"Hadi ama....aç şu telefonunu." Kızarmış gözlerimle Soobin'e ulaşmaya çalışıyordum.
Yıkılmıştım.
Bu cidden son darbeydi.
En çok ihtiyacım olan kişi Soobin'di ama ona da ulaşamıyordum.
En sonunda vazgeçip telefonumu kapattım ve bahçede ilerlemeye başladım.
Yeonjun'un nasıl öğrendiğine dair gram bir fikrim yoktu. Onu da geçtim homofobik olduğunu bilsemde bunu yapacağını düşünmemiştim.
Kendimi kaptırmıştım belkide.
"Cidden yüzünü görmeliydiniz! Soobin, iyi işti sayende çok eğlendim!" Başım eğik bir şekilde ilerlerken karşımda duyduğum gülme sesleriyle kafamı kaldırdım.
Soobin, Yeonjun ve bir kaç tanımadığım kişi beraber kahkaha atıyorlardı.
Soobin'in orda ne işi vardı.
Ben öylece donup kalmışken Soobin beni fark etmişti.
"Oh! Beomgyu." Yeonjun ve diğerleri de bana döndüğünde Soobin bana doğru ilerledi.
"Soobin-ah." Ben tekrardan dolan gözlerle konuşmaya çalıştığımda Soobin güldü.
"Aigoo! Çok mu üzüldün? Şaşırmışsındır." Arkadan gelen gülme sesleriyle onlara kısa bir bakış attım.
"Beni kandırdın mı?" Soobin dudak büzerek kafasını salladı.
"Yeni fark ediyorsun...seni aptal şey."
"A-ama-"
"Git burdan." Soobin arkasını dönüp Yeonjun'un yanına ilerledi ve beraber yürümeye başladılar.
Beni ciddi ciddi kandırmış mıydı?
En yakın arkadaştık sanıyordum bana ihanet mi etti?
İki yıldır arkadaşız ve son sözü git burdan mıydı? Başka söyleyecek bir şeyi yok muydu?
Hala hareket etmekte zorlanıyordum.
Tüm dünyam başıma yıkılmıştı.
Soobin başından beri rol mü yapıyordu yani?
Yeonjun onu sevdiğimi biliyor muydu?
Ezik durumuna mı düşmüştüm?
Göz yaşlarım bir bir akarken bacaklarım beni taşımakta zorlanmaya başlamıştı.
"Hey, buraya gel." Bu sırada kolumu saran kollarla yanımdaki kişiye baktım.
Tanımadığım biriydi.
"Kai! Yardım etsene çocuk bayıldı resmen!" Gözlerim yavaş yavaş kararırken yanıma diğer bir beden daha gelmişti.
Daha fazla dayanamadığım için gözlerimi kapatıp vücudumu serbest bıraktım.
Soobin...en yakın arkadaşımdı,
Daha doğrusu ben öyle sanmıştım.
~
Gözlerim yavaş yavaş aralanırken yüzüme vuran ışık yüzünden yüzümü buruşturdum.
"Aptal perdeyi çek demedim mi ben sana bak çocuk rahatsız oldu."
"Aman be sende habire bana yaptırıyorsun işleri."
"Sus, konuşma."
Gözlerimi sonunda açabildiğimde karşımda tanımadığım iki kişi belirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
\Badass Roommate\ -Beomjun-
Novela Juvenil"Kendini kandırma Choi Yeonjun, her karşılaştığımızda deli gibi beni öpmek istediğini biliyorum."
