Gizemli Köy

Işık

Selin: Mert kulağın kanıyor ,  şu peceteyle sil.

Bana ufak  bi peçete verdi ama yinede iş görürdü. Korkudan dizlerim titriyor zar zor adım atıyordum.Selin arkasına dönüp bana baktı, yanıma geldi.

Selin: Çok korkmuş  gibisin,  benimle gel .

dedi ve  hafif bir gülümsemeyle koluma girdi. Sevdiğim kız şuan yanımda ve beraber yürüyorduk. Ben o an bayağı rahatladım ve şimdide heycandan kalbim yerimden çıkacakmış gibi hissediyordum. Kaç kere başıma gelebilir ki. Bi kızı seviyorum , haberi yok  ve kol kolayız. Şuan mutluluğumu hiç bir şey bozamaz derken Emin bize seslendi.

Emin: Mert , Selin bi bakın şuraya bir şey parlıyor  belki köy boş değildir . Gelin bakalım.

Hay parıldamana ne güzel yürüyorduk. Gösterdiği yere baktım . Gerçekten bir şey parlıyordu. Bembeyaz bir ışık saçıyor . Acaba ne olabilir ki, boş bir köy sonuçta .

Ben : Dikkatli olalım yinede. Ben o efsaneye inanıyorum.

Emin: Tamam , bakalım.

Yavaş yavaş ışığa doğru gittik. Işığa doğru gittikçe parlaklık azalıyordu. En sonunda vardık ve karşımızda bembeyaz ufak 5 yaşlarında bi kız çocuğu duruyordu.

Ben : Bu kim şimdi ya . Merhaba küçük sen napıyorsun burda.

Çocuk cevap verdi ince bi sesi vardı.

Çocuk: Lütfen gidin burdan . Burası çok kötü bir yer. Kaçın siz. Kurtulun.

Selin : Kız da korkmuş. Gel bakalım ablacım,  adın ne senin.

der demez aniden çocuk gözümüzün önünden kayboldu. Çocuk ne demek istedi acaba. Kötü bir yer , kurtulun . İlginç , her neyse. Diğer ikiside bu olaydan korkmuşlardı.

Emin : Oha kız nereye gitti lan , az önce burdaydı. Ben hafiften korkmaya başladım artık.

Selin: Aynen , kız nereye gitti birden. Ben de korkmaya başladım.

Ben : Ben yanındayım . Gel yine beraber yürüyelim istersen?

Selin: Hayır ya yürümeyelim. Gelin şurda biraz oturalım .

Geçtik yolun kenarına, oturduk . O an çocuk tekrar göründü.

Çocuğa yönelerek
Ben: Abicim , kimsin sen , az önce...

Cümleyi korkudan tamamlayamadım. Sonradan farkettim, bu çocuğun ayakları ters dönüktü . O an çaktırmadan diğerlerine de söyledim.

*Fısıldayarak*
Ben : Selin, Emin çocuğun ayaklarına baksanıza, ters dönük

Selin: Oha, bu ne.

Korkudan o an hepimiz aklımıza hangi dualar  ne geldiyse  Nas , felak , ihlas falan aklımıza ne geliyosa hepsini okuduk.  Kıza baktım  , yavaş yavaş üzerimize geliyordu.

Ben: Kaçın abi kaçın.

Hepimiz , Allah ne verdiyse koşmaya başladık.  Koştuk koştuk bayağı uzaklaştık ordan. Sonra bi evin önünde durduk. Bu ev diğerlerinden farklıydı. Bütün evlerde elektrik yok bi orda vardı. Emin yine meraklı, yine görmek istiyor bunca olaydan sonra.

Emin: Mert , Selin baksanıza hiçbir evde ışık yok tek burda var. Baksakmı acaba.

Selin : Ben gitmem. Kızı görmedin mi ?

Ben: Selin haklı. Kayboldu birden sonra tekrar karşımıza gelince ayaklarının ters dönük olduğunu gördük. Ben de gitmem.

Emin: İyi siz gelmeyin ben tek bakıcam.

Emin eve doğru yaklaştı  , yaklaştı ve kapının birden açıldığını gördü. Karşımızda yine o kız vardı. Emin kızı gördüğü halde yine gidiyordu. ...