Geciktiği için özür dilerim. Sınavlar benim için pek hayırlı geçmedi de ✋🏻 İyi okumalar...
{Naruto}
Kiba peşime takıldığından beri 3 gün geçmişti ve bu süreçte gerçekten çok rahatsız olmuştum. İstediğim şeyleri yaparken herhangi bir engelleme çabası olmamıştı ama ne yaparsam yapayım sürekli götümün dibinden ayrılmıyordu. Cidden her yere geliyordu. Tuvalete bile! Birinin sürekli seni izlemesi aşırı sinir bozucuydu. Bu yüzden babamın taktığı korumaları bile kabul etmemiştim ama şimdi öyle bir hakkım yoktu.
Bu gece uyku da uyuyamamıştım. Biri beni izlerken uyuyamıyordum. Kibalar da bu odada kalıyordu. Yatağımın ucundaki tek kişilik koltukta uyuyordu. Rahatsız olduğuna emindim. Açıkçası umrumda değildi. Geceleri o uyuya kalana kadar bekliyordum. Bu konuda rahattı çünkü o uyuduğu zaman yerine Akamaru bakıyordu. Yine de sadece bir köpek olduğundan daha rahattım.
Gece 1-2 civarı gibi sonunda daldığımda kafamda öğlene kadar uyumak vardı. Ama planlarım 'biri' tarafından baltalanmayı seviyordu.
Yüzümde çok yumuşak bir dokunuş hissettiğimde bunun rüya mı yoksa gerçek mi olduğunu algılayamıyordum. Gözlerim kapalıydı. Zihnim sıcak dokunuşun etkisiyle yavaş yavaş açılıyordu ama gözlerim açılmayı yine reddetti. Bir süre sonra dokunuş yok oldu. İçimde tuhaf bir karıncalanma oluştu.
Adım sesleri eşliğinde o kişi uzaklaştı. Tamamen uykudan uyandığımı ve her şeyin gerçek olduğunu fark ettiğimde kapı sesi geldi, nihayet gözlerimi açıp doğrulabildim. Kiba'ya baktığımda yerinde yoktu. Ben doğrulunca yanıma gelen Akamaru ve ben dışında odada kimse yoktu.
Ayağa kalkıp cama gittiğimde ön kapının orda olan kalabalığı görebildim. Ne olduğunu anlamaya çalışırken içeriden, karanlık olmasına rağmen tanıyabildiğim, yanındaki Kiba'yla Sasuke çıktı. Kalabalık onların çıkmasıyla toparlanıp düzene gitmişlerdi. Bahçedeki arabalardan biri yaklaşıp önlerinde durduğunda o iksi hala bir şeyler konuşuyorlardı. Ne konuştuklarını merak ediyordum. İçimden bir ses konunun ben olduğumu söylüyordu.
Bir anda Sasuke benim olduğum tarafa döndü. Birkaç saniyeliğine göz göze geldik. Uyanık olduğumu düşünmüyor olacak ki biraz duraksadı. Arabanın kapısı binmesi için açıldığında kafasını çevirip arabaya bindi. Kiba son kez bir şeyler deyip kapısını kapattı ve diğer arabalara binmiş olan adamlarla beraber bir konvoy gibi bahçeden ayrıldılar.
Nereye gittiğini merak ediyordum. 3 gün önceki konuşmamızdan sonra onunla hiç konuşamamıştık. Birkaç kez daha odasına gitmeye çalışmıştım ama Kibalar varken çok daha zordu. Neyse ki Kiba da eğlencesine düşkün bir adamdı ve odada tüm gün boş durmuyorduk. Bazen bana kitap getiriyor, birlikte kart oyunu oynuyor ve hatta bazen telefonundan video izliyorduk. Biraz yılışık bir yapısı vardı ama iyi biriydi.
Burada zamanım azalıyordu. İstediklerimi yarısını bile yapamamıştım. Daha mafyanın gizli ajanı olmak istiyordum(!) Benim için komik bir düşünce de olsa sıkıcı hayatıma renk katan her şeyi yapmak istiyordum. Bunun için icraata geçmem gerekiyordu tabii ki. Yarına bir plan düşündüm. Kolay olacaktı.
Düşünceler uykumu kaçırırken odaya tekrar Kiba girdi. "Sen niye uyandın?" Omuz silktim. "Seslerden." Tekrar tekli koltuğuna geçti ve kafasını geriye yasladı. "Bir işleri mi var bu saatte?" Bir an önce uyumak ister gibiydi. Kafasını kaldırmadan cevapladı. "2. Patronu karşılamaya gittiler. Yarın akşama dönerler. Sen de uyu artık."
2. Patron mu? O da kimdi ve neden şimdi geliyordu?
Sınır: 24 Oy
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
