Mr. Coffee Man

CHAPTER 15

5 months pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Jaehyun. Araw-araw akong tumatawag, nagd-dm at nagte-text sa kaniya. Pero maski isa wala akong natatanggap na reply. Nakakalimutan ko na din ang pangungulila ko sa kaniya dahil tutok na tutok na ulit ako sa cafe namin. Medyo nasasanay na akong wala siya.

By the way 6 months ng nasa military si Sehun, I hope na okay lang siya doon sa loob and sana healthy din siya doon.

Habang naghihintay ako sa tawag or text man lang niya ay nakatulog ako dito sa office ko. At hindi ko na namalayan na nagtext pala siya sa akin.

"Love?"
"Hmm love let's go to church tomorrow?"
"Aishh I'm sorry love for waiting you."

Yan ang mga messages niya sa akin. Oh Shit I'm excited pero parang sa kaloob-looban ko hindi ako masaya? Bakit naman ganon?

Kinabukasan ay nag-ayos na ako ng sarili ko dahil nga magsisimba kami ni Jaehyun.

It's already 9:00 am pero hindi pa din pumupunta dito si Jaehyun para sunduin ako. Dati naman pag nagyayaya siya lagi na maaga pa lang nandito na siya, pero bakit ngayon aishh sabagay busy nga naman siya.

Maya-maya nag-vibrate ang phone ko at nakita ko na nagtext siya. Na sana pala di ko na lang binasa.

"Love, I can't go with you in the church now. Just go with yourself love, I'm sorry." Basa ko sa text niya. Kaya naman nagmadali ako na tawagan siya para tanungin kung anong dahilan pero out of coverage na ang phone niya. Gusto kong umiyak dahil kung ano-ano na ang naiisip ko paano kung may iba na siya or kung ano na pwede niyang pagka-busyhan maliban sa works niya.

Ilang araw ang lumipas, hindi na talaga kami halos nagkikita ni Jaehyun. Lagi ko siyang tinatawagan pero busy ang linya. Pag nagtetext naman ako sa kaniya hindi naman siya nagrereply.

Napagdesisyunan kong pumunta sa bahay niya nagbabakasakali na nandoon siya. Nang makarating ako sa bahay niya ay pumasok na ako dahil may duplicate naman ako ng susi ng bahay niya.

Nilibot ko na ang buong bahay niya pero hindi ko siya nakita kaya naman lumabas na lang ako. Tinawagan ko na lahat ng members niya pero hindi din nila alam kung nasaan si Jaehyun.

Aishh ano bang nangyayari? Gulong gulo na ako kung gusto niya ng maghiwalay kami bakit hindi niya pa gawin alam kong hirap na siya sa sitwasyon namin na parehong busy sa mga trabaho.

JAEHYUN POV:

I am here at Johnny's house because I don't know all of Krishane's calls, messages and dm's I didn't reply because I don't know to myself.

Our anniversary is coming and I do prepared a surprise for her and I hope she will like it.

I could still reminisce the first time we met. How those perfect eyes of her glitters, how her smile impress every inch of me and how everything lasted.

Everything was doing tremendous and everything feels surreal. I could even picture myself being with Krishane for the rest of my life. I could even picture myself having the family that I've been longing for with her, but the utmost momentous piece of these was that I could picture her as my everything.

My soulmate, I could still reminisce the first instant we met. How those perfect eyes of her glitters, how her smile impress every inch of me. And how everything lasted in just one sparkle.

KRISHANE POV:

Kinabukasan ay sabado and wala akong pasok kaya nag-stay lang ako dito sa bahay di ko din trip magshopping ngayon.

I was scrolling only in my IG account and I saw a profile that popped out on my notification. Well she is pretty, no she is gorgeous, makinis ang balat, matangos ang ilong. She is the whole definition of perfection and beauty, Then I tapped her profile and suddenly starting stalking her. I saw old pictures of her with a guy, they look so happy together cuddling each other ,looking at each other's faces while smiling. Then nagscroll lang ulit ako when someone grabbed my phone. Aishh baka magnanakaw ito susuntukin ko na sana kaso nang makita ko ay napababa ako ng kamay ko.