PART 7

630 36 2
                                    

.......






......




.. 'Bakit tayo nagpunta dito.?


(tanong ni Chaeyoung kay Jennie ng iparada na nito ang sasakyan. Hindi akalain ni Chaeyoung na  sa dating eskwelahan  nila nung Elementary pala sya dadalhin ni Jennie..Matapos ipark ni Jennie ang kanyang kotse ay nagsuot sya ng Cap at mask bago bumaba. Una syang bumaba at pinagbuksan ng pintuan ng kotse si Chaeyoung. Pagkababa nila ng sasakyan ay naglakad na sila papasok sa dating paaralan.. Kitang kita ni Jennie ang laki ng pinagbago nito mula ng umalis sya 13 years ago.. Ngunit sariwa pa rin ang lahat kay  Jennie sa mga alala sa Eskwelahan. Lalot dito nabuo at naging matibay ang kanilang pagkakaibigan ni Chaeyoung. Maging si Chaeyoung ay namangha ng makita ang dati nilang paaralan. Kahit na malapit lamang ito sa kanila ay hindi naman sya nagkakaroon ng oras para bumisita dito matapos nga ng kanyang Elementarya. Naging busy kasi sya sa kanyang pagaaral at naging focus sa naging trabaho nya. Ngayon na lamang sya ulit nakapunta dito at kasama pa nya si Jennie. Parang nagflashback lahat sa kanila ang mga naging alalala nila nung mga Bata pa sila. Nagsimula na silang maglakad, at pasyalan ang mga dati nilang silid aralan. Tamang tama tlaga ang punta nila dahil saktong Linggo ng araw na yon at walang pasok ang mga estudyante.. Kaya malaya silang bisitahin ang dating paraalan. Habang naglalakad ang magkaibigan, ay nagpasya si Jennie na pumunta sila sa isang malaking puno. Isang lugar kung saan madalas silang mamahinga ni Rosie noon, kapag wala pa silang klase. Napangiti si Jennie dahil hanggang ngayon ay nakatayo  pa rin ang punong yon. Naupo sila sa silong nito at masayang pinagmasdan ang paaralan.



.. "Nakakamiss no? Parang kailan lang Rosie.. (sambit ni Jennie habang pinagmamasdan ang kanilang dating mga silid noong nagaaral pa sila.



.. 'Oo nga... Parang bumalik lahat yung mga alalala natin nung nagaaral pa tayo Nini.. (nakangiting wika ni Chaeyoung sa kaibigan)


.. "Alam mo bang lahat ng naging masasayang alaala ko sa lugar na ito ay tlagang tinetressure ko hanggang ngayon?.. Kasi yun yung mga memories na nagpapasaya sa akin.. Nagpapaalala na kung hindi dahil sa lugar na to.. Wala ako ngayon sa kung ano at sino ako... Pinagako ko sa sarili ko, na kahit ano pang marating ko in future,, ay babalik at babalik pa rin ako kung saan ako nagsimula..



Ngumiti si Chaeyoung sa winika ni Jennie.. Maging sya ay ganoon din ang nararamdaman.. Kahit kailan ay hindi nya makakalimutan ang mga naging karanasan nya sa eskwelahan lalo ang naging magagandang alaala nila ni Jennie  dito.


.. 'Nakakatuwa lang isipin no? Parang kailan lang.. Tumatakbo takbo pa tayo dyan sa damuhan. Naghahabulan.. Naglalaro... Ang saya saya lang.. Tapos ngayon eto tayo.. Mga dalaga na..hahaha.. (sabay ngiti ni Chaeyoung sa kaibigan)



.. "Oo nga.. Hmmmm.. (at hinawakan ni Jennie ang kamay ng kaibgan.) Masaya kong bumalik muli dito dahil bukod sa pagrereminicze ko ng mga alalala natin dito, ay kasama na kita ngayon Rosie..


.. 'Ako din Nini.. Masaya ko dahil nandito kana..


Tumayo ang magkaibigan at sinubukang maglakad lakad muli.. Kitang kita sa itsura ng dalawa ang saya ng mga oras na yon. Habang ngalalakad ay niyaya ni Jennie na maupo sila ng kaibigan sa dati nilang canteen.Naupo sila sa isang lamesa at magkatabi sila..


.."Natatandaan ko pa dati. Dito sa pwestong ito tayo laging kumakain. At di ko makakalimutan kung gaano ka kalakas  kumain Hahaha!. (wika ni Jennie.. Namula si Chaeyoung sa sinabi ng kaibigan.)

.. 'Hahaa! .. Naalala mo pa pala yon Nini..🤧



.." Syempre naman, paano ko makakalimutan yon, eh halos pati pagkain ko kinain mo na hahaha!


THE PROMISE OF FOREVER Where stories live. Discover now