Diğerleri

sekiz

:)

Medya: Cem (Ecemin ikizi, Emrenin arkadaşı)

Not: Bölümde küfür etmek serbest. Ama lütfen bana değil, karakterle edin :D

*Ediz*

"Bizimle geliyorsunuz." diyen adamla, benim kaşlarım sonuna kadar çatılırken Yaman çoktan ayağa kalkmıştı.

Hızla Melodinin yanına gidip kolundan tuttu ve kendisine doğru çekti. Onun bu hareketiyle adam Melodiyi bırakmak zorunda kalmıştı.

"Kalkın gidiyoruz." dedi Yaman adamları umursamadan. 

Bunlar onlardı sanırım. Yamanın bahsettiği kişiler.

"Bizimle geleceksiniz." dedi adam net bir şekilde. Yaman sinirle bir nefes alıp kaşlarını çattı. 

"Eve gidiyoruz. Hadi." dedi yükselen sesiyle. Onun aniden böyle yükselmesine hak vererek ben de ayağa kalktım. Melodiye hangi hakla dokunabilirlerdi ki? 

Benim kalkmamla diğerleri de kalkmıştı. 

Ben hızla cebimden cüzdanımı çıkartıp bir miktar parayı masaya koydum. Yaman da Melodiyi bırakmadan geriye çekilip geçmemiz için yol açtı.

Barış ve Emre art arda kapıya doğru yürümeye başladı. "Bir daha bizden birisinin çevresinde görmeyeyim sizi. Ona da söyleyin, ne ona ne de Murat ve Esine ihtiyacımız var. Biz kendi başımızın çaresine bakarız." dedi sert bir şekilde.

"O kim?" Melodinin şaşkınca sorduğu sorudan sonra Yaman ona yandan bir bakış attı. Söyleyeceğini düşünmüyordum.

"Ondan kaçamazsınız Yaman. Bunu sen de biliyorsun." dedi adam derin bir nefes vererek. 

"Bugüne kadar nasılsa, bundan sonra da öyle olacak. Saçma salak herhangi bir davranışta bulunursa ona dünyayı dar ederim, haberiniz olsun." dedi ve Melodinin kolunu bırakmadan yürümeye başladı. 

Adamlar bana dönünce omuz silkti. "Yaman ne derse o. Bana boşuna bakmayın." dedim ve ellerimi cebime koyarak peşlerinden yürümeye başladım.

Kafede bulunan insanların bize garip garip bakmasını önmesemeden kafeden çıkıp bizimkilerin yanına gittim.

Sonuçta alışmıştım bu bakışlara.

Ama pekte umurumda olduğunu söyleyemezdim.

"Onlar kimdi?" dedi Barış büyük bir merakla. Bir bana bir de Yamana bakıyordu. Daha doğrusu üçü de aynı şeyi yapıyordu. Ben omuz silkince benden cevap alamayaklarını anlamış olacaklar ki gözlerini Yamana diktiler.

Yaman derin bir nefes aldı. "Zararlı kişiler değil. Ama eğer onlardan birisini çevrenizde görürseniz yolunuzu değiştiriyorsunuz ve bana haber veriyorsunuz." dedi ve hepsinin gözlerine tek tek baktı. 

Evet gözlerine baktı.

Barış ve Emre kafalarını sallarken, Melodi gözlerini Yamandan kaçırıyordu. Galiba ne yaptığını anlamıştı. 

İstemsizce sırıttım. Benim kardeşimdi sonuçta. Nasiplenmişti zekamdan.

"Tamam mı Melodi?" dedi Yaman imayla. 

Melodi kaşlarını çatıp Yamana döndü. "Kim olduklarını ve neden o bahsettiğiniz kişiye götürmek istediklerini söylemeden bu sorunun cevabını alamazsın." dedi ve omuz silkti.

Yamanında anında kaşları çatıldı. Bizi korumaya çalışıyordu ama bunu yanlış bir yoldan yapıyordu. Diğerlerinin de bazı şeyleri bilmeye hakkı vardı.