Love to the Fullest

8

Marcus POV

Pagka-park ko sa parking lot sa may coffee shop. Tinignan ko yung kotse ni, Loureen Andie, na una na siguro siya sa loob. Dinoble check ko muna kung naka-lock na yung kotse ko bago ko iniwan sa parking lot yun. LER'Js coffee shop yung pangalan ng shop. That's cute. Bago ako pumasok sa coffee shop binati ako nung guard na nasa labas. I also greeted him back. Pag pasok ko, nakita ko agad si, Loureen Andie na naka-upo malapit sa glass wall habang nag t-text ata siya. Lumapit agad ako sa kaniya, pagka-upo ko tinignan niya ako at ngumiti siya.

"Coffee?" Offer niya sa 'kin.
"Yes, please" naka-ngiti kong sagot sa kaniya. Tinawag niya yung isang staff at sinabi kung ano yung order.
"You like frappe, huh" sabi ko kaniya pagka tapos niyang mag-order.
"Uhmm.. yeah. I guess I do" naka-ngiti niyang sagot habang may sinusulat sa maliit na papel na nasa table.

Magsa-salita na sana ako ng biglang dumating yung isang babae sa mesa namin na nasa late 20's na siguro. Maganda.
"Uhmm. Good morning Ms. Loureen, uhmm may mga kulang na po tayong sup-"
"Well talk about that later, Gina. And I told you na Loureen na lang. Your 26 and I'm 18, so dapat mas ginagalang ho kita. Okay?" Putol niya sa sasabihin ng staff. Wth? I thought nagta-trabaho lang sila dito? I didn't know na sila yung may-ari.

"Uhmmm. Okay.... Loureen" naka-ngiti niyang sabi kay Loureen Andie, bago siya tumingin sa 'kin at ngumiti. Nginitian ko rin siya pabalik.
"Give us a minute, please?" Malumanay na sabi ni, Loureen Andie.
"Sorry ulit...Loureen, Sir" baling niya din sa 'kin.
"Its okay" sagot ko sa kaniya. Ngumiti lang si, Loureen Andie sa kaniya at umalis na yung Gina daw yung pangalan.
"Sorry for that" pa umanhin ni Loureen Andie sa 'kin.
"Its fine" sagot ko sa kaniya.

"I thought, you only work here. I didn't know that this is really your own coffee shop" sabi ko sa kaniya.
"Our.... coffee shop. My friends and I worked really hard for this. It's not just me only. So, it's OUR.... coffee shop" naka ngiti niyang pagka-klaro.
"I see. This is great" naka ngiti kong sabi sa kaniya. Ngumiti rin siya sa akin.

"You run your coffee shop so well. At ngayon lang ako naka-kita at naka-rinig na yung boss yung gumagalang at staff yung gina-galang. That is cool" mahaba kong dugtong sa sinabi ko at bahagya naman siyang natawa. That's cute.

"Apat kaming nag papa-takbo ng coffee shop na 'to. And yes, sa coffee shop namin? Kung sino yung mas matanda? Siya dapat yung ginagalang. Kung sino yung bata, siya yung dapat gumalang" sinabi niya yun ng hindi man lang ako tinitignan, may sinusulat siya sa isang note pad? I think.

"Uhmm.. so, ano yung gusto mong pag-usapan natin?" Tanong niya. Sakto namang dumating yung order namin.
"Ahh yeah, about what happened last time" hindi ko alam kung paano ko sisimulan 'to.
"Last time? About?" Nag hihintay siya sa susunod na sasabihin ko.
"Yung.... muntik na kitang... masa-gasaan, sa may parking lot" naka tingin lang ako sa kaniya at bigla siyang napa tingin sa 'kin, kaya medyo na-ilang akong mag salita.

Nagulat ako ng medyo natawa siya ng mahina. Kumunot tuloy yung noo ko, napansin niya naman yon kaya tumigil siya sa pigil niyang tawa.
"Sorry..... uhmmm... owkay. Apology accepted" inilahad niya sa akin yung kamay niya habang naka tingin siya sa 'kin ng diretsyo at naka-ngiti.

"I'm really really sorry about that" inabot ko yung kamay niya. I can feel the warmth in her hand and the softness of it.
"Nah. Forget about it" aniya at binawi na niya yung kaniyang kamay at umiiling-iling na uminom sa frappe niya.

"But you have to pay for your coffee, MD" tatawa tawa niyang sabi.
"MD?" Taka kong tanong sa kaniya.
"Marcus Dale, if I'm not mistaken, that's your name right?" This girl is inventor.
"No one calls me that" seryoso kunwari kong sabi ko kaniya.