✨..𝑁𝑂𝑇𝐻𝐼𝑁𝐺 𝐿𝐼𝐾𝐸 𝑈𝑆..✨|| 𝗝𝗝𝗞*✅

Cʜᴀᴘᴛᴇʀ 12

" එවි..."
" ඕ... ඉන්න එනවා..."

මම ගිහින් ජන්කුක්ට දොර ඇරියා....

" යමු... කෑම එයාලා හදලා ගිහින් තියෙන්නේ.."
" අහ්.. යමු.. මේ දොරවල් lock කරන්න ඔනී නෑනේ?"
" ඔනේ නෑ.. වැහුවාම ඇති..."

අපි දෙන්නාම ගියේ ලස්සන චුටි garden එකක් මැදට වගේ.. ඒ මැද ලස්සනට table එකකුයි පුටු 2යි තිබ්බා...

" Wow... ලස්සනයි.. මගේ phone එක තිබ්බානම් photo ටිකක් ගහන්න තිබ්බා... "
" කාලා මගේ එකෙන් ගහන්න.."
" හා... "

අපි දෙන්නාම කන්න ගත්තා...

" කුමාවෝ... "
" මොනාටද?"
" මාත් එක්ක පැනලා ආවාට 😅💔"
" ඒත් ඉතින් එක්කේනෙක් ඒ වෙලාවේ ඇඩුවා එන්න බෑ කියලා.."
" ඒ.. ඒ වෙලාවේ මම ඔයාට බය වෙලා හිටියේ.."
" ඒ මොකෝ ඒ 😅"
" බිත්තියටත් ගහලා.. එතන තිබුන බඩුත් පොලවේ ගහලා ඒ මදිවට ඇදෙමේ බොත්තම් දෙකකුත් open කරන්.. හරියට ඔයා හිටියේ යකෙක් වැහිලා වගේ... "
" එහෙමද?"
" ඔව්... "

ජන්කුක් එතන තිබුන ටිශූ එකකින් අත පිහන් garden එකේ සුදුපාට ගාලා තිබුන ලස්සන ලොකු ඔංචිල්ලාවේ පැත්තක වාඩි වුනා.. මමත් කන එක හරි නැති නිසා එයාගේ පස්සෙන් ම ගිහින් ඉදගත්තා...

" අන්න ඔයා ඉන්නවා... "
මම ජන්කුක්ට අහස පෙන්නන ගමන් කියද්දි එයාට හිනා ගියා...
" මතකයි නේද?"
" නැතුව... "

" ජන්කුක් තරහා ගන්නේ නැත්තම් දෙයක් අහන්නම්..."
" අයියෝ මම තරහා ගන්නේ නෑ ඔයා අහන්න.."
" ඇයි ඔයා මාව මෙහෙම බේරගන්නේ? මම කිව්වේ සාමාන්‍යයෙන් අපි කෙනෙක්ට උදව් කරන්නේ එක්කෝ එයාගේන් ප්‍රතිඋපකාරයක් අවශ්‍ය වෙලා නැත්තම් හිතේ මොනාහරි තියාගෙන... මමනම් ඔන්නිට උයලා දෙන්නේ සල්ලි ඉල්ලගන්න.. එතොකොට එයාට අසනීප වුනාම බලාගන්නේ එයාට ආදරේ නිසා... ඔයා?"

මම කියපු එකට ජන්කුක්ට හිනා ගියා...

" සල්ලි වලට උයනවාද? 😅 අනේ මේ කෙල්ල.."
" ඇයි ඔයා මට උත්තරයක් නොදෙන්නේ?"

මම ජන්කුක් දිහා බලාගෙන ඇහුවා....

" උත්තරයක් ඕනේද?"
මම ඔව් කියන්න ඔලුව හෙල්ලුවා... එයා මම දිහා අමුතු විදියට බලන් හිටියා...

" හරි.. ඕනේ නෑ.. ඔයාට හිතුන වෙලාවක කියන්න... ප්‍රතිඋපකාරයක් ඕනීනම් කියන්න ඕනේ වෙලාවක ඕනේ උදව්වක් කරන්නම්... ඔයා මාව බේරගත්තා දෙසරයක්... "