(Bankzitters) Irritatie Tot Liefde

hoofdstuk 28

Pov Matthy

Ik werd wakker en stond op en liep naar de woonkamer. 'oke eten zoeken' zei ik en ging door alle kastje in de keuken. Oke ik heb brood nu nog beleg. Ik opende de koelkast en zag dat er niet veel in lag. Ik besloot om naar de jumbo te lopen.
Ik kleedde me snel aan en liep de deur uit. Ik stond in de Jumbo te kijken naar het beleg. Wat zal ik nemen terwel ik diep na aan het denken was zag ik een meisje en een jongen naar mijn kijken. Ik keek ze aan en knikte naar ze en liep weg. Nadat ik had afgerekend liep ik de Jumbo uit. Ik keek achter en zag dat de zelfde jongen en meisje achter mij liepen. Ik dacht er niet te veel bij na en liep rustig door. Toen ik was aan gekomen bij het gebouw van y/n zag ik dat die jongen mij bekend voor kwam. 'hey wacht even' riep het meisje naar mij en rende naar mij toe. 'is y/n thuis?' vroeg ze buiten adem. 'nee die is op school' zei ik 'mooi' zei het meisje en ze liep het gebouw binnen en maakte een hand gebaar naar de jongen dat hij mee moest komen. 'wacht maar wie zijn jullie dan' vroeg ik.  'leg ik binnen wel uit' zei het meisje. We liepen naar het appartement en het meisje haalde een sleutel uit haar zak. Ik keek haar vragend aan. Hoe komt zij aan de huissleutel van y/n . Zouden het misschien vrienden zijn van y/n. Dat moet wel toch. We liepen naar binnen en ze plofte op de bank. 'daan pak is wat te drinken' riep ze naar de jongen. Ik stond vragend  in de deur opening. 'oh ja sorry. Ik ben Nienke en dit is Daan' zei ze en stond voor me klaar om mijn hand te schudden. 'oh Nienke. Ja jou heb ik aan de telefoon gehad' zei ik nog steeds verbaasd. Ik keek de jongen aan en hij werd rood. Ik ging naar de keuken om mijn brood te maken. 'maar wat komen jullie hier doen' vroeg ik vanuit de keuken. 'oh ja' zei ze en haalde een tas te voorschijn. 'wat is dat' vroeg ik 'we gaan y/n verrassen' zei Daan. Ik liep naar de bank en ging naast Nienke zitten, maar Nienke sprong op. 'kom op luilak werk aan de winkel' zei ze en begon met versieren.

Pov y/n

Ik zat in de les. Het was zo saai dat ik bijna in slaap viel. Ik pakte stiekem mijn telefoon er bij en ging op insta kijken. Ik kreeg een berichtje van Nienke binnen.

Nienke: y/n ben je thuis
Y/n: nee ik ben op school waarom
Nienke: oh gewoon. Dus er is niemand bij je thuis?
Y/n: Nienke wat ben je van plan?
Nienke: ik ben niks van plan. Maar beantwoord even de vraag!
Y/n: Matthy is bij me thuis, maar echt niks doen ik heb daar echt geen zin in.
Nienke: ik ga niks doen!

Ik kende haar al langer dan vandaag en wist dat ze wel iets van plan was.
'y/n is dat schermpje belangrijke dan mijn les' riep meneer de jongen 'nee maar natuurlijk niet' zei ik en stopte mijn telefoon weg.

De lesdag was eindelijk over. Wat een lange dag weer.
Na een tijdje was ik weer thuis. Ik stond voor mijn appartement en hoorde muziek uit mijn woonkamer komen. Ik wou door het raam kijken, maar het was afgeplakt met tape. Ik zuchte ik had namelijk al een lange dag achter de rug. Ik deed mijn huissleutel in het slot en draaide hem om 'oh ze is er' hoorde ik van binnen komen. Toen ik de woonkamer in liep  zag ik daar Nienke, Daan en Matthy staan verkleed als of ze van de jaren 80 kwamen. Ik schoot in de lach. 'hahaha wat hebben jullie nou weer aan' zei ik. Ik keek Matthy aan en zag dat hij ongemakkelijk was. 'wat ben je knap' zei ik en gaf hem een kus 'waar heb ik dit aan te danken?' vroeg ik terwel ik Nienke een knuffel gaf ze keek mij met grote ogen aan 'ben je het nou vergeten!!' zei ze