Olanlar aklımdan çıkmıyodu bi türlü onu kaybetmekten öylesine korkuyodum ki kızlar la buluşçaktık.
Dar bir beyaz pantolon ayağıma babet üzerimede ince gri bir hırka alıp saçımı dağınık topuz yaptım.
Tuğçeyle buluştuk
"Ece nerde?"
"Birazdan burda olur".
Kafamı karşıya çevirdim ve rüzgar pat diye önümde duruyordu başımı kaldırdım ve aramızda bi parmak mesafe kala
Bi adım geriye çekildim rüzgarın yüZüne bana bakmadığı bir anda baktım. buraya gelmekten memnun değil gibiydi birazda sinirli. Ece geldi
"Biz biraz şuraya gidelim ece" Hay yaa öl emi sen bakışı attım tuğçeye
Sonraa görüşcez senle
Rüzgar yüzüme baktı
"Beni sevmiyomusun"
Yaa çocuk takılmış beni sevmiyomusuna
Bağırarak "hala bunu mu soruyosun"
Dedim.
"evet" dedi bağırarak
Sinirlerim çok bozuldu ve sebepsizce kahkaha attım.
Sana inanmıyorum der gibi rüzgara baktım.
Gözlerim doldu ve ağlıyacaktım
"Evet sevmiyorum" dedim haykırırcasına
"Yağmur"
"Yaa ne yaa nee beni gerçekten umursasaydın iyimisin diye sorardın can bana onları söyletirken sen sadece seni sevip sevmememe takıldın rüzgar yapma lütfen!!!"
"Yağmur basit bi oyun olsa bile bunu bi insan gerçekten seviyosa yapmaz yapamaz beni sevmiyosun madem kalbimi senden alabilirm"dedi
O anda kafamda şimşekler kalbimde fırtılar gözlerimde yaşlar ve çaresiz bakışlar ve ağlayışıyımla yalnız kaldım 😣😫
O lafı söyledikten donra arkasını dönüp öylece gitti.
Kızlar yanıma geldiğinde haykıra haykıra ağlarken onu gerçekten kayıpmı etimm ?
(Selam tatlılar okumaya tam gaz devam
Yb en kısa zamanda) evren :)
