Epilogue
Тэхён Юнгигийн гэрийн гадаа ирэн, гадаа нь байх сандал дээр суун Юнгигийн гэрийн цонх руу үе үе харц шидлэх аж. Халааснаасаа хайрцаг тамхи гаргаж ирээд нэгийг сугалан, нөгөө талын халааснаасаа асаагуураа гаргаад ирэв. Тамхиа асаах гэж байтал хэн нэгэн гарыг нь түлхээд тамхи болон галыг нь газар унагааж орхив.
Тэхён үл ялиг жуумалзлаа.
"Гарчихсан биш юмуу?"
Тэхён газарт унасан тамхиа аван хогийн сав руу хийчхэв.
"... тэр бүсгүйд хаягдаад эргээд орчихсон"
Юнги санаа алдан, юм хэлсэнгүй.
"Яагаад манай гадаа сууж байгаа юм?"
"Чамайг хүлээж байсан юм."
Юнги юу вэ гэсэн аязтай Тэхён руу харлаа.
"... Жимин дээрээ очоо. Би та хоёрыг харахаар буруутай юм шиг санагдаад хэцүү байна!!? ... аааааүүүүү!! Тэнэг ээ!! Битгий өөрийгөө хуураад надтай зууралдаад бай!! Чиний сэтгэлд Жимин л байгааа!!"
Юнги Тэхёний юу гэхгээд байгааг нь эхэндээ сайн ойлгохгүй байсан ч дараа нь Жиминтэй хамт өнгөрөөсөн бүх л дурсамжаа эргэн нэг саналаа.
"Гэхдээ... Жимин одоо намайг хүлээж авахгүй ээ~"
Тэхёний утсанд мэдэгдэл ирэн, утас руугаа харсныхаа дараа бага зэрэг сонин царайлан "Чи хурдан *** ийшээ яв!! Жимин аюулд орсон юм шиг байна!!" Хэмээлээ. Юнги сандран ухаан мэдрэлгүй гүйж эхлэв.
Тэхён Юнгигийн хойноос хэсэг харж байгаад Жимин рүү зурвас бичлээ.
YOU ARE READING
•Түрээсийн найз залуу•✅
Fanfiction- Сайн байна уу, түрээсийн найз залуу таныг сонсож байна. Та өөрийн хүсэлтээр, 24-72 цагийн хугацаагаар түрээслэх боломжтой.
