-YEONJUN-Oturduğum merdivende derin nefesler alırken tek düşünebildiğim şey Beomgyu'nun iyi olup olmadığıydı.
Tabi bunun için biraz geç kalmıştım anlaşılan.
Az önce olan olaylar kesinlikle bir anda gelişmişti ve sinirime hakim olamamıştım. Tamamen benim suçumdu, tüm bu yaşadıklarımız benim suçumdu.
Beomgyu'nun tüm yaşadıkları ve yaşamaya devam ettikleri benim suçumdu. Bunu bilmeme rağmen hala neden ona layık biri olamıyordum?
Hala onu değersiz hissettiriyordum.
Daha önce bir erkekle çıkmadığım için mi?
Yoksa hiç bu kadar ciddi bir ilişkide bulunmadığım için mi?
Bulunduğum ilişkiler hep tek gecelik olurdu. Daha önce beni bu kadar seven biriyle karşılaşmamıştım.
"Yeonjun ile tek gecelik ilişki yaşamışlığım var daha sonra onunla görüşmek istemediğimi söyledim." Tanıdık gelen bir kızın sesiyle kaşlarımı çattım.
"Yeonjun'u red mi ettin yani?"
"Aynen öyle, ben o bataklıktan kurtuldum ama Beomgyu kurtulamamış."
"Neden? Yeonjun Beomgyu'yu seviyor sanıyordum."
"Eminim bir kere bile el ele tutuşmamışlardır. Yeonjun sevgi göstermeyi bilmiyor, karşısına gerçekten sevdiği bir çıkmadığı sürece."
"Tanrım, cidden Beomgyu'yu sevmiyor yani."
"Bence sevmiyor, az zorbalık yapmadı ona. Şimdi sevgilisi sözde ama gerçekten sevseydi az da olsa ona sevgi gösterirdi."
Duyduğum cümleler ve en sonuncusu beynimde yankılanırken gözlerim dolmaya başlamıştı.
Bana duygusuz demelerinden çok, Beomgyu'ya kötü davrandığıma herkesin bu kadar emin olması canımı yakmıştı. Gerçekten ona çok kötü davranmıştım ve bunu Beomgyu da biliyordu. En çok bu acıtmaya başlamıştı.
Peşinden gitmeliydim.
Onun için endişelendiğimi içime atmak yerine, göstermeliydim.
Ona içimi açabilmeliyim.
Arkamı dönüp koşar adımlarla okuldan çıktım.
Beomgyu'yu seviyorum. Onun için geç kalmanın pişmanlığı yüzündendi. Ona layık olmadığımı hissettim. Onu daha da üzdüm. Suç bende ve benim yüzümden artık zarar görmesini istemiyorum. Ona değer verip, yeni doğmuş bir bebek gibi korumak istiyorum. O bunu hak ediyor...
Ve ben bunu değiştirmek için, yine geç kalmış olmak istemiyorum.
Yağan yağmuru umursamadan gözlerimi yürürken etrafta dolaştırıyordum. Fazla uzağa gitmiş olamazdı.
"Beomgyu-ah!" Esen rüzgar yüzünden afallarken onun bu havada benim yüzümden yalnız olması canımı yakıyordu.
Onu yalnız bırakmamalıydım.
"Beomgyu!" Belki bir taksi bekliyordur düşüncesiyle yola doğru ilerlemeye başladım.
Bu sırada sırılsıklam olmuş, yola adım adım ilerleyen bedenle gözlerimi kıstım.
Yağmur o kadar şiddetliydi ki önümü göremiyordum.
Karşımdaki bedenin arabaların önüne atlamayı planladığını anladığımda adımlarımı hızlandırdım.
Bedene yaklaştıkça onun Beomgyu olduğunu anladığımda içimdeki endişe gittikçe artıyordu, artık koşmaya başlamıştım.
"Beomgyu!" Sesim gök gürüldemesinin altında kalırken Beomgyu gittikçe kaldırımın kenarına yaklaşıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
\Badass Roommate\ -Beomjun-
Ficção Adolescente"Kendini kandırma Choi Yeonjun, her karşılaştığımızda deli gibi beni öpmek istediğini biliyorum."