LO$ER=LO♡ER ❀ taekook

10

"Jeongguk ya..."

Taehyung oturduğu sandalyede dik durdu ve oflayarak karşısındaki bilgisayarın ekranına baktı. Ona göre, Jeongguk üzerine giydiği sarı sweat ile çok tatlı görünüyordu. Yumuşacık görünen saçlarını okşamak istiyor, sürekli iç çekmesine neden oluyordu.

"Hmm?"

"İki saattir çalışıyoruz, biraz ara verebilir miyiz?"

"O kadar oldu mu ya?"

Jeongguk da derin bir nefes aldıktan sonra kollarını masaya dayadı ve yüzünü avcunun içine yasladı. Birden ekrana yaklaşmasıyla, nefesi kesilen Taehyung gözlerini art arda kırptı ve kendine gelmek amacıyla içinden telkin vermeye başladı.

"Oldu tabii ki! İki saat ders mi çalışılır?"

"Bazenleri dört-beş saat çalıştığım oluyor."

"İşkence resmen."

"Güzel bir gelecek için ders çalışmalısın."

"Sen çalış, ikimize de bakarsın."

"Yan gelip yatacaksın yani?"

"Başarılı olduğum tek şey bu."

"Bana kendimi küçümsediğim için kızan Taehyung, şu an kendini mi küçümsüyor? Gördüğüm en yetenekli insansın."

"Sen de öyle, bu aralar çizim yapıyor musun?"

"Hayır, sadece ders çalışmaya zamanım kalıyor."

"İşte okulu bu yüzden sevmiyorum! Sevdiğimiz şeylere ayıracak zamanımız kalmıyor."

"Zamanı iyi kullanırsan kalır aslında. Sadece bilmiyorum, canım çizim yapmak istemiyor."

"İlham mı gelmiyor?"

"Hem o hem de kötü hissediyorum, kötü hissederken güzel bir şeyler çizemem."

"Düşündüklerimizi yazarak iyi hissediyormuşuz diye duymuştum. Sen de yazmak yerine çizebilirsin."

"Ah, olabilir..."

"Çizebileceğin bir sürü şey var. Ormana gitmeye ne dersin? Doğa da çizecek bir sürü güzel şey olur, ağaçlar, bulutlar, hayvanlar, çiçekl-"

"Ve Taehyung."

"Ne?"

"Çizebileceğim en güzel şey sensin."

Taehyung'un dudakları aralandı, bir şey diyecek gibi oldu ama diyemeden tekrar birbirine bastırdı dudaklarını. Küçük bir yutkunuş. Elleri masadaki kitaba gitti ve sayfanın ucuyla oynamaya başladı. Bu sırada gözlerini de kaçırmıştı. Jeongguk, onun utandığını anladığı için sesini çıkarmadı.