Üzerime gelen topu manşetle kurtardım. Cansu pas ile tekrar bana gönderdi ve bende sıçrayıp smaç bastım. 1.85 boyundayım kısa değildi ama daha iyi performans sergilemek için sıçrayışlarımın üzerine çok çalışmıştım. Zamanla daha da gelişmişti. Şu ansa voleybolda kendime en güvendiğim şeylerin biri smaç diğeri ise sıçramaydı. Ayrıca blockta da bana kolaylık sağlıyordu bu.
Guidetti'nin kızları etrafına çağırdığını görünce bende yanlarına gittim. Büyük ihtimalle Avrupa Şampiyonası hakkında konuşacaktı. "Kısa bi süre önce olimpiyatlar vardı bunun yüzünden yorgun ve üzgün olduğunuzu biliyorum ama zamanımız yok! Avrupa şampiyonası yaklaşıyor ve bu sefer mağlubiyet istemiyorum, gerekirse özel hayatınızdan feragat edeceksiniz ve o madalyaları evinize getireceksiniz!" Herkes tek bir ağızdan "Evet!" dedi. Bu Guidetti'de bizi gaza getirmeyi iyi biliyordu.
Kısa bir süre tekrar çalıştık ve kendimi banklarda oturan Hande'nin yanına bıraktım, kafamı da arkamda ki duvara yaslayıp derin nefesler aldım. "Hepsi Hande Baladın gibi bir smaçör olmak için!" dedim yarı alayla ve yumruk yaptığım elimi havaya kaldırarak. Hande gülerek bana döndü ve "Sen zaten iyi bir smaçörsün Çisel Saraçoğlu. Kendin ol yeter." dedi. Ona gerçekten içten bir gülümseme sundum ve teşekkür ettim. Ardından kenarda duran havlumla yüzümde ki ve boynumda ki terleri kurulayıp tekrardan çalışmaya başladım.
•
"Öldüm!" yere kollarını ve bacaklarını iki yana açarak uzanan Ebrar'a gülerek baktım ve elimi uzattım. "Hadi, kalk. Terli terli uzanmışsın soğuk zemine, hasta olacaksın!" Ebrar bir bana bir de uzattığım elime baktı. Ardından elimden tutup kendini yukarı doğru çekti ve benim dengem şaştığı için az kalsın üstüne düşüyordum ama bu sefer de ikimiz de ayakta yüzlerimizin birbirlerine çok yakın olduğu bi konumdaydık. Nefes seslerini işite biliyordum. "Hastalansam bana bakmaz mısın?" Sesi öyle bi tınıdaydi ki burnumdan kanlar akmasına sebep olabilirdi. (Animelerde karakter tahrik olduğunda burnundan kanlar akar, bundan bahsediyor.) "Bakarım.." dedim içime kaçmış sesimle. Ebrar'ın yüzünde bu sefer dalga geçermiş gibi değil daha farklı bi gülümseme vardı. Gözleri yüzümün her tarafında dolanıyor en çokta dudaklarıma uğruyordu. Yüzü yüzüme daha da yaklaştığında bir ses duyuldu.
"Ne dikiliyorsunuz öyle? Daha duş alacaksınız da üstünüze değiştireceksiniz de..ohoo. Sizi bekleyemem. Ben eve gidiyorum, kendiniz gelirsiniz artık." demişti Zehra ve antreman salonundan çıkmıştı. Bizse çoktan uzaklaşmış aptal aptal Zehra'nın gidişini izliyorduk.
🦄
Bazı yerlerde saçmalıyor, terimleri yanlış kullanıyor olabilirim çünkü voleybola karşı milli takım maçlarını izlemekten başka bir ilgim ve bilgim yok.
BUGÜN MAÇ VAR AĞAĞAĞAAĞA
Bölümlerin kısa olduğunun farkındayım ama çok sık bölüm atıyorum ve bunu bu şekilde telafi ediyorum bence 👉🏻👈🏻
Ayrıca bugün yayımladığım ikinci bölümüm belki maçtan sonra üçüncüsü de gelir
Evet Ebrar'a aşığım ama sadece ona değil, filenin sultanlarının her bir üyesi beni deli ediyor..
Kurguyu sevdiniz mi?
Sevdiyseniz alırım bi votenuzu ldmdlxmcl
