THE PROMISE OF FOREVER

PART 39

.........

.'Sigurado ka bang sa Stall na lang nila tayo dumiretso Jen?. (tanong ni Jisoo kay Jennie habang nasa byahe na sila papuntang Georreom para puntahan si Chaeyoung.

Ilang minuto na lamang ay makakarating na sila sa lugar ng tinitirahan nila Chaeyoung nang magpasya si Jennie na sa halip na sa bahay magpunta ay dumiretso sila sa trabaho ng dalaga. Alam nyang sa mga oras na yon nasa trabaho ito at kabisado nya ang schedule ng pasok nh nobya kaya nman hindi sya nagdalawang isip ng magtungo sa Stall kung saan ito namamasukan.

.. "Yes Chu.. I know she's been there. At sigurado akong nasa trabaho ngayon si Rosie.. (tugon ni Jennie sa kaibigan habang focus eto sa kanyang pagmamaneho.

Ilang saglit pa ay narating na nga nila ang Stall, agad na ipinarada ni Jennie ang kanyang sasakyan sa di kalayuan.Bago tuluyang bumaba ay huminga muna sya ng malalim na waring kinakabahan, kaya naman agad syang kinausap ni Jisoo.

. 'Jen.. Do you feel nervous?

.. "Ye--Yeah.. A little bit.. (awkward nito na sagot sa tanong ng kaibigan. Di nya kasi alam tlaga kung ano ba ang nararamdaman nya. She feel nervous and tense.. She feel so awkward but she needs to stay calm lalo kapag nagkaharap na sila ng kasintahan..

Bumaba ang magkaibigan mula sa sasakyan at naglakad na patungo sa Stall.. Jennie will try to push the doorbell button ng mapahinto sya ng marinig na magwika ang kaibigan.

. 'Don't feel nervous or make yourself tense Jen.. I know.. And I do believe na kapag naipaliwanag mo lahat kay Chaeyoung,Maintindhan nya lahat kung bakit mo nagawa yon. Naniniwala akong maintindhan ka ni Chaeyoung.. (pagcherrup ni Jisoo)

Sa halip na tumugon ay pilit na ngiti na lamang ang isinukli ni Jennie.. Sana nga..Sana ay tama ka Jisoo.. Sana ay maintindhan ni Rosie ang lahat kung bakit ako pumayag sa setup na yon.. I wish she's not mad at me.. How i wish she will understand it.. (ani ni Jennie sa isip nya)

**'*******

..Oh kamusta anak? Masama ba ang pakiramdam mo kaya di ka pumasok sa trabaho mo? (tanong ng Mama ni Chaeyoung ng makita sya nitong pababa ng hagdan at nagtungo sa Kusina. Nagtimpla sya ng gatas at naupo sa mesa..

Lumapit ang kanyang Mama sa kanya at tinanong sya habang busy itong nagluluto ng kanilang tanghalian. Mag 11 am na din ng nagpasya si Chaeyoung na bumaba mula sa kanyang silid. Kahit na amg totoo ay maaga naman sya gumising at halos di sya gaanong nakatulog dahil sa mga nasaksihan sa mga nganap sa Seoul sa nangyaring Press Conference ni Jennie. Matapos nga ang mga naging ganap doon ay mas minabuti ni Chaeyoung na itago sa harap ng kanyang mga Magulang ang sakit na nararamdaman nya, lalot wala naman itong alam sa kanyang pinagdadaanan ngayon. Ang sakit na dinaramdam nya na binigay ni Jennie sa kanya.. Halos di sya makahinga sa sakit na pilit nyang ikinukubli..

Uminum sya ng isang basong gatas ngunit nananatiling lumilipad ang isip nya. Pakiwari nya ay nakahang ang sarili nya at halos wala syang makapang ibang emosyon sa sarili kundi ang pagiyak..

.. Anak..? (muling tawag sa kanya ng kanyang Mama na ikinabalik ni Chaeyoung sa sariling ulirat. Lumilipad ang isip nya ng mga sandaling iyon. Kasabay noon ay ang emosyon sa puso nya sa tingin nya ay sasabog din ano man ang manyari.

.. 'Po? ---

.. Okay ka lang ba Chaeyoung?.. Parang namumutla ka eh?.. Masama ba ang pakiramdam mo? Uminom kana ba ng gamot?.. (pagaalalang wika ng Mama nya)

Ngunit umiling lang si Chaeyoung at pilit na ngiti ang tinugon sa harap ng kanyang Ina.. Hindi sya okay.. Alam nya sa sarili nya na hindi sya okay. Pero mas lalong alam nya na kahit anong gamot ang inumin nya ay di nito maiibsan ang sakit na nananalaytay sa puso nya. Sakit na dumudurog sa puso at pagkatao nya ng mga oras na yon..