gidiyorum hyung. Bir karar aldım. Yurtdışında devam edeceğim boksa. Hem belki bu Jungkook'un beni unutmasına ve mutlu olmasına yardımcı olur." dedi.
Hiçbir şey dememe fırsat olmadan kalktı ve soyunma odasına gitti. Ben ise yavaşça oradan kalkıp diğer yıkılan bedenin yanına doğru gimeye başladım. Peki ya bu haberi ona nasıl söyleyecektim?
Yalnız ve sessiz bir yolculuğun ardından sonunda Jungkook'un evine ulaşmış ve kapıda beni bekleyen sevgilimin yanına ilerlemiştim. Kısaca sarılmış ve gelirken uğradığım marketten aldığım gerekli ıvır zıvırları ona vermiştim. O mutfağa doğru giderken üstümdeki ceketi çıkarmış ve ellerimi yıkamıştım. Kapısı kapalı olan Jungkook'un odasına geldiğimde ise kapıya kulağımı dayamış ve sıktığım yumruğumla hafifçe vurmuştum. İçeriden gelen hıçkırık sesleri ve arada az da olsa duyulan kısık inlemeler beni endişelendirirken daha fazla dayanamamış ve içeri dalmıştım. Yatakta iki büklüm olmuş Jungkook'u görünce gözlerim açılmış ve başucuna oturmuştum. Hemen ellerimi tutmuş ve yaşlı gözlerini masumca yüzüme çıkarmıştı. "H-hyung bu-bugün kalbim çok ağrıyor. Taehyung'a b-bir şey olmadı değil mi?"
"Jungkook o iyi fakat sen iyi misin? Ne demek kalbin ağrıyor?" Gözlerini kaçırmış ve burnunu kırıştırmıştı. Acı çektiği her halinden belliydi. "Hyung bana yalan söyleme. Ya da bir şeyleri eksik anlatma! Ne oldu ona?"
Lanet olsun nasıl alıyordu? Neden anlıyordu? Ona bunu söylemek istemiyordum. Fakat anlıyordu her halimden. Belki de bilmesi en doğru şeydi. "Jungkook o iyi fakat gidiyormuş. Yurtdışına gidecekmiş."
Ben ne yapmıştım?! Annesi onu terk ettiğinde intihar etmeye çalışan çocuğu, sevdiğinin onu bıraktığını söylemiştim.
Ellerimi tutan elleri hızla titrerken bir anda ağlaması durmuş ve hızla ayağa kalkmıştı. Odadan dışarı çıkmış ve benim kalkmama fırsat vermeden uzaklaşmıştı. Hızla soluk verirken anlık duraksama yaşamış ve bende kalkmıştım. Bir kapının kapanma sesi gelirken Jimin ve Jin ağlamaya başlamış ve deli gibi bağırıyorlardı. Hızla Jimin'in yanına gitmiş ve ne olduğunu sormuştum. Bağırışları arasında ve elleri ile saçlarını yolarcasına çekerken konuşmaya başladı.
"O... O kendini ba-banyoya kilitledi. ama yanında b-bir bıçak var!"
*****************************
Wuu gerçekten sonunda bölüm yazdığıma inanamıyorum. Ayrıca bu bölümü benden yeni bölüm isteyen herkese teker teker armağan ediyorum. Hepinizi çoook seviyorum😘😘❤️❤️❤️
Çok hızlı ve amatör bir bölüm oldu. Özür dilerim gerçekten🙏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuralara bir yerlere yığılıp kalıcam☠️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
