DEĞİŞİM BAŞLIYOR (wattys2016)

BÖLÜM SEKİZ

Ertesi gün olduğunda gerçekten yorgundum. Gece izlediğim korku filmi yüzünden uyuyamamış ve paranoyak gibi her an bi yerlerden çıkabilecek bi öcü aramıştım. Bu nedenle de gözüme en fazla 3 saat falan uyku girmiş bulunuyordu.

Yataktan kalktığımda ise ilk işim gözümün altına 1 ton ağırlığında kapatıcı sürmek ve normal insanlada benzemeye çalışmakdı.

Şu an ise yemek yemeye çalışıyor ama gözlerimi her kırptığımda uyumamak için kendimi zor tutuyordum. Allah biliyor ya her an kafamı tabağa pat diye gömüp uyuyabilirim. Ki bu potansiyeli de kendimde görüyorum.

" Gözünü açsana Eylül niye mal gibi uyuyosun kahvaltıda."

Amına kodumun Bora'sı yine konuştu işte. Ve evet uykusuzken tripcan kezbanlar gibi oluyorum. Kabul.

" Kahvaltıda uyuyan mal değil uykusuz oluyor tatlım hani bilmiyorsan diye" dedim ve yüzüme sevimsiz bir gülümseme yerleştirdim. Bugün ayrı bi gıcık mıyım ne?

" Sevimsiz pislik."

" Andaval köpek."

Ve baş kötü karakter araya girer herkesa bir bir ayar verir. Evet o kişi benim birazcık dedem oluyor.

" Edepsizlik etmeyin çocuklar burda büyük var."

Ayağa kalkarken dedemi onaylar şekilde gülümseyip başımı salladım.

" Haklısın dedecim. Bu edepsiz bilmez böyle örf adetleri."

Ve çantamı alıp evden dışarı çıktım. Önce bi taksi bulup bindim ve okulu tarif ettim.

Okula vardığımda önce Neda'yı kapının girişinde beni beklerken buldum.

" Selam yavrum günaydın." yanağını öptüm. Ona karşılık olarak o da beni öptü ve cevapladı.

" Günaydın tontişim." şakıyarak verdiği cevap üzerine şaşırarak ona baktım.

" Hayırdır bu neşe? Evleniyosun da bu okul çilesinden kurtuluyomusun yoksa?"

Bana yine kahkaha atarak cevapladı. Aha valla evleniyor.

" Ayy Eylül vallahi çatlıyorum dur anlatıcam." dedi ve başladı anlatmaya. Anlattı da anlattı , anlattı da anlattı. Biriyle tanışmışmış , çok yakışıklıymışmış, ondan hoşlanmaya başlamışmış falanmış da filanmiş. Bende dinledim arada yorumlarımı kattım. O kadar heycanlıydı ki bende pür dikkat ona kulak kesildim.

Çocuk bizim okuldanmış. 12. Sınıf. Çocuğu bir kaç kere görmüştüm okulda ama her gördüğümde yanında başka bi kız vardı. Sevgi nedir bilmez bir tipe benziyordu ki bunu eskileri - eski sevgililerinden bahsediyorum- de söylüyordu. Baya çekmiş kızcağızlar anlayacağınız. Ama buna rağmen hala peşinden de ayrılmıyor kızlar resmen belalarını arıyorlar. Naparsın hayat böyleydi. Ne zaman kendini üzecek birini görsen bile bile üstüne gidersin. En sonunda ağlayacak kırılacak sen olsan bile buna değer diye düşünürsün ama acı gerçekler vardır. En kötüsü de değmemiş be dediklerimiz tarafından yaşarız. O anki pişmanlık, giden zamanlara üzülme artık geçmiştir. Allah kimseye yaşattığı hatıraları unutmak isteyecek, tanıdığı güne lanet edecek biriyle karşılaştırmasın. Allah merhametsiz kalplere merhamet versin.

*

Neda ile birlikte okul kantininde hunharca kahkaha atarak birbirimize okulun dedikodularını anlatarak dalga geçiyorduk. Gerçekten bazen öyle gerizekalı insanlar oluyordu ki onlarla resmen dalga geçmemiz için yaşıyorlardı. E bizde üzerimize düşen görevi yerine getirerek bu olayı gerçekleştiriyorduk.