Chisaki (Overhaul) x Reader |Bnha x Reader|

Veda

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

YORUM DA ATIN

Birkaç gün sonra:

Aynada kendime baktım. Evet, gayet güzeldim.

Taş gibiydim.

Nazar değmesin.

Odamdan çıkarak merdivenlerden inmeye başladım, karşıma çıkan ilk kişiye Eri'yi sordum.

"Eri hazır mı?"

"Evet, geliyor."

Başımı onaylarcasına salladım ve sırtımı duvara yaslayarak onu beklemeye başladım.

Telefonuma bakarken adım sesleri duydum, tam sağ çaprazımda durdu.

Bu, Eri değildi.

"Güzel olmuşsun. Sence de sadece küçük bir kızı güvenli birine götüreceksin diye bu kadar süslenmene gerek var mıydı? Bence yoktu."

Telefonumu kapatıp Chisaki'ye baktım. "Sana fikrini soran olmadı zaten."

Güldüm, "Ayrıca ben hep güzelim."

"Eri'yi o adama bırakmakta kararlı mısın?"

"O adam dediğin kişi senin gibi bir sosyopat değil en azından. Ayrıca merak etme, ona güvenmesem Eri'yi oraya bırakmazdım."

"Bu aralar sanki bana daha sert davranıyorsun. Bir sorun mu var, leydim?"

Dudağım yana kırıldı, "Sen de bu aralar bana daha naziksin. Bir şey mi oldu, Kai?"

Bana bir adım yaklaştığı sırada koridorun diğer tarafından Eri'nin geldiğini gördük.

Sırtımı duvardan ayırıp Eri'nin elini tuttum. "Hazır mısın, minik? Sana dediğim şeyleri unutmadın, değil mi?"

Gözü arkamda duran Chisaki'ye kaydı ve geri bana baktı. "Unutmadım."

"Güzel."

Chisaki'ye son kez bakarak Eri ile birlikte evden çıktım.

.

"Eri, seni bu okulda bir öğretmene teslim edeceğim. Ondan sakın korkma, o sana iyi bakar ve iyiliğin için her şeyi yapar. Tamam mı?"

Bir süre okulu inceledi ve başını aşağı yukarı salladı.

"Sana anlattıklarımı unutma. Benim Chisaki ile yapmam gereken bir iş var. Bu yüzden bir süreliğine onlara Chisaki'den bahsetme, olur mu?"

"Olur."

Gülümseyerek saçlarını okşadım. Okulun çıkış saati gelmişti.

Öğrenciler yavaş yavaş okuldan çıkarken bir süre sonra öğretmenler çıkmaya başladı.

Aizawa-san'ı gördüğüm an birkaç adım atarak ona seslendim. "Aizawa-san!"

Adım atmayı bırakıp bana döndü. Uzun süredir onu görmemiştim. O da beni gördüğüne şaşırmış gibiydi.

Hemen yanıma geldi, "Aris? Bayağıdır görüşmüyorduk"

Aizawa-san yıllar önce bana dövüş eğitimi vermişti. O zamanlar 16-17 yaşlarındaydım.

Tabii benim gerçekte bir dolandırıcı olduğumu bilmiyordu.

Ama ona karşı öyle bir şey yapmamıştım. İyi vakit geçirmiştik, bana babam gibi yaklaşıyordu.

"Evet... Bir sorun var da, siz el atabilirsiniz diye buraya geldim."

"Sorun?"

Arkamda duran Eri'yi önüme çektim. "Bu kızı sokakta buldum, bir gün boyunca yanımda kaldı ama ailesi yokmuş ve kötü durumda. Adı, Eri'ymiş."

Gözü Eri'ye kaydı ve bir süre inceleyip geri bana döndü.

"Siz yardım edebilirsiniz diye geldim. Devlet işleri, yurt falan..."

Bir süre bana ve Eri'ye baktı. "Tamam. Bana bırak sen."

Eğildi ve yüzüne gelen saçları geri itip Eri'ye baktı. "Merhaba Eri, ben Aizawa."

Eri çok utangaç duruyordu. Eli pantalonumu sıktı.

Gülümseyerek onu kucağıma aldım. "O iyi biri, Eri. Seni görmeye geleceğim, buradaki insanlara güvenebilirsin. Tamam mı?"

"Görmeye gelecek misin?"

Önüne düşen saçı kulağının arkasına attım, "Evet, geleceğim."

"Tamam..."

Onu tekrar yere bıraktım, yavaş adımlarla Aizawa-san'ın yanına gitti.

"Peki o zaman, görüşürüz."