Gizemli Köy

Ev

"Bulacağım onları. Pes etmeyeceğim bulacağım. Daha Seline 1 kere bile sevdiğimi söyleyemedim. Bulacağım başka çarem yok." diye söylenirken önüme biri çıktı. İnanamıyorum! Bu...bu o adam. Bize adres soran yaşlı adam. Onu gördüğümü farkedince bana baktı ve birden yokoldu. Adam kaybolduktan sonra etrafımdan sesler gelmeye başladı. Gittikçe yükseliyor.
"Sana söylemiştim. Pişman olacaksın. Pişman olacaksın demiştim."
Kulaklarımı tutuyordum. Bu seslere dayanamıyordum. "ÇIK ORTAYA SENİ YAŞLI SERSEM" diye kendimi kontrol edemeden bağırdım. Birden sesler sustu. Ellerimi kulaklarımdan çekip ne olduğunu anlamadan yere yığıldım. Kendimi toparladığımda yavaşça ayağı kalktım ve önümde o adamı gördüm. Korkudan biraz geriye sıçradım. Korkumu yenip adamın yakasına yapışıp "Nerde onlar. Selin nerde. Ne yaptın onlara." dedim. Adam hiç bozulmadan gülümsemeye başladı. Anlam veremiyordum onun gülümsemesine. Komik bir şey yoktu. "Ne gülüyorsun lan komik bir şey mi var. Nerde onlar. Nerde!"
Adamdan hâlâ çıt yok sadece gülüyordu derken tam o sırada adam ağzını açıp "Sana söylemiştim evlat. Pişman olacaksın demiştim." dedi.
Başımı eğerek "Sen haklıydın. Pişman olacaktım ve oldum da. Bir kardeşimi ve bir de sevdiğimi kaybettim. Sen haklıydın. Peki şimdi onlar nerede ne oldu onlara." dedim. Fakat adam hiçbir şey söylemeden kayboldu. Tam önümdeydi ama kayboldu adam. Bu olanı görmemiş gibi yapıp yoluma devam ettim. Korkudan etrafıma bakarak hızlı yürüyordum. Önüme kocaman bir ev çıktı. Bu ev mezarlığın ortasına kurulmuş bir binaydı. Belkide buradadırlar diye düşünüp eve doğru yaklaştım ve sessizce "Allahım burada kim kalır ki." diye söylendim. Mezarlık beni korkutuyordu ama mecbur onları bulmak zorundayım. Yavaşça eve doğru yürürken arkamdan bir kız sesi geldi. "Mert!" O an orda dondum. Korkum tavan yaptı ve dondum kaldım orada. Hareket edemiyorum korkudan. Tekrardan seslendi. "Mert!" Bu sefer korkudan koşmaya başladım. Evin kapısına doğru koşuyordum. Neyseki kapı açıktı ve eve girip kapıyı kapattım. Sırtımı kapıya yaslayıp bir oh çektim. Şimdi evi arama vaktiydi. Odalara tek tek bakarken bi yandan da bağırıyordum. "EMİİN KARDEŞİİİM NERDESİİN. SELİİİN. NERDESİNİİİZ" diye bağırırken yine o sesi duydum. Arkamdan bir kız sesi geliyordu. "Mert". Ben yine korkudan donup kaldım. Korkum yine tavan yaptı. "Mert baksana" diyip elini omzumda hissettim.