Final

133 10 6
                                    

"Mert, Mert hadi uyan yavrum." dedi Annem ve korkarak uyandim. Az önce Selin? Ama Annem? Odamdayım? Ne şimdi hepsi rüyamıydı. "Arkadaşlarınla buluşacaktın ya oğlum haber vereyim dedim uyandırdım. Hadi oğlum kalk üstünü giyin bekletme arkadaşlarını." dedi annem gülümseyerek ve ben hala şoktayım. Selin ölmüştü ağlıyordum ama. Ne oldu şimdi? Hiçbiri gerçekleşmedi mi? O zaman bu demek ki selin hâla hayatta. Bunun rüya olması cidden beni çok mutlu etti. Kalktım yerimden ve neşeyle en sevdiğim kıyafetlerimi giyindim. Evden tam çıkacakken annem beni durdurdu ve soru sordu.

"Mert baksana bi, az önce seni uyandırmadan önce uykunda ağlıyordun. Bir şey mi gördün yavrum"

"Hayır anne, hatırlayamıyorum"

"İyi ozaman al şu çöpleri çıkarken atarsın"

Çöpleri elime tutuşturdu ve beni gönderdi. Dışarı çıkar çıkmaz attim çöpleri ve okulun yolunu tuttum. Aklıma rüyam geldikçe daha mutlu oluyordum. Ya onu çok seviyorum ben ve kız hala hayatta. Bu sevinçle okula ulaştığımda onları gördüm.

Ben : Selam , ben geldim.
Emin: Hoş geldin kardeşim gel otur.
Ben :Eee napıyoruz.
Eda: Tam korku hikayeleri anlatıcaktık birbirimize, sen geldin.
Ben: Aaa guzel ozaman ben başliyayım mı?
Selin : Olur başla sen.

Bende az önce gördüğüm rüyamı anlattım.

Çok eskiden , bir efsaneye göre bundan 70 yıl öncesinde ,bir grup genç , köylerinde cin çağırıp onlarla uğraşmışlardır . Cinler bu duruma çok kızmış ve bütün köy halkını öldürüp ve cesetlerini kaybetmiştir. Köyde ne kan ne ceset ne de kemik kalmıştır , gizemli bir şekilde hepsi gitmişti . Kimse köyde ne olduğunu bilmediğinden o günden sonra köye her kim giderse geri dönemez, dönebilirse bile akli dengesini yitir. İnsanlara ve köye ne olduğu bilinmediği için köye gizemli köy adı verilmiştir.

Selin: Ohaa mert , bu ne böyle.

Eda: Lan ne anlattın ben uyuyamam bu gece.

Ben: Neyden korktunuz okadar ya pek bir şey yok ki.

Emin: Abi , ne yokki . Kim gitse dönemiyo , kan kemik falan hiçbir şey bırakmıyorlar
Selin: Ürkütücü amaaa gitsekmi acaba ben merak ettim. Görüp geliriz sadece.
Eda: Ben gelmem lan korktum ben.
Emin : Ben gelirim biraz meraklandım bende.
Ben: Ben öğrendiğimden beri merak ettim köyü bende gelicem.
Selin : İyi ozaman yarın okul çıkışı gidelim.
Eda: Lan emin misiniz bu işten. Kötü olmasın sonra.
Selin : Efsane sadece ya gidelim biz.

Rüya sadece ne kadar sorun çıkabilir ki. Bende rüyamı onlara efsane diye söyledim yoksa ben korku hikayesi falan bilmezdim. Ama işin garip yani bu konuşmaların aynısı rüyamda da oldu. Hemde aynıları. Ben biraz tuhaf hissetmeye başladım.

------yarın okul çıkışı-----

Emin ve ben okulun çıkış kapısında selini beklerken kuvvetli bi rüzgar esmeye başladı ve sonunda onun geldiğini görebildik. Bize doğru saçları rüzgarda savrularak yavaş adımlarla yürüyerek geliyor. Rüzgar durduğunda Emin onun yavaşlığına dayanamayarak ona seslendi.

"Selin! Ya biraz hızlı be kızım ne bu yavaşlık. Yarım saattir zaten seni bekliyoruz"

"Ayy tamam be geldik işte" diyerek biraz daha hızlandı ve yanımıza ulaştı.

"Mert senin aklına uydukta bu köy nerde?" dedi mavi gözleriyle bana bakarak.

"Uzak değil şurdan az gidince ordayız." dedim gözlerine hafif bi gülümsemeyle.

Selinin merakı artmaya başladı. Bir an önce gidip etrafa bakınmak istiyordu . O yüzden daha hızlı adımlar atmaya başladık. Köyün girişine geldiğimizde garip bir tabela var ve üstünde garip şekiller vardı ama biz tabelayı boşverdik sonuçta 70 yıl önceden kalma bir köy. Ben yine bi gariplik hissediyordum. Hâlen daha rüyamda gördüklerim gerçekleşiyordu ve bu beni biraz korkutuyordu. umarım rüyam tamamen gerçekleşmez diye içimden geçiriyorum.

"Mert baksana salıncak var burda sallazana beni lütfeeeen " deyip yavru köpek bakışı attı bana. Ben bu kıza hayır diyemem ki bu bakışlarla hayır diyeyim.

"tabikide sallarım " deyip yanına koştum ve sallamaya başladım. her seferinde daha hızlı sallamamı istiyordu ama en sonunda korkmaya basladı.

"Meeeert. lütfen durdur, tamam sallama daha fazla lütfen lütfen." diye yalvarırken ben gülmeye başladım.
"Tamam tamam durduruyorum."

daha sonra köyü iyice incelemeye başladık. Evlere girdik.Birbirimize şakalar yaptık. Saklanbaç oynayıp eğlendik. 2saate yakın bir süre sonra köyden çıkma kararı aldık ve köyden çıkıp evlerimize dağıldık. Ne kadar korksamda sevdiğim kızla beraber mükemmel bir gün geçirdim. Sanırım bu gün benim en güzel günümdü.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 23, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gizemli KöyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin