Bölümler kısa olabilir ama hızlı gelmesi için önemli.
{Naruto}
Birgün böyle bir şeyin başıma geleceğini biliyordum. Yani en azından bunu umuyordum. Monoton hayatımı değiştirecek ve en azından babam olacak adamın sinirlerini bozacak, rahatından edecek bir şeyin olmasını bekliyordum.
Babam hükümet için çalışıyordu ve tüm yeraltı işlerini denetliyordu. Uyuşturucu, silah, tarihi eser vb. pekçok yasadışı şeyin satışı ve yurtdışına çıkarılmasını sağlıyordu. Bu yüzden mafya ve çetelerden büyük rüşvetler alarak servetine servet katmıştı.
Belki sadece bu kadar iğrenç bir adam olsaydı onu sevebilirdim ama o şerefsiz yüzünden annem intihar etmişti. O günden sonra çocukluğum psikologlarda, terapilerde geçmişti. Hiç birbirimizi görmeden aynı evde yıllarca yaşamıştık. Sorsan belki adımı bile bilmezdi ama her yerde gölgesinin benimle olduğunu biliyordum. Ne de olsa 'varisi' idim onun.
Babamla aralarındaki konuyu umursamıyordum. Babam beni almak için istediklerini yapacaktır ama ben de burda kalmak ve olabildiğince eğlenebilmek için elimden gelen her şeyi yapacaktım.
{Yazar}
Korkmuş görüntüsüne rağmen keyifli olan sarışın oyununu sürdürdü. Gözlerinden yaşlar akmaya başlarken 'Oyuncu olsaydım çok ünlü olurdum, bir sürü hayranım olurdu.' diye düşünüyordu.
"Lütfen bana zarar vermeyin, ne isterseniz yaparım!" Öyle panikle söylüyordu ki karşısında ona keskin siyah gözleriyle bakan adam dışında herkes inanmış görünüyordu.
"Güzel oynuyorsun ama burada kameralar yok güzelim." Elini çocuğun yüzüne götürdü ve sahte yaşları sildi. "Bu oyunla ne kazanacağını düşünüyorsun bilmiyorum ama beni hafife almasan iyi olur." Bu sefer ellerini takımının beline götürdü ve silahların saniyelik görünmesini sağladı. "Buradakilerin hiçbiri oyun değil, her şey gerçek."
Silahları görünce rolünden tamamen çıktı. Ağlayan o korkak çocuktan 1 saniyede ifadesiz birine dönmüştü. Etraftakiler şaşırıp kalmışlardı. "Madem çoktan sıkıldın... Benim için bir problem yok." Sırıtıp mavi gözleriyle karşısındakini tepeden tırnağa süzdü. "Gerçeği her zaman daha eğlenceli olur zaten."
Bir süre bakıştılar. İkisi de gözlerini kaçırmadı. En sonunda çalan telefonla dikkatler dikkatler dağıldı. Arayan kişi önemli olduğundan Sasuke "Şuraları temizletin, yemeğini verin. Akşama kadar da kapıda biri dursun." deyip telefonu açarak dışarı çıktı.
Adamlar kollarını bırakırken sordu. "Onun adı ne?" İçeri uzun saçlı hizmetçi kız girdi. "Sasuke Uchiha, adı bu."
Başka soru sormadı. Dolap düzenlendikten sonra yine o kızın getirdiği yemeği yedi, suyu içti. Gece odada tek başına kalıp canı sıkıldığındaysa korumaların birinden çaldığı telefonu çıkardı. 'Cidden hepsi aptal. Neyse ki kaçmak istemiyorum. İsteseydim 30 kez kaçardım.'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
