Chapter 8
I WAS tired when we got home. After kasi namin dun sa boutique niyaya ako ni Yvonne at Shyn sa Arcade. Wala akong nagawa kung hindi sumama sa kanila. Nasa hapag kami ngayon habang nagkwekwento si Shynrone sa ginawa niya kanina.
"Mommy always lose when we play basketball." kwento niya sa kanila.
"Hindi naman kasi yan marunong ih." sabat ni Klaus. Sinamaan ko siya ng tingin. Marunong kaya akong magbasketball. Pero hindi nga lang ako makakashoot pagmalayo sa ring. Scripted binayaran yung ring para umiiwas. Hmp!
"Malapit ng magpasukan Acy, wala kang planong ienroll si Shynrone?" Tanong ni Tita. Tumikhim muna ako bago nagsalita.
"I was planning pa po Tita," tumingin ako sa kanya. It's true plano ko pang ienroll si Shynrone sa malapit na school. Tumango siya bilang tugon. Nagkibit-balikat nalang ako. After nitong school year nato babalik na kami ni Shynrone sa Italy.
"Ma? Diba you have a friend na may ari ng isang school?" Klaus asked. Napaisip saglit si Tita bago pumitik sa hangin na para bang may naalala siya.
"Yes, Relani own a school near here!" she smiled, and stood. "Ciao, tatawagan ko lang siya!" she said and excuse herself. I shook my head slightly. Tahimik lang ako hangang natapos ang hapunan. Sila Klaus naman panay ang kwento nila kay Shynrone about sa mga magagandang lugar dito sa Pinas. May plano pa nga silang pumunta ng tagaytay.
"Come on, baby. It's already late, time for bed." I said. Nagpaalam muna siya sa kanila ni Klaus bago kami tuluyang umakyat sa kwarto niya. Pinaliguan ko muna si Shynrone bago pinatulog. Hindi nagtagal nakatulog din siya thankfully. Dumiretso ako sa kwarto ko, patihaya akong nahiga nakatulala lang sa kawalan. Napagdesisyunan kung magscroll muna sa IG.
I was busy scrolling on IG when Drew message pop up on the screen. He send me the place were i can work on temporarily.
Drew:
Cortez Modelling Company, tommorow 8:00 AM sharp. thanks me later.
Nagpakurap-kurap ako ng mabasa ang word na CORTEZ . Could it be his company? Stop don't assume hindi lang siya ang CORTEZ sa mundo. Right hindi lang siya. I said my thank you to Drew, before I decided to sleep.
----------------
NAKATANGA ako ngayon sa harap ng malaking building sa taas nito nakaengrave ang CORTEZ COMPANY . I didnt expect na ganito kalaking kompanya ang irerecommend ni Drew. Akala ko maliit lang na Agency kasi diba temporarily lang naman pero—aishh nevermind.
"Goodmorning Maam," bati ni Kuyang Guard. Ngumiti lang ako sa kaniya bago tuluyang pumasok. My mouth form into an 'O' ng tuluyan akong nakapasok. Grabe ang ganda ng loob well what do I expect ang ganda din kaya ng labas. Naglakad ako papunta sa Receptionist, pinagtitinginan din ako ng mga tao dito sa loob.
"Hi? Can I ask?" i said politely to the receptionist. Napaangat ang tingin niya sakin bago natigilan, namilog pa ang mata niya.
"Ang ganda mo..." she blurted out without hesitation. Anak ng tokwa, alam ko na yan charot lang.
"Ah? Thank you, so can i ask na?" nagpakurap-kurap muna siya bago nahihiyang ngumiti.
"How can I help you ma'am?"
That's more like it.
"Can I ask where the interview room is?" She nodded, then began scanning on the Pc. While waiting for her, my eyes landed on the 3 girl walking directly to me. Medyo hindi ko sila maaninag dahil malayo pa sila pero familiar ang kanilang mga mukha. Nang makalagpas sila sakin dun ko lang naalala, sila pala yung pinakilala sakin ni Raf.
YOU ARE READING
Love isn't Lost (Love Series #1)
RomanceLove Series #1 Date Started: 05/08/21 Date ended: --/--/--