The Wing Series 2: Eight Pleas

CHAPTER 19

Great things come and disappear when you least expected it. One moment you're happy, and then the next you're drowning in sadness. It's expected. It's the natural cycle of life. You can't expect a whole sunny year because it will always rain for the next couple of months, it is needed for a good harvest. Just like how the climate changes, the people's emotion needed to be changed too. For the balance, and for the great purpose too.

"Pwede bang mangisda rito?" tanong ko habang aliw na aliw parin sa panunood ng iba't ibang isda.

I wonder if is it okay to fish here? Everything looks edible! Well except lang doon sa mga isdang kakaiba sa paningin ko gaya nalang noong isang lumulobo.

"Hmm..." he chuckled and tighten his hold on me.

Nasa likod ko siya at mahigpit na nakapulupot ang braso nito sa bewang ko. Nakapatong baba nito sa balikat ko at kanina pa rin hinahalikan ang pisngi ko. I can't imagine how hard this position is for him! Matangkad ito at hanggang baba lang yata ako.

"I'm not sure. Ano nalang ang titingnan ng mga tao kapag hinuli ang mga isda rito at kinain?"

Napanguso ako. Oo nga naman, Aiya.

Napanganga ako nang dumaan ang pating sa ibabaw namin.

"It's a freakin shark!" sabay turo ko pa doon.

"It's okay, I won't let it hurt you"

Kinunutan ko ito ng noo. Paano ako masasaktan ng pating eh hindi naman ang mga iyon makakalabas at masyado ring matibay ang glass para basta nalang mabasag ng pating.

Nagtama ang tingin namin. He's looking at me gently and his attention were all on me. I wonder if he even look at the fishes! Napanguso ako at lihim na napangisi. He's clingy!

Sinubukan kong kalasin ang hawak nito sakin para makapaglibot pero hindi pa ako nakakalimang hakbang ay muli nang pumulupot ang braso nito sa bewang ko. Ngumuso ako para pigilan ang ngisi.

Napatingin ako sa octopus na nakapulupot sa isang coral. Mahina akong natawa nang maisip na ako yong coral at ito naman ang octopus!

"Look" tinuro ko iyon.

"Hmm?"

Tiningnan ko siya kung nakatingin ba siya sa tinuturo ko pero nasa akin lang ang titig nito kaya sinimangutan ko at mas lalo lang tinuro ang octopus. Tinatamad niyang inangat ang tingin sa tinuro ko.

"See that?"

"Yes. Why?"

"It's our reflection! You're that clingy octopus, while I'm that beautiful coral" I teased.

Akala ko ay magagalit o maooffend ito sa pagtawag ko rito ng clingy pero ngumisi lang siya at mas lalong hinigpitan ang yakap sakin.

"I bet the octopus likes the coral too. It's cute so, yeah..."

Ngumisi ako at tinaasan ito ng kilay. The prick look so happy! Parang wala atang kahit anong makakasira sa mood nito. Hmm...

"I'm cute, right...Kuya Mateo..." I teased again.

I know how he hates being called 'Mateo'. Pangmatanda raw kasi.

His brows furrowed. Pinakawalan niya ako kaya natawa na ako. Pero mabilis niya rin akong kinabig paharap at siniil ulit ng halik. Damn!

"Stop addressing me as 'Kuya'. You will never be my sister. Never." he warned but his looks were gentle.

"M-Mateo then..." patuloy ko parin.

I was expecting him to be annoyed but he only stare at me like a lovesick fool! Umangat ang gilid ng labi nito at muli na naman akong hinalikan. Mababaw na dampi lang iyon at agad ring hiniwalay ang labi.